3 august 2016
w nadziei poranka
zroszony słowem chwil
chwiejnym krokiem ku nocy
kieruje mysli me
odrealnione
spragniona jestem bajkowego zycia
ze znu wyrwanego z konekstu
dopijam czarny gorzki napar
skropiony mlekiem
czuje sie niewyraźna pośród pędu życia
zamknięta w słowach dwóch zachwytu
1 february 2025
brawo
1 february 2025
czaple są piękne, ale żurawie chyba jeszcze
1 february 2025
te kwiaty to były od niej właśnie, prezent
1 february 2025
dzięki, te zanikające zanikanie to taka zagwostka
1 february 2025
a to pech, ale proza, ja jednak gonie czasem
1 february 2025
Tak, chyba każdy piszący ma podobne marzenia, myślę,
1 february 2025
Dziękuję ci bardzo :)
1 february 2025
A może jednak jest coś :) chciałoby się teraz
1 february 2025
sorry - odczytać, miałam napisać.
1 february 2025
Proste marzenie prosto napisane z malutką nutką
1 february 2025
Tak sobie myślę, że chyba nie każdy musi
1 february 2025
Rewelacyjny kawałek bardzo dobrej poezji.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
1 february 2025
wiesiek
1 february 2025
ajw
1 february 2025
ajw
31 january 2025
wiesiek
31 january 2025
ajw
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
28 january 2025
wiesiek