Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Marcin Olszewski, 9 września 2023

Domek

Mały domek na dywanie
Wokół ściany już gotowe
Klocków barwy różnorodne
Tylko drzwi brakuje

Ręka mamy je dostawia
Przeze widać będzie wnętrze
Drzwi otwarte dom otwarty
Uśmiech dziecka dom gotowy

Wnętrze domu, spokój wnętrza
Mała radość w wielkim sercu
Wnętrze domu niespokojne
Wnętrze dziecka także

Mały domek na dywanie
Ściany razem budujemy
Bym miał radość, spokój w sercu
Co niestety utraciłem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Robert Hiena, 8 września 2023

Zima '90

Bezsenność znerwicowanych neuronów

pulsujących boleśnie, pchanych ku szaleństwu

Przez krew zmrożoną szokiem

który powinien być oczywistością.

Drżąca struna myśli - wibruje
nie dając chwili wytchnienia

Wiercąc echem swego żalu
coraz głębsze szramy

na umyśle ociężałym.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

violetta, 7 września 2023

Rozgrzewający

z deszczowego poranka i domowego śniadania
zamienieni przytulną nocą przy ognisku

zrywane jabłka do kosza zabarwiają
pięknymi odcieniami czerwieni i złota

niebiańsko pachnąca słucham śpiewu ptaków
wgryzając się w chrupiące słodkie usta owoce

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 7 września 2023

Nr 2

Motto:
"Daj rządy mądrych, dobrych ludzi,
Mocnych w mądrości i dobroci."
J.Tuwim Modlitwa 2
.
.
Są wybory - są emocje,
prowokacje i promocje
doświadczenia oraz wiedzy.
Przeciwmicy i koledzy.
Ginie prawda w ślepym boju.
Nie będzie chwili spokoju.
Lęk wzmagają złe przeciucia,
a świat pełen jest zepsucia!
.
Chwieją się wielkie kariery.
Na granicach są bariery.
Wojna to męska arena.
W tle jest rozpacz, strach i cena.
Braknie ludzi do kos kucia.
Stawką są nasze uczucia!
Miłość, wiernośc, zaufanie.
Spokój domu i przetrwanie!
.
Na metody nikt nie zważa.
Kłamie, szkaluje, obraża.
Zwycięzców nie spotka kara,
choćby przebrała się miara.
Na pokładzie wszystkie ręce!
Mocniej! Sybciej! Wyżej! Więcej!
Tłok na drodze do większości.
Czy coś może bardziej złościć?
.
Wódz postawił na Konkrety,
a ja patrzę na kobiety
przedstawiane w męskim cieniu.
Chciałbym poznać po imieniu
nie lewackie Sufrażystki,
ale Polki - Matki wszystkich
od Warszawy po rubieże.
Czy w nich oparcie wybierzesz?
.
Argumenty chcąc uprościć,
wierzę w powrót normalności
w świecie biednych i bogatych.
Dziś do córki - Małgorzaty
mówię: Biją w tarabany!
Niech nie będzie biciem piany,
karuzelą ze stołkami to,
co władza czyni z nami!!!
.
* Małorzacie Gosiewskiej
nr 2 na Liście PiS w Warszawie -
poświęcam

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 7 września 2023

Pełnia w oknie Małgorzaty

Na naszym niebie już niestety
są tylko księżyc i planety.
Podobnie na wyborczych listach
wciąż dominuje karta czysta
nieznanych poza "jedynkami".
Wśród ludzi zdarza się czasami,
że Mistrzów nie za bardzo lubią.

Czytają, myślą i się gubią,
a ja tak lubię patrzeć w gwiazdy,
kiedy patyjnych dróg rozjazdy
skrzypią pod naciągiem nastawni.
Wtedy przychodzą na myśl dawni
błyszczący wciąż na Candle Rock.
Za "jedynkami" są o krok.
.
Dopisek
.
Dobra myśl blaski ich rozpali.
bo są blisko nas - nie w oddali.
Jaśnieją wciąż w mojej Warszawie!
Przy ich nazwisku znak postawię
i zawsze się opowiem za tym,
by los Mistrza i Małgorzaty
nie przypominał Bułhakowa,
gdy tworzy się ekipa nowa
na fali drastycznych wydarzeń
i ludzkich o spokoju marzeń
nie rozwiał nad Witebskiem lot.
Zwłaszcza Unijny Be-ham... Ot!

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 6 września 2023

Głos dla Pani Małgorzaty. Uśmiech, wdzięczność, a poza tym:

Bolały nad tym przez lata
Targówek, Szmulki, Utrata
i Grochów wraz z Saską Kępą,
gdy czuły się pominiętą
stroną po każdych wyborach.
.
Pomyślmy. może jest pora
na Sprawiedliwą Warszawę.
Niech dziś się nad mediów wrzawę
kobiecym wdziękiem przebija,
że nasza ma być - nie czyjaś...
piecza i reprezemtacja,
na obcych często fumdacjach
zdobywajaca mandaty.
.
Chcę głos swój oddawać za Tym,
kto ma już siłę przebicia,
otwartość - nic do ukrycia
i da się lubić zwyczajnie.
Posprząta Augiasza Stajnię
po Pani Hani aferach.
.
Niech znów Warszawa wybiera
i Sprawiedliwość i Prawo.
Nie przez przez partyjną łaskawość
jest Dama na miejscu drugim,
ale za swoje zasługi!
.
W wyborach zawsze ma wartość
serdeczność i popularność!
Dla mnie - spojrzenie na Pragę,
gdy Chciała zwrócić uwagę,
że w czas haseł i szaleństwa -
ktoś tam ŻYCZY JEJ ZWYCIĘSTWA!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Robert Hiena, 5 września 2023

Teoria Niezrozumienia

Zapleśniałe słowa budzą ukradkiem
strumienie strun drżących echem

Czy myśli kiedykolwiek miały sens?

Zapycham oczy pustymi myślami,
gnijącymi od lat w piwnicy

tego co-
...
Czasami sam nie wiem.

Strząsam z ramion pył osiadły
na myśl o którym
chce mi się rzygać.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 4 września 2023

jeszcze dzisiaj

jesienią błyszczą w słońcu ni złotem ni purpurą
nie wiem ile tym z klonu brakuje do czerwieni
a tym z kasztanowca do ochry rdzy czy sepii
natura maluje wszystkie w niespotykanych barwach
zostawiając w nich szept
oddzielnie dla każdej pory roku
jak niedokończony sen

uśmiecham się wtedy do księżyca
rozmawiam o jutrzejszej pogodzie z wiatrem nie-wiatrem
a niezwyczajnie drżące liście łączą się w bezsłownym szeleście
w tło obrazu

nie znam się na kolorach liści
ani na piórach ze skrzydeł ptaków
nie wiem też pod którym parasolem wejdziemy w listopad
jeszcze dzisiaj natura maluje obrazy

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 4 września 2023

w szeptach

we śnie maluję nas bez końca
wiążę tęsknoty po obłokach
pośród kolorów tęczy pląsam
jakbym gdzieś w chmurach miał cię kochać

i w labiryncie niedosytu
gubię się z tobą w pocałunkach
nocnym spełnieniem - jeszcze przytul
niechaj ta miłość się rozhuśta

wszak kiedy jesień czas zawiąże
i zmarszczy ciepło naszych dłoni
lato się skończy - czy choć zdążę
tobie i niebu się pokłonić

światło dojrzewa echem pragnień
noc nadziejami już okrzepła
wiesz jak o świcie słońce pachnie
i księżyc gaśnie w naszych szeptach

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 3 września 2023

Sen o winie

Arka zacumowała
przy bocznej drodze do piekła.
Na pokładzie piją cierpkie wino,
aż do zdrętwienia podniebień.

Pielgrzymi przeklinają słońce,
które wciąż spada
prosto do szklanek, rozbijając je
na lśniące fragmenty mozaiki.

Czas w drogę, ale strasznie chrzęści
pod bosymi stopami,
czerwone plamy na piasku
nie chcą znikać.

Nawet gdy szeroko otwieram oczy.
Pościel powoli nasiąka
ciężkim odorem niestrawionego wina.
Za oknem majaczy cień
przepływającej arki.