Poezja

drobną literą
rozpływa
zminiaturyzowany
strumyk
cmokając
czerwieniste skały

zapakowany
dogłębnie
połknięty
zwrócony
w naturze

nadal
wylewny
drżący poemat
pisany
oddechem
zmarzniętej
szyby

ponad pagórki
zrośnięte
rozpalonym
krzewem