Najnowsze prace:

Poezja

	Krzysztof Konrad Kurc
	PROFIL O autorze Przyjaciele (15) Poezja (243) Proza (5) Fotografia (67) Dziennik (10)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Krzysztof Konrad Kurc, 19 stycznia 2013

Bezdroże

wyszedłem z jaskini w przekonaniu
że moja idea żyje na płaskiej ziemi
niepokoi mnie sposób pomiaru czasu
i sztuczne światło mnożące ilość cieni

w przestrzeni wypełnionej trójkątami
próbuję poskładać słońce z pryzmatów
w nadziei na pełne uleczenie z amnezji
znów zostaję mieszkańcem pentagramu

liczba komentarzy: 7 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 17 marca 2012

W marcu

czas pylenia
topole z olchami i leszczyna
myślę że przednówek to dobre słowo
wiosenne przewidywanie klęski urodzaju
rewolucja dopiero październikowa
ponoć w szkołach dla proroków
kichają papierowe pomniki
kicham na to i ja

liczba komentarzy: 8 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 7 grudnia 2014

Czytam list

rozwijam z sarkazmu schedę po przyjacielu, tym, co nie umarł
ani też nie odszedł, zwyczajnie jest, bo taką mam nadzieję
po każdych narodzinach słowa, rozczarowanie sobą we mnie kwili
kapryśne a może i zgorzkniałe, w głodzie pierworodnym
pod językiem próbuję wyhodować samorodek, grudkę ciszy

liczba komentarzy: 8 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 13 kwietnia 2012

W schronisku

spróbujemy zapomnieć o wchodzeniu w noc

ze wzgórza będzie łatwiej wypatrywać innych ścieżek
teraz wszystkie osuwają się ciężko po stoku i znikają

bez pełni nie raz błądziliśmy na cudzych ścierniskach
wciąż rozkojarzeni unikaniem zbyt ciemnych miejsc

a i tak przyjacielu dopadły nas idy marcowe

liczba komentarzy: 6 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 21 grudnia 2011

Mieszkam w Nekropoli

gdzie jedna data musi wystarczyć z szacunku dla czasu
w ościeżnicach nagrobki z nazwiskami mieszkańców
na parterze stróże wszystkiego wciąż bredzą o miłości
nie chcę już słuchać o tym co by mogło nas spotkać
gdyby przypadkiem nastąpiło czyjeś zmartwychwstanie

liczba komentarzy: 7 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 21 lutego 2020

Nikt nie słucha

Nikt nie słucha

w takie deszczowe dni jak dziś
mam ciebie i tysiące kryształowych smug
celebracje przejaśnień gdy myśl
jest poplątana i łasząca się do twoich stóp

bóg po sąsiedzku ma dużo litości
dla naszych małych i tych dużych grzechów
nie słyszy modlitw o innej miłości
mogę pisać dla ciebie psalmy bez pośpiechu

liczba komentarzy: 9 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 23 listopada 2017

Mój

dom ma kilka imion tych nadanych i własnych
zapachów wciąż przenikających wszystkie ubrania
przez sen trzeszczą podłoga i próg koło drzwi
za okiennymi szybami nie ma zimna ani ciepła
jesień powoli owija sobie wokół palców babie lato
i kolory wody zmieniają się przez odcień czerni
po przelotnych deszczach martwych ptaków
mogę iść do siebie pod tak oczyszczonym niebem
dom ma kilka imion tych nadanych i własnych

liczba komentarzy: 15 | punkty: 10 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 7 sierpnia 2012

Letnia impresja

pierwszym obrazem jest matka
trzymająca za rękę miniaturkę siebie
ubraną we fragment z własnej sukienki

na drugim planie mężczyzna
spoglądający na wodoodporny zegarek
przed rozpoczęciem wywoływania deszczu

cienie nadchodzących od lądu chmur
chrzęszcząc przesuwają się po piachu
skumulowane we mnie zabieram z plaży

wszystkie sceny zamykam w notesie
jak czarne wstążki wyciągnięte z pióra
splątane słowa do użycia w scenariuszach

liczba komentarzy: 3 | punkty: 9 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 18 grudnia 2010

Na co dzień

nie odnoszę wrażenia że świat przemieszcza się ze mną
może poza drobnymi wyjątkami
kiedy błędnik ma własne zdanie o zmianie położenia

wolę podsłuchiwać zegary niż patrzeć na ich wskazania
może poza drobnymi wyjątkami
gdy słońce porusza cieniem po grawerowanym blacie

czuję jak Atlas opiera stopę na mojej głowie