Najnowsze prace:

Poezja

	Oksana
	PROFIL O autorze Przyjaciele (5) Poezja (16)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Oksana, 19 stycznia 2011

Z prywatnej historii filozofii

nie mogłam bardziej być
być bardziej naga
twoja (idea fix)
namacalna do soli krwi i łez

a jednak
musiał wtrącić swoje trzy po trzy grosze
George Berkeley z tą jego
względnością bytu

ideą stołu o którego kant a posteriori
można rozciąć ramię
i drzwi które a priori przycinają palce
zatrzaskują pamięć

ideą ran ideą bólu zbyt przekonującą
nawet jakby dotykalną
chociaż
istnieje tylko na którymś z pięter umysłu

no i otworzył pijany niebytem
(już Hamlet zgłaszał pewne wątpliwości
czaszce z której Yorik jak pajac z pudełka)
przepaść Pascala

złamała się trzcina myśląca
ja zapomniana idea straciłam
nagą rację bytu który zdążył jednak
określić moją świadomość

tylko skąd (może stąd) ta sól
na rzęsach i krew na języku? -

byłabym wdzięczna gdyby mi pan to wyjaśnił
bez kantowania w kwestii przyczyn i skutków
panie Berkeley

liczba komentarzy: 5 | punkty: 8 | szczegóły

Oksana, 19 stycznia 2011

Kompozycja średniowieczna ze zbroją i mieczem

dla ... mniejsza z tym - z małego ognia gęsty dym

nie jesteś z błędnego błękitu
rycerzyku - ani z bursztynu
z Pieśni o Nibelungach
czy powieści gotyckiej:

ślubowanie wierności wypadło bardzo efektownie
tyle że honor nie wytrzymał
pękł na złączeniu
słaba niehartowna stal

podnoszę przyłbicę
pusto
tylko zbroja i miecz oparty o węgieł
ceglany mur w tle -

srebrno-czerwona kompozycja
w stylu chancone de geste

rzucam biały szal mgły
odchodzę poza fresk

liczba komentarzy: 6 | punkty: 5 | szczegóły

Oksana, 18 stycznia 2011

W świetle Vermeera

rozmawiamy o świetle Vermeera

nad nami niebieska
niedorzeczność
nieborzeczność
niebo rzeczy
znalezionych zagubionych
wyrzuconych

nie do rzeki Pantarhei
nie do rzeki Lete

zanurzonych
w chłonną pamięć
niebo rzeczy zatrzymanych
na mieliźnie czasu

odczytuję z powietrza
linie papilarne twojego uśmiechu
zapominam o zlicytowanych latach
zapominam o nieśmiertelności

jest tylko
naga pestka ciała w granacie nocy
i szorstki śmiech przebudzonej Persefony

Dziewczyna z perłą rozchyla zdumione usta
Kobieta z wagą przyglada nam się spod opuszczonych rzęs

zanurzeni w świetle Vrmeera
w rzece Pantarhei
w rzece Lete
strząsamy mrok w zbyt otwarte oczy

zarażona ironią czasu
wznoszę brwi -

panie Vermeer
niech pan zatrzyma
to grzeszne światło -

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Oksana, 17 stycznia 2011

Historia niemal bezmiłosna

bezmiłość rozdmuchany popiół niedopałek bez żaru
dym w oczy suma rozkojarzeń skojarzonych
na oślep na czas w którym tyle zer zerowy
równik zrównany w równaniu próżni nic
czyli nieskończoność pomiędzy tobą a mną
błąd w obliczeniach odliczeniach delta nie może
równać się zero ani omega ani alfa

rzecz w tym ze nie zdążyłam zapomieć
i teraz mnoży się pamięć przez
czasowniki w czasie przeszłym niewydarzonym

kilka dynamicznych scen w dymnym
teatrze cieni przemożna przypadkowość pożądań
nic więcej to równanie nie ma żadnego rozwiązania
to nawet nie jest równanie raczej nierówność
z pomylonymi znakami na bezdrożach wyobraźni

na nic nie czekam
na nikogo
jeżeli drżę to dlatego tylko
że wilgoć i wiatr

dreszcze wdłuż kręgosłupa
osłupiające skostnienie
zimne palce

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Oksana, 14 stycznia 2011

Skrzydła

świat wydobyty z lustra:
szklane drzewa trawy światło i dłonie
co łączy mnie z tym lodem co rozdziela

oszroniony naskórek
szelest krwi
światłoczuły zachwyt
zmieniam czasy tryby i miejsca
tam być może mogłabym
tu byłam

zlizuję światło
słony szron na języku

ubywa mnie do lodowego zmierzchu
o tej porze ziemia rodzi kryształy
i sny

niepewny oddech
lód szron światła lustra

przyciśnięte do śniegu skrzydła

liczba komentarzy: 2 | punkty: 9 | szczegóły

Oksana, 11 stycznia 2011

To

w usta wiatr chłodem ciągnie
Wisłą
lodem

śnieży ślepo
w oczy na oślep
bez tchu brak tchu

ciszy się cisza
najcichsza
lodowa

dreszcze bieli

coś wyje nieludzko wilczo
krwawo
ciemnieje cień
ptasi puch kaleczy powietrze
zaciśnięte wnyki

a to
wypatrzone w ogniu
piastowane kołysane czerwone
pulsuje w opuszczonych opuszkach
palców

jak słodko jak gorzko
i kiedy

liczba komentarzy: 3 | punkty: 8 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: Miniatura wiosenna, Krucho, Toast, Pod murami baśni, Do twarzy, Kilka praktycznych teorii geometrycznych, Besenność, Dusia Dzikuska stęskniona kotka, Kot czarodziej, Miniatura z owocami głogu, Z prywatnej historii filozofii, Kompozycja średniowieczna ze zbroją i mieczem, W świetle Vermeera, Historia niemal bezmiłosna, Skrzydła, To,