Najnowsze prace:

Poezja

	damian
	PROFIL O autorze Przyjaciele (62) Poezja (52) Proza (1) Fotografia (2) Wideo wiersz (1) Dziennik (8)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

damian, 26 listopada 2012

poczekalnia

podróżuję po wymiarach
galaktyki
by znaleźć różę

zostawiam każdy sen
w bramach codzienności

czekam dnia dającego
niezapomniane chwile

liczba komentarzy: 20 | punkty: 12 | szczegóły

damian, 6 marca 2013

afekty powędrowały
poza horyzonty
bieguny pozmieniały
strony

fale o wysokości kilkunastu metrów
rozbijały statki na lądzie
a niebo bodajże wysuszyło się już
z ostatniego płaczu

przy największych koszmarach
irracjonalnie próbują
zmienić bieg zdarzeń

za późno
świat nie istnieje

liczba komentarzy: 20 | punkty: 13 | szczegóły

damian, 12 lutego 2013

przyjaciele

niczym mały książę
poznawszy wyjątkowość róży
tak i one podtrzymują na duchu
szukają szczęścia w niepodległej egzystencji

Kopernik ruszył Ziemię
natomiast przyjaźń wszechświat
okrążają nicość
byleby razem

niech spłynie deszcz
i oczyści ten świat grzechów
kiedy wartość najważniejsza
połączy na świecie
ludzi szukających nadziei

liczba komentarzy: 20 | punkty: 14 | szczegóły

damian, 6 października 2012

prośba

czasem wydaję mi się
że wszyscy zbyt dużo oczekują
później narzekają i humor psują
nie podołałem zadaniu
mam chęć zniknąć zostać sam
nie jestem kopernikiem poezji
raczej jej sługą
pozwólcie żyć własnym życiem
uczyć się
przecież mam jeszcze czas

do dziewczyn
nie wymuszajcie na sercu decyzji
gdyż ono musi być pewne
z kim chce spędzić resztę życia
nie mówcie że jesteście najlepsze
bo nie lubię wywyższających się
szanujcie siebie
żebym później mógł was szanować

do taty
jesteś wspaniałym poetą
ale ja nie jestem tobą
nie mów że powinienem
być jak Kochanowski
bądź Mickiewicz
może podobny do nich
bo oni też zaczynali od zera

liczba komentarzy: 17 | punkty: 11 | szczegóły

damian, 5 grudnia 2011

Miłość

Usypują górę, radują się chmury,
jak pocałunek łączący dwie osoby .
Nie chwalą się miłością,
wiedząc że nic nie rozdzieli.
On zauroczony w jej oczach,
ona zaś jego słowami,
gdy krzyczy na ulicy,
"Jesteś najpiękniejsza",

To oni zaczarowani

liczba komentarzy: 16 | punkty: 14 | szczegóły

damian, 28 września 2012

lekcja pisania wierszy

mniej zaimków, więcej spójników,
płyność pisania
muszę się nauczyć.

Wielkie krytyki spadające na niedokończone wiersze
nauczające wiele dobrego, złego

Zbyt mało wszystkiego we wszystkim
bądź zbyt dużo niczego w niczym

aby być dobrym pisarzem
szanuj krytykę
chroniąc wiersz
przeczytaj dwa razy
przed wydaniem.

liczba komentarzy: 14 | punkty: 14 | szczegóły

damian, 9 marca 2013

planeta miłości

spójrz

pokonać trzeba
niszczącego szczęście
olbrzyma
wykorzystującego bojaźń
przed przyszłością

by przejść
drogę do serca

liczba komentarzy: 13 | punkty: 14 | szczegóły

damian, 3 grudnia 2012

Wiersz dla najważniejszej

tracę czucie
a wszystko ważne
wymyka się z rąk

wcześniej potrzebny
z czasem zbyteczny
jak miłość

zagubiony między
chcieć a rzeczywistością

liczba komentarzy: 13 | punkty: 13 | szczegóły

damian, 16 grudnia 2011

Dziadek Piotrek

Pamiętam wyprawy do olszyny
i polowanie na różne zwierzęta.
Albo jak przychodziłeś do nas
pełny życia na urodziny,
ze swojej roboty cygarem w ustach
śmiejąc się pod nosem z babci ...

Zakończyłeś swoją drogę,
na ojomie po nieudanej operacji.

Brakuje nam huku petard,
którymi straszyłeś wróble w sadzie.
Pogadanek przy piecu w towarzystwie kotów,
mruczących na twoich kolanach.

Cała rodzina spotkała się u nas,
by powspominać chwile z tobą spędzone.

Babcia pluła krwią,
baliśmy się, że dostanie kolejnego zawału,
nie mogła się pogodzić ze śmiercią męża,
spędzili ze sobą pół wieku .

W te święto zmarłych
staliśmy jak zwykle razem,
tylko ty byłeś bardziej żywy
na przekór temu co pisało na nagrobku.
Płakałem przywołując niedawne czasy,
wiedziałem, że nie wrócą.
Nawet jeśli żyją w mojej pamięci

liczba komentarzy: 12 | punkty: 15 | szczegóły

damian, 11 kwietnia 2014

z braku sił

niedospane noce
dawały się odczuć
o poranku w deszczu
co pogłębiał melancholię

gdy uczucie
walczyło z czasem
uderzając w posejdona
i tylko pustka podpowiadała
przytłaczającej tęsknocie

to nie przyjaźń tylko miłość
to nie kłamstwa a nadzieje
dobrych dni