Poezja

Ziemia za Morzem Czerwonym
niewolą była i domem.
Krajobraz został zmieniony.
To przeszłość. Trudna. No comment.

Chce życie mówić o śmierci.
O tym jak było, a nie jest.
Pomyśleć. Wspomnieć. Potwierdzić.
Pozostał papierów szelest.

Przeryły wojny tę ziemię,
a człowiek zasypał doły.
Zostało kruche wspomnienie.
Budować ktoś chce cokoły.

Sprowadzić na ziemię ciemność,
by wpuścić szczelinę światła,
a ludzi gniecie codzienność,
a przeszłość nie była łatwa.

Została w ludziach, w umysłach
i w genach ciągle w nas żyje.
Na Morzu Czerwonym przystań
kołysze statki niczyje.

Powroty są zawsze trudne.
Pomnik jest często kamieniem.
Wspomnienia skrywamy złudne.
Prawdziwe jest wciąż milczenie.

W nim wszystko razem się chowa -
współczucie, sprzeciw i wstyd.
Pomilczmy zamiast budować
podziały: Polak i Żyd.