Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

zarejestruj się i Dodaj wiersz

violetta, 7 grudnia 2023

Odpoczynek przy kominku

marząc o śnieżnej bajce
z szarego nieba spadam
na rozgrzanego ciebie
puchowym płatkiem

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

kb, 7 grudnia 2023

przenoszenie gór schowałam pod serdecznym palcem
od siódmej rano do dwudziestej siódmej
odpowiedzi na pytanie czy mogę jak długo
dlaczego

moje dziecko buduje mosty nad mikrowąwozami
których nikt inny nie pojmie jako strukturę 3D
powszedniej funkcjonalności dla matki

w porze snu mam prawo się pomylić
o literę swojego imienia
nic więcej
bez papieru

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Yaro, 7 grudnia 2023

człowiek

świat nie jest podły
otacza mnie dłonią

drzemie dzikie zwierzę
łakome chytre i podstępne
często zazdrosne człowiek

krzywdą kilka słów odpowiednio dobranych
niszczymy planetę
dla zysku dla wygód
człowiek nie liczy się z człowiekiem

kwitła miłość nadzieją zakwitła
szacunek dla bliźniego i kościoła

teraz gdy wolność podcina nam nogi
przewraca nam się w głowie

za mało ciągle mało
więcej chcesz ale po co
bo jestem łakomym człowiekiem

demokracja dla cwaniaków
raj i wiara dla biedaków

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 7 grudnia 2023

łotry

W imię Ojca, Syna
I Ducha świętego
Amen
A wy co robicie na świecie
Dlaczego Moje Dzieci Zabijacie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

Sztelak Marcin, 6 grudnia 2023

Martwe ptaki

Bezmyślnie bawię się pilotem,
z sufitu spadają pióra, niezbyt gęsto,
ale za oknem skłębione czarne chmury
zwiastują rychłą zmianę.

Może pór roku, nie mogę oderwać oczu
od ekranu by zerknąć na kalendarz.
Jednak dręczy mnie przeczucie
– nadchodzi jesień spowita w szarość.

Ostateczną barwę tęczy, a te szkarłaty
i burgundy rozlane w gęstym powietrzu
wcale temu nie przeczą. W końcu barwy
milkną, mimo wszystko nie zamykam oczu.

Czekam aż ptaki zerwą się do lotu,
te jednak leżą tępo wpatrzone w punkty
na odległym suficie. Deszcz się wzmaga,
cały pokryty aksamitem jestem jak one.

Martwy, chociaż wciąż oddycham.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

sam53, 6 grudnia 2023

Mikołajowy prezent

zimą przy sercu różne duchy drzemią
zgarbiona przyszłość przepowiada starość
za oknem śnieży - w chmurach szare niebo
znużeniem straszy - trzeba się ogarnąć

ze srebrnych kwiatów co rosną na szybach
zdjąć zamrożone pomarszczone cienie
a sen co w nocy szczelinami wylazł
między wierszami zapisać nim zwiędnie

na przekór duchom którym braknie miejsca
gdy w śnieżną burzę na rozpiętych skrzydłach
szukają ciepła - bo najbliżej serca
jest tylko miłość - we śnie z tobą przyszła

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 6 grudnia 2023

święta bez taty

nie żyjesz upłynęło tyle lat
razem z wodą w strumieniu
z białymi płatkami kolejnej zimy
z każdym trzaskiem mrozu
z zasypaną bruzdą w polu

na środku stół pod obrusem pachnie siano
pusty talerz nie wrócisz jak zbłąkany wędrowiec
kto powie, że dobrze tam gdzieś daleko
gdzie nie istnieje czas dusza się nie starzeje

jesteś z nami niewidzialny, nie namacalny
jednak blisko mówisz coś nikt nie słucha
opłatek w dłoniach prezenty dzieciom
dwanaście potraw ,dziadka zimna okowita

szkoda, że tak jest człowiek żyje
człowiek umiera, życie toczy się dalej
zawsze zimą są święta pamiętaj
wspominaj zmarłych bliskich i dalekich

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 5 grudnia 2023

wesołych świąt

jestem
dźwiękiem w ustach
spojrzeniem w oczach

znikam z ostatnim
oddechem na szyi

jestem
ciepłym pocałunkiem

w dłoni zatrzymany świat
wciąga w plejadę gwiazd

biegiem w kosmosie
umyka czas bo go nie ma

w zamyśleniu przez dzień
w uśpieniu przez noc

więcej nas przy stole
pod obrusem siano

w kącie pachnie las
ozdobiony z gwiazd

wszyscy są oprócz tych
co odeszli gdzieś

przywołuję dzień
gdy było nas więcej

pada śnieg za oknem
zaczarowany świat
malowane szkło
srebrnym wiatrem

opłatek w wigilijny wieczór
niech niesie spokój
w sercu ciepło

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 5 grudnia 2023

kołysanka

ukołysać cię w cieniu wierzb
musnąć włosy połysk ułożyć w koszyczek

zatrzeć ślady po sobie
by nikt nie czekał na odpowiedź

zbłąkany wśród owiec pocałunek
który zdradza człowieka człowiekowi

skazani na wieczną drogę
zagubiony wędrowiec

ciągłym głodem zwiedza inne drogi
kto nas ukołysze przed kolejnym świtem

gdy noc wydaje się być ostatnią
przystanią przed wyzwaniem

przed życiem przed śmiercią

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

kb, 5 grudnia 2023

Karitas

czekamy na siebie blisko przejścia dla pieszych
w jego wiśniowe usta wtykam papierosa
by o nic więcej nie prosił
rozum i tak znajdzie motyw do rozdwojenia
w doświadczaniu ego plus minus
serologiczny konflikt między prawą a lewą
ręką