Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

sam53, 27 lutego 2023

w szepcie

słyszałem słowo pod tym samym drzewem
gdzie krople światła drgają o świtaniu
gdzie w pierwszych pąkach wybudzona zieleń
bogini lasu i tobie się kłania

z wiatrem co dotąd zwykle pędził w pola
teraz się kuli pod krzakiem jałowca
próbując w cieniu wymodlić wywołać
tę przebiśniegiem pachnącą jak wiosna

wyrwać z milczenia przedwczorajsze echo
które zziębnięte przywarło do ziemi
jak nasza miłość która miesiąc w miesiąc
szuka dla siebie kawałka przestrzeni

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 26 lutego 2023

portret

portret

w białym kwadracie
biel i cisza
jutro zacznę od kształtu twojej twarzy
umieszczę łagodne i spokojne oczy
rozumne jak żadne
na zaciśniętych ustach
spróbuję położyć uśmiech
w kolorze marchewki
tak odwrócę wzrok
od linii marionetek
i lwiej bruzdy pełnej troski
dłonią ze śladami minionych lat
zakryję naszyjnik wenus
po to by pokazać
dwa piękne bursztynowe sznury
wszystko w koronie srebrnych włosów
w pięknej bieli

jesteś już ze mną

2023/T.Tomys

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 lutego 2023

Egzegeza alegorycznego wielbłąda

Mycie prawego ucha lewą ręką,
o ile nikt nie przerzucił stron
na nice. Co mogło się zdarzyć
z uwagi na plamy na skórze
słońca, niezbyt czytelnego o poranku.

Zresztą oczy zasnute mgłą uczuć,
ambiwalentnych. Choćby z powodu
krótkich dni i temperaty wskazującej
na nieubłagany upływ czasu.

Przynajmniej w tym momencie,
kiedy dromader wpada w filozoficzny
nastrój. Przeklina nadmiar piachu
oraz karawany błąkające się bez celu.

Za to oazy są przepełnione spokojem,
prawie że świętym. Niestety brakuje
modlitw, ewentualnie są niedostrzegalne.
Chociaż u źródła postawiono budkę
bezpośredniego dostępu do raju.

Albo piekła, tak samo męcząca droga,
szczególnie przez ucho igielne.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

tetu, 26 lutego 2023

i odpuść nam

Piotrze —
nasza wiara że w końcu się uda
leży głęboko — pod gruzami
serce bije bezpowrotnie

zostawiłam ci bochenek chleba
piekarz mówił że z dobrej mąki

Chleba naszego powszedniego

weź go i zanieś tam
gdzie zbudujesz dom przesiąknięty światłem
jego blask będzie twoją chwałą

nie wahaj się
zwątpienie czyni nas słabymi
jeśli taka twoja wola — będę tu
kołysząc się na krawędzi bezkresnego błękitu

z nadzieją
że już nigdy nie rozstąpi się ziemia

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

samoA, 26 lutego 2023

W tworkach

Jacuś podglądał kobiety.
Lubił
Figury stylowe.
Każdego dnia
wchodził na drabinę
i mówił, że jest
na Górze.
Cokolwiek widział,
Zaszczytu nie dotknął.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 25 lutego 2023

ze słońcem po niebie

mówisz - chodź - a ja słyszę - chodź ze mną
i wypełniam tobą ramiona
i potykam się wzrokiem o ciemność
choć twe usta płoną od wczoraj

jakby chciały w świat magii nas przenieść
wycałować oczy zaspane
później przejść się ze słońcem po niebie
lub przetańczyć cały poranek

nawet co dzień jak słowo przy słowie
roztańczone wierszem w obłokach
ty mi siebie dziś w tańcu opowiedz
i nie tylko w tangu mnie kochaj

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 25 lutego 2023

Na wschodzie bez zmian

Nikt nic nie wie i niczego się nie dowie,
bo już wojna eskaluje niebezpiecznie.
Nie ma wpływu na nic zwykły szary człowiek
i o jutrze swoim myśli niedorzecznie.
.
Że być może wszystko dobrze się ułoży
i że Chiny nie dostarczą Rosji dronów.
Odstrasznie musi zagrożenia mnożyć
sporadycznie - od wielkiego dzwonu.
.
Rzeczywistość kryje mroczna tajemnica.
Są sposoby i obejścia i metody.
Można przeżyć alarm w metrze lub w piwnicach.
Wyciszenie świadczy, że szukają zgody.
.
Debatują, porównują własne siły,
licytując swe słabości i atuty.
Jeśli nawet już cokolwiek ustalili -
mgłą wojenną pozostanie świat zasnuty.
.
Doniesienia nieustannie cenzor zmienia.
Nic nic nie wie i nie dowie się niczego
o przewadze możliwości zaskoczenia.
Woli milczeć - nie przykładać rąk do złego!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

harry, 25 lutego 2023

***

Dedykowany

Biały pomarańcz
W gaju cudowności;
Kolor Pamięci

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 25 lutego 2023

słowa otuchy

niesiona z wiatrem
rozpływa się w powietrzu
na dłoniach ślady
zapisany zaprzeszły świat

na twarzy wyraz niewyraźny
rozmyjemy się w czasie
na wieki chowając się za
wieczności drzwiami

duch w środku człowieka
cierpi od lat oddając
szczęście radość

zapamiętałem tyle co ty
że nie mamy nic
prócz siebie nawzajem
szczery uśmiech
ucina rozmowę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 25 lutego 2023

Statyczne powietrze

Statystycznie rzecz biorąc jest gęstsze
niż zupa ugotowana pamiętnej
niedzieli.
Czyli dnia siódmego, licząc od początku
kalendarza.

Pełnego dziur i przekłamanych
datowników. Nic nie szkodzi
– szczęśliwi nie liczą, na żaden
łut ani dodatkowy miesiąc.

W którym się spełnią obietnice,
składane w stanie wskazującym
na absolutną trzeźwość
i zaćmienie księżyca.

Co nie zdarza się tak często,
jakby wynikało z wyliczeń.
Taka mała aberracja, zupełnie
bez znaczenia. Szczególnie w obliczu
nieubłaganego kurczenia się kosmosu.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

10 - 30 - 100