30 october 2018

Paliatyw

Napiszę coś odkrywczego - siedzę! Nie leżę, nie stoję - siedzę! Tu nasuwa się skojarzenie, ale ono nie odzwierciedla rzeczywistości. Na krześle siedzę, a czynność ta pochłania mnie całkowicie. Kiedyś, gdy mi się znudzi siedzenie, zacznę patrzeć i może zobaczę. Załóżmy, że choć jeszcze nie patrzę, to już patrzę - i widzę lustro, a w nim siebie i krzesło, na którym znów siedzę, choć chcę tylko patrzeć. To trudna sytuacja, ponieważ patrząc, widzę, że siedzę, a gdy przestaję patrzeć, to tylko siedzę, co - teoretycznie - już mi się znudziło, chociaż - praktycznie - wciąż siedzę, bo chcę. Wstaję więc i wychodzę do knajpy na piwo, gdzie zaledwie przez chwilę siedzę i patrzę, a potem już tylko leżę, choć nie chcę.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1