6 may 2015

TY

Ze skrzydeł mych zostało
tylko od groma pierza
 modliłam się za życie tu i teraz
a jednak znów mnie wykiwałeś Boże
dając kwiaty nie w tym kolorze
i cierpliwością lepiłeś me rany

a ja narwana niecierpliwa
pozdzierałam kolana 
na te żale i smutki od rana

patrzyłam w samotne lustro
nie wiedziałam o Ty nieprzewidywalny
że i dla mnie masz już ukojenie
ciągle sądziłam że nie słuchasz
i inne zmartwienia masz w niebie

wiem że słońce wzejdzie i po burzy wielkiej
chociaż wiekszość wierzyć nie chce


number of comments: 4 | rating: 3 |  more 

alt art,  

kwitnienie to próżność owocowania..

report |

Sylwia Dawidziuk - Biegała,  

czasami trzeba wyrzucić z siebie śmieci

report |

alt art,  

nie częściej niż raz na rok..

report |

ApisTaur,  

ludzie którzy mówią do boga / nazywani są wiernymi / ludzie którzy go słyszą / są leczeni psychiatrycznie //:-) // popracuj nad archaizmami (mych, twych itp) narzucają niepotrzebny patos i brzmią sztucznie / usuń rym Boże-kolorze, cały wiersz bez rymu, więc haczy trochę/ staraj się poprzestawiać słowa tak by brzmiały naturalnie / np: wiem że po wielkiej burzy wzejdzie słońce // walcz / masz potencjał do oszlifowania //:-)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1