28 august 2011
Грусть скитальца
Расцвели деревья снова,
Ароматом дышат ночи,
Соловьи гремят в дубравах,
И кузнечики стрекочут.
Что ж задумавшись глубоко,
Я стою, понурив плечи?
Сердце стонет одиноко;
Может песню в мыслях слажу,
То ль перу доверю строки.
Думы – дети, думы – птицы
Что ж невесело поете?
Ты, душа моя, вдовица,
От детей своих в заботе.
Минут весны, минут зимы,
Зной и снег, сменяясь схлынет –
Лишь одно, неизменимо,
Грусть скитальца (поэта) не
покинет.
UA3URX 27.08.2011
Znowu się rozkwitły drzewa, Noce wonią oddychają, Słowiki (dzwonią) w
dąbrowach, I świerszcze (cicho) cykają. Co, że myśląc (tak) głęboko Stoję,
pochyliwszy barki? Serce (skamle) w samotności; (Słodką) w myślach pieśń ułożę.
Czy pióru powierzę linie. Myśli - dzieci, Myśli - ptaki, Czemu tak smutno
śpiewacie? Duszo moja owdowiała, troską dzieci (otulona). Czas przedwiośnia i
czas zimy, Znój i śnieg na zmianę spłynie - Tylko jedno jest niezmienne, Żal
tułacza nie (przeminie).
21 november 2024
21.11wiesiek
21 november 2024
Światełka listopadaJaga
20 november 2024
2011wiesiek
19 november 2024
Niech deszcz śpiewa ci kołysankę.Eva T.
19 november 2024
1911wiesiek
19 november 2024
Jeden mostJaga
19 november 2024
0011.
19 november 2024
0010.
19 november 2024
0009.
19 november 2024
0008.