Poezja

Wiwat Król! Pomnik wysoki.
Rzadko w niebo patrzy Staś.
Leniwie płyną obłoki.
Paś się moje tłuste, paś.

Wiwat Król! Pomnik wysoki
i te rozłożone ręce.
Niezbadane są wyroki,
a Staś myśli - więcej, więcej.

Wciąż pamięta o potrzebie.
Nie będzie dziś wiwatował.
Bezkrólewie, bezkrólewiem.
Układów będzie pilnował.

Wiwat Naród! Do wiwatu
społeczności dać dziś trzeba.
Stos medali. Morze kwiatów.
Coraz mniejsza porcja chleba.

Wiwat Naród! Czas skowronków.
Czas świergotu i ułudy.
Wyczyść jeszcze buty Bronku.
Trzeba się ogarnąć wprzódy.

Wiwat Naród! Wyjdź do dzieci.
Będziesz malcom wręczał flagi.
Powiedz, że Jan Paweł Trzeci
razem z tobą cud ten sprawił.

Wiwat! Wiwat Wszystkie Stany
Europy Zjednoczonej!
Projekt jest przegłosowany.
Znany gest wykonał Donek.

Wiwat stany! Wiwat wszystkie!
Przecież to jest wszystko nasze!
Jest meldunek z szabli błyskiem
Pan oficer bije w daszek.

Wiwat stany! Wiwat! Wiwat!
Ładuj! Gotów! Salut daj!
I niech nikt się nie porywa!
Niech się święci Trzeci Maj!