Poezja

Nie chcą domu ani kraju.
Tylko - Dostać! Mieć i brać!
Nie potrzebują zwyczaju,
a potrafią szybko wiać.

Nie chcą Boga i pacierza,
tylko błysku nowych mód.
Rodziny mieć nie zamierza
lemingowy, ciemny lud.

Potrzebują wciąż nowości.
Szmiry, ekranu, reklamy.
Mordobicia i nagości
celebrytek rozbieranych.

Muszą ukryć swe cierpienie
na ścieżkach palonej trawy.
Na stadionie lub na scenie
obśmiać porządek kulawy.

Stworzyć własny - bez wartości,
gdzie zasadą - nie mieć zasad!
Innych - niszczyć! Innych- złościć!
Lękać się wyłącznie bata.

Niewolnicy dobrowolni.
Przeźroczyści jak słoiki.
Akceptować wszystko zdolni.
Każdą zmianę polityki.

Pozostałość po komunie.
Prosta odpowiedź na - Źle ci?!
Dla starych - luka w rozumie,
bo to często są ich dzieci.

Nie chcą domu ani kraju.
Tylko - Dostać! Mieć i brać!
Nie potrzebują zwyczaju,
po swojemu będą grać.

Dorosną. Zmądrzeją. Zmienią.
I podobny wiersz napiszą.
Pokażą, że Polskę cenią.
O lemingach? - pierwsze słyszą.