Latest items:

Poetry

	Anna Maria Magdalena
	PROFILE About me Friends (50) Poetry (459) Prose (19) Photography (47)

latest best rating most commented

Anna Maria Magdalena, 26 november 2011

na życzenie

Poczekam aż lęki zasną
sercem otworzę marzenia
spełniaj!
sam chciałeś.

number of comments: 11 | rating: 9 | detail

Anna Maria Magdalena, 25 november 2011

bezpowrotnie gubię słowa

Nie umiem się określić
bo po co
ty to zrobisz za mnie
nie muszę mówić
myśli znasz
nie rozumiesz?
a co mnie to obchodzi
zawsze możesz wyjść
zamykam drzwi
nie pukaj.

number of comments: 13 | rating: 7 | detail

Anna Maria Magdalena, 25 november 2011

Lubię jak kładziesz oczy na moim ramieniu
szepcesz myśli ze spokojem
ja furiatka żeby nie mówić wariatka
anielskim głosem..
chcesz opowiem ci bajeczkę?
małą zgrabną, na dobranoc
nie?
to nie, zaśniesz bez
utulę do piersi i szepnę...

number of comments: 8 | rating: 3 | detail

Anna Maria Magdalena, 24 november 2011

to nie takie proste

Przyjacielu ty zawsze ze mną trwasz
tam gdzieś daleko jest twój dom
do mojego wchodzisz jak pan
potrafisz moje łzy zamienić w pusty śmiech
nie wiem czemu tak zawsze jest

dziwne historie spotkały nas
razem wylanych morze łez
uśmiechów bez wstydu rzuconych w świat
czytam twe listy, nie rozumem nic
wystarczy że mam twoje słowa

tego nie zabierze nikt.

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

Anna Maria Magdalena, 24 november 2011

czekaniem umarłam

Czekam aż znów mnie odwiedzisz
noc ciemna i zimna
cierpki smak samotności
czuję w wyschniętych ustach

czekam aż znów mnie odwiedzisz
możesz w tę noc, otworze okno
przytul mocno, ktoś puka
to tylko gwiazda, nie ty

czekam aż znów mnie odwiedzisz
włosy posiwiały, są dłonie powykręcane
na spacer nie pójdę, nóg już nie czuję
ktoś pukał, nie otworzyłam drzwi

to byłeś ty.

number of comments: 6 | rating: 5 | detail

Anna Maria Magdalena, 23 november 2011

zaśpiewam ci ostatni raz

Podaj dłoń
wędrowcze
na szczyt zabiorę cię
gdzie słońce moczy nogi w kałużach łez

rozlana droga mleczna
słodko kołysze wiatr szaliki drzew
skowronek śpiewa
naszą piosenkę zapominajkę

zapomnij że mnie znasz
zapomnij że kochasz
zapomnij ust mych smak
zapomnij...

i wzrok odwracam w lewo
a z prawa stoisz ty
wędrowiec wtulony w drzewa
nie to nie my

podałam dłoń serdeczną
jak pies ugryzłeś ją
uciekła droga mleczna
a czas zasusza łzy

więc zajrzyj jeszcze z rana
zanim upiekę świeży chleb
ostatni raz zaśpiewam

zapomnij że mnie znasz
zapomnij że kochasz
zapomnij ust mych smak
zapomnij...

number of comments: 6 | rating: 7 | detail

Anna Maria Magdalena, 23 november 2011

Mała czarna

Roztopione słowa
w filiżance kawy
bez cukru
czarnej, gorącej
myśli pachnące wiatrem

czujesz ziemię?
poczuj też słońce

zadrżały kolana
pod ciężarem westchnień
poproszę, małą czarną
bez zbędnych słów
tylko dłonie i usta.

number of comments: 18 | rating: 11 | detail

Anna Maria Magdalena, 23 november 2011

Idzie zima

Mroźno już nocami
dniem zachodzi chmura

witaj
witaj

zimno, o podwieczorku ciemno
grzane wino, konfitura z róż dzikich

słodko do łóżka
i słychać skrzypiec jęk
u sąsiada, przesadził z grzańcem
biedaczysko

wtulone szczeniaki
na ławkach w parku

ja wolę poczytać
oddać się nocy
uciekać przed dniem

szkoda
rzuconych słów na wiatr
rozerwanych dłoni mrozem serc.