Proza

Adam Pietras (Barry Kant), 15 stycznia 2024

Pożycie

When youre sad
Im glad

When you die
I get high

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 15 stycznia 2024

Intermezzo

Mój Dziadek całe życie chciał iść na emeryturę. Teraz jest na emeryturze i chce umrzeć.

But I wish to shine like an angel.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 15 stycznia 2024

Pisanie to rodzaj medytacji. Układ graficzny słów oraz biel kartki skłaniają wzrok ku postrzeganiu głębi w płaszczyznie. Ta zaś przenika się z myślami na temat treści i nie ma w tym żadnego celu. Tylko prostoduszne idee i wzorki kreślone pod powiekami, gdy dotykam dłonią czoła.

Taka (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 15 stycznia 2024

Pytanie - cytat

"Jak myślisz, spytałam milczenie, czy istnieje życie po życiu? Nie udzielę ci odpowiedzi, powiedziało milczenie, wciąż jeszcze zajmuje mnie pytanie, czy istnieje życie w życiu. Coś zapadło się we mnie jak zmurszały most i runęłam w przepaść słów."

Aglaja Veteranyi

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 15 stycznia 2024

Projekcja snu

A więc to tędy wychodzą. Wychodzą ze ściany i idą. Idą zamaszystym krokiem na przestrzał. Przez środek pokoju w świetle wiszącej lampy. Wychodzą zawsze w nocy, kolebiąc się dziwnie na boki i podzwaniając małymi dzwoneczkami w tym osobliwym korowodzie omamów i zwidów. Nie dostrzegają (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 13 stycznia 2024

Moja codzienność

Nie oczekiwać od przyjaciół niczego? Tak. Mieć im do zaoferowania trochę rozrywki, lubić to obopólne pobudzenie, a w samotności trwonić swój czas bez wyrzutów sumienia. Prowadzić jakieś obserwacje, ale bez wytyczonego celu. Dryfować przez kolejne dni pomiędzy scenografią przedmieści, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 13 stycznia 2024

Fotografia 6

Z nudów.

Stałem gdzieś na głównej ulicy tego małego pod każdym względem miasta - obserwując, oddychając, trwając. Wiatr przynosił ze sobą pewność, że prócz murów na świecie są jeszcze morza otwartej przestrzeni. Uspokajało mnie to, bałem się bowiem zamknięcia i wszystkiego (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 10 stycznia 2024

Krańcówka

Wyprowadzam się na peryferie życia,
stąd lepiej widać sady pełne
nadgniłych owoców.
Stada wygłodniałych ptaków
z zawiązanymi dziobami.

Nieporadnie zataczają kręgi
wpadając w wodę, niewysychającą
od czasu ostatniego deszczu.
W zeszłym milenium.

Wtedy jeszcze słońce świeciło (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 6 stycznia 2024

Już bez ciebie

Cienie na ścianie. Cienie wokół mnie. Na zewnątrz. Wewnątrz. Wszędzie… Skąd te cienie? Te skrzydła motyla, ćmy… Wokół mnie cisza rozkłada skrzydła w piskliwym szumie gorączki. Za oknem noc. Za oknem szelest wiatru. Za oknem liście drzew. Za oknem szum przejeżdżającego ulicą samochodu. (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Arsis, 6 stycznia 2024

Katabasis

Nuklearna otchłań. Kaskady lodowatego mroku osiadają na mojej twarzy. Sine usta. Sine usta… Sine usta…

Przetaczają się pod szarymi murami kamienic wskrzeszone armie umarłych. Poruszają stalowymi skrzydłami. Zwisające, podarte łachmany. Odór trupiego rozkładu… Gdzieś tutaj. gdzieś (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Najnowsze prace:

proza

Pożycie

Intermezzo

Medytacja

Pytanie - cytat

Projekcja snu

Moja codzienność

Fotografia 6

Krańcówka

Już bez ciebie

Katabasis

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją