Latest items:

Poetry

	Mateusz Hess
	PROFILE About me Friends (5) Poetry (35)

latest best rating most commented

Mateusz Hess, 15 september 2011

Sny

kiedy oddaję się w pieszczotliwe i
    delikatne
dłonie skrzydlatego Morfeusza

ciagle marzę o tylu wspaniałych
      bajecznych
jak kryształ mrozu przypadkach

jeszcze wzdycham za światem
    który
odwiedza niewielu głupich nauką
nadal mam złudne nadzieje
na lepsze
choć w tylko w wierszach i snach
--------------------------------
mówia że cuda się zdarzają
nie
chyba nie w tym życiu

pomocy!
wołam za nas wielu

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

Mateusz Hess, 21 february 2012

Życie pokrótce

Zadumani łaczyliśmy historie
prozą z poezją mieszane
bezradni leżąc na dywanie

herbate pijąc w altanie

Mieszkanie chciałem przytulne
na milimetr i ćwierć
z chałupy jak strzygieł nurkuje

walc miłosny wystukuje

Tańczyliśmy na klatce
sylwester był szalony
a z palm łupież popiołu

żyjąc razem pospołu

Cudownie żarliśmy nieskończenie
talerze myje ja
szaleniec elizejskich pól

tworzymy zgrany zespół

Aż wstąpiliśmy do zakonu
dwie głowki pod pierzyną
darzące sie zapachem bliskości

pełen ody do miłości

Do dziś medytuje owoc granatu
klękam przed ołtarzem twego brzucha
słucham syna pukającego w drzwi życia

RODZIC Z DEDYKACJĄ DLA DZIECKA

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

Mateusz Hess, 27 february 2011

Dyktando

Pod dyktando losu
dźwigasz cięzkie słowa
przeznaczenia
niczym Syzyf kamienie na górę

Tu zrobiłeś błąd
a tam źle zapisałeś

Nie oszczędza...
Nikomu nie daruje!
A na koniec dostaniesz ocenę

poprawki nie będzie...

number of comments: 4 | rating: 3 | detail

Mateusz Hess, 15 january 2013

Zbrodnia i kara

W myśli wlewasz
gorąc zły Wszechświata

Łzami jak kwiat podlewasz
zaś między nami żelazna krata...

Bo bywały takie noce
kiedy księżyc bawił
historią o twym śpiącym obliczu
Mnie płacz już dławił...

usta bezczelnie podnosisz
pełne pierwiosnków szmaragdowych

Zaś potem Ewangelię głosisz
pełną bajek kolorowych!

Bo bywały takie dni
kiedy niebo skrywało
twoją jedyną grobową tajemnicę
słońce prawdą mnie z ciebie wyrwało

Me serce Ciebie odrzuca
choć wie żeś Ty je skradła

Lecz potem mnie rozum poucza
żeś je zdeptała w strzępy porwała...

Bo były takie noce
gdy gwiazdy plotkowały
o twej zbrodni i karze
do rana opowiadały

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

Mateusz Hess, 2 january 2011

Idę...

Idę...
Idę tam gdzie czekasz.
Zaprowadź mnie Matko tam,
Gdzie On cierpiał,
gdzie umierał...
Tam gdzie zycia swe w ofierze złożył.
Zaprowadź mnie Matko,
Pod Krzyż!

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Mateusz Hess, 1 may 2011

W podziemiach

Choć zyję skrycie
kocham cię nad życie
niby z podziemia nie wychodzę
ale jednak, na jednej nodze

Oddycham cały dla ciebie
w moim pięknym niebie
Ranisz mnie cierniami
kaleczysz samymi ostami

Chciałbym całą miłość
zamknąć w mej osobie
i zawsze pamiętać
jedynie o tobie

A ze nie żyjesz życiem
życiem zbyt rozumnych
papa kochanie
żegnają cie dranie

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

Mateusz Hess, 7 march 2011

Trudno

niełatwo zaistniałe trudno
zmienić na prostsze
zwyczajnie mówiąc
aż żal bo trudno

trudno jest pokochac kota
co drapie ci wszystkie fotele
trudno jest znaleźć czas
który gna z każdą sekundą

trudne nie oznacza niemożliwe
więc dlaczego sie poddajecie
widząc że co trudno robione
nie oznacza "trudno" mówione

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

Mateusz Hess, 1 september 2012

Różowe okulary

Gdyby tak się zakryć
zdjęciami biegającymi w albumie,
łzami wytartymi w spódnicę mamy.

Gdyby tak schować się za
pluszakiem nocnym, niekoszmarnym,
za pierwsze myśli i słowa.

Chcę się ukryć przed szorstkimi
rękoma życia i wstydu,
przed śmiercią młodości nieskończonej.

Dlatego nie zdejmę różwych okularów,
nie porzucę obłoku niewiedzy, by
nie żyć chwilą bezradną, smutną.

Wstań! przyjacielu, podnieś się
z grobu powagi i rozpaczy!
Naucz się znowu oddychać słońcem pełnym marzeń.

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

Mateusz Hess, 24 february 2011

Brak

Dlaczego brak?
Dziecko na śmietniku
porażka porażona nienawiścią.
Zabito! Poraniono!

Po szpitalu tułaczka...

Brak miłości niszczy
już i tak wybrakowanych ludzi.

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

Mateusz Hess, 5 march 2013

Może

Co się dzieje
gdy się Bóg uczłowiecza
a człowiek ubóstwia?

Może wtedy
właśnie myślisz że wódka
da ci ukojenie?

Może wtedy
właśnie w dawnej Jerozolimie
dźwiga krzyż zbawiciel?

Może nie...

Bo każde słowo
to twoje ubóstwienie
Boże uczłowieczenie.

Bo Bóg zniża się
z miłości
człowiek ubóstwia

gdy nie ma co robić...

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

10 - 30 - 100