Latest items:

Poetry

	Werewolf
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (14)

latest best rating most commented

Werewolf, 7 july 2010

Krótki poradnik bycia poetą

Poeta nie powinien pisać o świecie
chyba że o pięknym drzewku
pachnącym kwiatuszku
nie o zbrodniach w Bośni
czy dzieciach w Nigerii
(jebany turpista)

Poeta nie powinien pisać o polityce
bo i po co?
Mógłby obrazić faszystę
komunistę
lub to coś (cokolwiek to jest)
które szwęda się po parlamencie
bez poglądów
bez wyglądu
nic

Nie powinien też pisać o sobie
chyba że o swojej miłości
udanej oczywiście
(nieodwzajemnione jebał pies)
by każdy mógł powiedzieć
ah! oh!
By każdy mógł się wczuć
ale za dużo nie myśleć
prezes firmy po podstawówce
czy kura domowa
której horyzonty sięgają sklepiku za rogiem

Najlepiej by poeta nic nie pisał
tylko ładnie się uśmiechał
i mówił że jest poetą
i rozdawał autografy
na swych nieistniejących tomikach wierszy
a co noc próbował się spuszczać
w coraz to łatwiejszą...
bezkształtna masa ciepłego mięsa

Najlepiej żeby nic nie robił
rozpaczał nad kruchością życia
(w ciszy)
topił w wódzie nieudane dzieciństwo...

I uśmiechał się oczywiście
i mówił że jest poetą

number of comments: 7 | rating: 15 | detail

Werewolf, 9 may 2012

Dance Macabre

Nie potrafię tańczyć
Walca
Poloneza
Mazura
Wyszydzany palcami
rzeźbionymi z marmuru
opiętego delikatnie na kości
słoniowej

Cóż za nietakt

Syczą z odrazą
na widok serca
bijącego płynnym żelazem
które jeszcze nie ostygło

I zdmuchują mnie
liść wysuszony
wieczną samotnością
na właściwy poziom
zwykłego szaleńca

Lecz wiem że gdy zagra
za mgłą ukryta
na strunach wierzby
zatańczę swobodnie
gdy innych groza
przybije do krzeseł

number of comments: 7 | rating: 10 | detail

Werewolf, 4 july 2010

Masakra na Woli

Pośród szyb rozbitych
w martwych ślepiach domów
huk uderza szybko
dym pełza powoli
ciało pada z krzykiem
z krwi ostatnie słowa
Masakra na Woli!

Już drżą czarne ślepia
Słodką krwią pijane
Głowa puchnie żądzą
W hełmu czarnej stali
Gdy całe rodziny stawiają pod ścianę
Ludzie jeszcze żywi tak jak trupy biali

Te same ulice
Dziś konają z nudów
Krwawe rany cegieł
Tynkiem zagojone
Pełza dym z kominów
Po dachówek zgiełku
Tylko mury domów w swym milczeniu proszą
By nikt nie umierał już z dzieckiem na ręku

number of comments: 0 | rating: 9 | detail

Werewolf, 9 may 2012

Do Julii

Zdradziłem cię
Nie z kobietą
Wśród dzwonków
Na polanie podmokłej od słońca
Gdy nasze ciała stawały się jednym
- strumieniem

Zdradziłem cię
Nie z mężczyzną
Wysoko – uniesieni
Rozgrzani doniosłością chwili
Gdy smród przylegał do ciał
- spoconych

Zdradziłem cię
Nie z psem, kotem
Kurą czy pluskwą
Świadomie, pełen obrzydzenia
By pękały zasady jak suche karki
- skręcone

Zdradziłem cię
Wiesz gdzie – i jak
Jesteśmy już martwi
Jak powietrze między nami
Poznawszy najsilniejsze z uczuć
Nie miłość lecz strach

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

Werewolf, 14 october 2010

Krótka historia o zaspokajaniu potrzeb kulturalnych przez hitlerowców

Podnosi się krzyk
Nie! Nie! To jeszcze dziecko!
Chłopiec wije się w objęciach matki...
Widok krwi odurza i budzi obrzydzenie
Jednak rzeź musi trwać
Ciała w mundurach SS przeładowują broń
Są puste
Żywe monstra bardziej martwe od swych ofiar...
Oddają drugą chorą, idiotyczną salwę
I chwalą się między sobą
Lecz słychać tylko drapieżne szczekanie i wycie...

number of comments: 3 | rating: 8 | detail

Werewolf, 28 september 2010

Kot

Powiesiłem kiedyś kota
(Nie dla zabawy)
Deszcz poniósł żałosne jęki
Ponad szare blokowiska
W chłodną noc marcową...

Powiesiłem kiedyś kota
(Nie z nienawiści)
Obserwując niczym adept
Jak zanika z wolna życie
Spływające w błota kroplach

Powiesiłem kiedyś kota
(Nie ze słabości)
Kołysankę mu sprawiłem
cienkim bawełnianym sznurem
i oddechem przyśpieszonym...

Powiesiłem kiedyś kota
Zdychał długo, bardzo długo...
I się tak niezgrabnie szarpał
A ja się nie lubię szarpać
Lepiej skoczyć z mostu...

number of comments: 0 | rating: 7 | detail

Werewolf, 23 january 2013

Anglia (czyli sztuka skręcania papierosów)

Napełniam bibułkę
tytoniem moich wspomnień
o delikatnym, sztucznym
zapachu wanilii

rozkładam równomiernie
zdarzenia błache i przyjemne
oraz te bardziej rakotwórcze
(ostatnie bliżej filtra!)

zaczynam rolować (tęskie)
nie udaje mi się (tęsknie bardziej)
powtarzam monotonnie - aż do zawinięcia
jednej spójnej myśli

ma cuchnąca ślina
kończy żmudne dzieło
zaklejam w drżących palcach
ten list pełen smutku

zaciągam się
jeszcze tylko płuca
sprawdzą ortografię
i wypuszczam dym w niebo...

...posyłam do domu

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

Werewolf, 27 march 2012

Chciałbym zasnąć

Chciałbym umrzeć
Chociaż na chwilę
Na ułamek nieskończoności
Upadek płatka róży
Śmierć czerwonego karła

Chciałbym umrzeć
Ars moriendi
Skopany kundel
Pijak w delirium
W uroczym mieszkanku -
Małym wszechświecie
Galaktykach moczu
Wymiocin mgławicach

Chciałbym umrzeć
Ukradkiem - wśród zajęć
Wiecznej mgle monotonii
Gęstej jak nasienie
Ginące w mroku myśli

Chciałbym umrzeć
Położyć zmęczoną głowę
Na miękkich fałdach nicości
I umrzeć spokojnie
Jak każdy normalny człowiek
Każdej normalnej nocy
Po dniu pełnym pracy
Gdy życie staje się ciężarem

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Werewolf, 22 july 2014

A jeśli

a jeśli księżyc
jest kobietą
mam setki
dzieci
nieudanych podłych
tańczących w mroku
na kikutach nóżek
(sam mrok przeto
dumnie robi za protezy)

a jeśli księżyc
jest mężczyzną
mam setki
kropel
atramentu gęstych
krzepnących w oczach
na leżu tęczówki
(samo zaś oko
zapada w jaskinie)

a jeśli księżyc
jest nijaki
martwy
mam setki
sznurów
posyłanych smętnie
przez kosmiczny eter
by otulić godnie
łagodnie
powiesić

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Werewolf, 22 july 2014

Equus II (Szał)

każda chmura grzywą
najświętszą
najdzikszą
pasją
ogniem
najgorętszym ciałem

każda ręka brzytwą
najszczerszą
najgłębszą
raną
zbawieniem
najprawdziwszym bólem

każde szaleństwo
staje się nijakie
wobec całokształtu
i rozgrzanej piersi

tylko krzyczy
nierealnym piętnem
niepojętym buntem
najczerwieńsza krew