10 września 2012
Na śmierć prezydenta
Ryzyka starannie tu nikt nie ocenił,
choć bardzo gęstniało powietrze.
Był uśmiech na twarzy. Rewolwer w kieszeni
i było nieznane coś jeszcze.
Choć wiersz nieustannie powracał jak echo,
lecz Tuwim już stał się niemodny.
Nikt nie dawał wiary zapomnianym grzechom.
Sposobom na niewygodnych.
Wyrywano krzesła i nie było miejsca,
a człowiek był nieszanowany.
Nikt dzieci nie uczył, że może powrócić
ten wiersz, często tak pomijany.
Być może w zachęcie, ktoś chciał znaleźć szczęście,
by problem się jakoś rozwiązał
i wciąż poszerzano narodu pęknięcie.
Do władzy powracała horda.
Znów krzyż nie chce winić i wszystko uczyni,
by zmilkły najprawdziwsze wiersze,
a ręka w kieszeni kalibru nie zmieni.
Być może, przyda się jeszcze.
Ryzyka starannie tu nikt nie ocenia.
Płomyki i Ducha zagaście!
Zostaną nam tylko bolesne wspomnienia,
lecz taka Polska jest właśnie!
29 września 2024
2908wiesiek
29 września 2024
wśród traw wiatr wykonujeEva T.
29 września 2024
Magiczna rzeczywistośćvioletta
29 września 2024
Skromny 2023.Eva T.
29 września 2024
Jesień/zima drzewa figowegoEva T.
29 września 2024
Jesień drzewa figowego (informacyjnie)Eva T.
29 września 2024
BusolaBelamonte/Senograsta
29 września 2024
Śnię, że jesteś ze mnąMarek Gajowniczek
28 września 2024
tak trudno się zapomniećsam53
28 września 2024
Noc po ciężkim dniuMarek Gajowniczek