Poezja

Świat nam się nie może podobać.
Narzekać wciąż nie jest zdrowo.
Przed jutrem się nigdzie nie schowasz.
Nie zaczniesz niczego na nowo.

A czas cię bez przerwy pogania,
byś zrobił coś, ruszył głową,
gdy troska ci oczy przesłania
na żart reagujesz nerwowo.

Wypiłeś za błędy na górze,
a nikt nie chciał wypić za twoje
i trudno już wytrzymać dłużej.
Nie umiesz iść w życie przebojem.

I wciąż się odbijasz od denka,
jak słupki sondażu Platformy.
Wciąż wraca codzienna udręka,
a życie nie trzyma normy.

Ze smutkiem ci nie jest do twarzy,
a jesień to pora marszowa.
Czas stanąć naprzeciw pałkarzy.
Odważyć się - Boże prowadź!

Świat ci się nie może podobać,
gdy życie zamknęło cię w domu.
Nie musisz się kryć i spiskować.
Z innymi idź. Ludziom pomóż!