Latest items:

Poetry

	Xnisorod
	PROFILE About me Friends (19) Poetry (22) Photography (3) Graphics (2) Diary (1)

latest best rating most commented

Xnisorod, 2 june 2015

wiersz na zakończenie miesiąca

czerwiec w tym roku jest z innego wiersza -
zawisł głową w dół na podwórkowym trzepaku
każąc wierzyć, że zdołam wydobyć choć trochę z porysowanych dłoni
i zbuduję dom z widokiem na jutro.

krew krąży szybciej niż zwykle - wciąż nieśmiało opieram się myśli,
że mogłabyś wspierać zmęczone ciało na silnym ramieniu mężczyzny,
którego nie umiem udawać.
potrafię być jedynie na chwile, a potem milczeć.

jutro, odrzucając majaki - słupy rosnące cieniem,
spróbuję podnieść z ziemi garść piachu lub zbite szkło,
lub po prostu wpasuję się w grawitację.

number of comments: 3 | rating: 7 | detail

Xnisorod, 16 january 2015

"mało liryczny wiersz ku pochwale głupoty czytelnika, a nawet własnej"

mógłbym napisać wiersz,
ale najzwyczajniej mi się nie chce.
niby, że mi nie wolno - brednie.
mam prawo być leniwym.

spójrz w prawo. spójrz w lewo.

zatrzymaj się
i zastanów się czemu miało to służyć.

gdzieś po środku znajdziesz rozwiązanie,
którego i tak nie jesteś w stanie pojąć,
swoim ciasnym umysłem,

przytłoczony brakiem
wyrażnie zarysowanej puenty.

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

Xnisorod, 13 january 2015

nie spełnione obietnice (tekst piosenki)

popatrz na nią
umiera znów
bez ciepła twoich rąk
bez krągłych słów
twoich ust
chce poczuć smak
w milczeniu
kolejna noc bez gwiazd
bezsenność
chowa się gdzieś w kąt
wezbrany lęk jak nóż
wbity w nocy mrok
nie pozwól odejść jej
nie pozwól żyć
samej już
po prostu bądź

ref. zobacz jaka jest sama
jaki jesteś sam
potrafisz pomóc
czy rzucisz parę słów
i odejdziesz
niespełnioną obietnicą
ściągniesz ją w dół
do gwiazd
coraz wyżej

rankiem
odpali papierosa
przez okno spojrzy
na kuszący bruk
nakarmi swoim lotem
ptasich gniazd
podniebny chór
zatańczy ostatni raz
niezapomniane tango
ze słońcem sam na sam
to nie jej miejsce
nie jej czas
ty przejdziesz obojętnie
widocznie los tak chciał

ref. zobacz jaka jest sama
jaki jesteś sam
potrafisz pomóc
czy rzucisz parę słów
i odejdziesz
niespełnioną obietnicą
ściągniesz ją w dół
do gwiazd
coraz wyżej

number of comments: 6 | rating: 3 | detail

Xnisorod, 10 january 2015

spojrzenie z bliższej perspektywy

trzydziesty grudnia:

notka z kalendarza -
przeczytana w pośpiechu złota myśl
którą nie umiem się kierować

ponoć wystarczy wyjrzec przez okno:

w ulicach wiecej uwielbienia płaskich nizin
niż wzniosłości skalistych gór

to my - wielka masa stłoczona jak jeden
wbita w beton pośród stalowych kwiatów

na szklanych linach rozkołysanych
przez równy krok ciężcy jak ołów gnamy
dopóki nie zabraknie sił

pójdziemy razem przyjaciółko najmilsza
przez ziemię która urodzi nas znów

na przekór wczorajszym modlitwom

number of comments: 9 | rating: 7 | detail

Xnisorod, 8 january 2015

my - byty (nie)spełnione

chcieliśmy mieć ołtarzyk by wielbić swoich bogów
każdej nocy po kryjomu
w mieście gdzie umarłych wyrzuca się do wody
a dzieci karmi z ręki nienawiścią i strachem

poranki otulone cementowym pyłem
zmieszanym z wątłym światłem
wbijały się przez zbyt powiększone puste źrenice
karbonizując się w ukrzyżowanej świadomości

brudne twarze o stalowych rysach
mówiące wciąż nie-ludzkim językiem
niosły niedorosłą śmierć na pachnących dłoniach
ta przelewała się pod nogi zapłakanych matek

schizoidalna rzeczywistość ścierała nam zęby
o kolorowy bruk
kiedy śmierciochłonne płuca wsysały ostatnie hausty
pogwałconej krzyżykiem godności

bo nam wróblom nie wolno podglądać białych gołębi

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

Xnisorod, 6 january 2015

prawie martwa natura

pod paznokciami noszę tysiąc
uśpionych ptaków
jak ciężarna kobieta która nosi płód

kilka przedwczesnych darów
- zasuszone skrzydła
podłączone do respiratora

w szpitalnej sali tylko biel
i nic więcej

dziadek nie lubił tej sterylności
umarł w drodze do kościoła

na stypie była wódka kiełbasa
i coś jeszcze sam nie wiem co

może ta pewność
że następnym razem

nie obejdzie się bez cesarskiego cięcia

number of comments: 7 | rating: 11 | detail

Xnisorod, 27 december 2014

***

z punktu widzenia gwiazd
łapaliśmy śnięte ryby z
nadzieją na zmartwychwstanie

ja ukrywałem nagie poranki pod
zamglonymi powiekami z myślą
o samotnym jutrze

kiedy(?)

ty kradłaś z ust słowa i układałaś
z nich piękne wiersze aby
uwięzić wczoraj

klaustrofobiczna (nie)pewność siebie
wzrastała coraz bardziej

gdy księżyc rozcierał na twarzach
nocny skowyt
wyrywał serca i
zjadał życie

dzisiaj - stanowczo za mało oddycham

number of comments: 4 | rating: 14 | detail

Xnisorod, 27 december 2014

jesienny blik

przyszłaś w blasku

niosąc zapach colitas
na dłoniach

lekko pożółkła

z nadszarpniętą reputacją
wśród poetów i samobójców

nim rozgościsz się na dobre
w moich porankach

przy kawie i jazzie

ukradnę słońce do plecaka - upchnę mocno

niech czeka na chłodniejsze dni

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Xnisorod, 11 december 2014

stworzyciel

szalony naukowiec nie bawi się w stworzyciela
on jest sobą
starcze - eksperyment wymknął się spod kontroli
myszy wyczuły zapach sera
szczury znalazły wyjście z labiryntu i poszły

swoją drogą

to zabawne bo miałeś nadzieję na pokojową
nagrodę Abla
a teraz użalasz się nad własnym losem przy
wódce ze swoją lafiryndą
to nie jest twoja wina to mogło się udać ale ty

jak sądzę

pomyliłeś wzory – dziesięć orzechów i siedem
zakazań cholera
powinieneś pozamykać to wszystko w wartości
bezwzględnej – [nawiasy]
mówiła pani w szkole – Boguś pilnuj nawiasów

nie odejmuj gdy masz najpierw dzielić
nie podzielisz równo czterech jabłek pomiędzy
dwóch gdy jedno zjesz w tajemnicy

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

Xnisorod, 11 december 2014

z rozważań nad śmiercią - drugi brzeg

"Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt,
a tego nie wybaczy nam żadne niebo."

Jim Morrison

jestem już bardzo zmęczona

zbyt mało plastyczna
by lepić ze mnie świty okazalsze od innych

ta bliskość siedzi w nas jak kot w worku
wystawiając łapę przez dziurę w poszukiwaniu wyjścia
drapie i kaleczy

sen zawsze był zbawicielem
przychodził tak rzadko,
że przestaliśmy w niego wierzyć

wrastałeś we mnie swoimi głodnym wzrokiem
z nadzieją że coś pozostało
to były godziny spędzone na modlitwach o słońce,
które rosło pod powiekami
wskazując palcem ślady na twojej ręce

te punkciki w krwisto-czerwonym kolorze
zdawały się mówić

znam drogi donikąd - jestem jedną z nich

number of comments: 9 | rating: 11 | detail

10 - 30 - 100

Latest items:

Poetry

wiersz na zakończenie miesiąca

"mało liryczny wiersz ku pochwale głupoty czytelnika, a nawet własnej"

nie spełnione obietnice (tekst piosenki)

spojrzenie z bliższej perspektywy

my - byty (nie)spełnione

prawie martwa natura

***

jesienny blik

stworzyciel

z rozważań nad śmiercią - drugi brzeg

Latest comments:

contact with us