Belamonte/Senograsta, 5 july 2017
na dnie konfuzji znajduję perłę
czy tylko tak można naprawdę tworzyć, zachwycać się
wypełzając po kościach z podziemi
męczę się dla perły
lepiej nie znać gnicia za życia
spalania Feniksa
produkować części zdrowego projektu
poszerzać inteligencję i twórcze samozadowolenie
gniazdo bestii
wspaniale nie znać prawdy by móc się łudzić w miłości
tworzyć z niczego, powstawać z niczego
opierać się na pięknie niczyich gestów
spojrzeń, zapytań, za którymi stoi
zauroczenie mimowolne
zazdrość, ciekawość, zapotrzebowanie na ciebie
jak pięknie stanąć jako posąg sięgający nieba
i pisać w wysokiej mowie słowa na niebie
drzewach
błękit ten jest życiodajny
i czekać aż się rozpuszczą
wejdą w niebo, twoją skórę
wnikną w głąb tatuaże
cały świat jest kartką papieru
naczyniem z którego się przelewasz i wylewasz
tatuujesz skórę duszy
Belamonte/Senograsta, 4 july 2017
bieg Wendigo w polu, w bezruch gwiazd, przestrzeń zapyloną
sarnianą chrabąszczową i tą schizofreniczną za szybą tutaj
Panteony Bóstw i Zombie planety Ziemi
ręka, gra puszczona wolno
tonąc szukasz oparcia - ziemi - dla ust nad jej powierzchnią -
szukasz tlenu, nie jesteś amfibią
nie wchłoniesz wszystkich przerażeń wiatru
ale może
między Scyllą i Charybdą w Malstromie w Wulkanie
mieszkałeś
powrót do stanu poprzedniego
pamięć i tęsknota
dążenia nieludzkie w ludzkim sercu
obcy lecz nie chcący zabić a tylko powrócić objąć
bo w spływie Johnsonków-zapałek ulicą do mety kanału
byłeś zapałką i wodą
ku żywiołom biegnąc w żywiołach
stajesz się wolnym wiatrem, zielonością, błękitem
ból to włócznia Pana
a tyś smokiem
z za granicy patrzysz sarnimi oczami
z drogi swego życia swoją biedną głową
pech chciał że jesteś człowiekiem
musisz być albo wilkiem albo owcą
albo spokojem drzew albo żlebem polodowcowym
albo miłosną treścią Pantery na gardle młodzieńca
wisiorkiem w uchu Durgi
albo drogą jedziesz swoją chociaż bywałeś poetą
a to ludzkie życie nie spełnia się, wzywa cię, jeszcze o nim śnisz
tęsknisz do bycia człowiekiem
od kolebki po laskę i laskę i dziecko i łóżko i nocnik i grób
ku swemu Drogobyczowi w gwiazdach
myślę że bardziej jestem swoim obciętym paznokciem niż sobą
może romans z ludzką suczką wprowadziłby mnie na drogę
na której nadano by mi jakiś ludzki kształt
(bohater opowieści "Sargassy zaginionych statków" znajduje Waldumę
dążąc daleko w gwiazdy, zmienia się i dociera do bycia bogiem
przemienia w starszych, archaicznych, potężnych i szalonych indywidualistów
ale na końcu wybiera swój ludzki rój, ludzką kondycję)
Belamonte/Senograsta, 3 july 2017
czarna wiosna - człowiecza zazdrość wobec ptaków
fala życia zatapiająca wyspy i gardła
za głosami przodków budzącymi się w gędźbie ptasiej
poprzez co słyszę ojca?
sójkę? może rybitwy?
tak wtargnęły w osiedle
zawłaszczyły ucho powietrza, toczą walkę
może ja jestem jego nieświadomym głosem?
- gołąb - place szerokie, odpoczynek przy źródle
trawiasty szepczący dywan
rzeka wiatru
skwarne sjesty
- .. - trel miłosny, szczęście nawołujące szczęście
rozlane wody, czas wodorostów
zdjęcia leśnych wykrotów
zaczajeń, świadkowanie mchu
pomoc gałęzi przemoc
błona na wszystkim co się wykluwa ze zgliszcz
nowy trel
nowy ryk
nowy ból
w głosach potoki, ucieczki, pogonie
pierwsi nauczyciele mowy pełzającej ludzkości
zapierające wdech chóralne oddawanie czci
przebłyskom słońca, ogrzewającej mocy
chłodnej bryzie
nie milczy się gdy budzi się życie
tak toczy się wiosna porywająca, czarna, nadziemno-podziemna
Jezus wzywający Łazarza
fala zatapiająca ogrody
dająca nośność myślom
nośność tysiącleci
szczęście ptaków a człowieka noc
nie zawsze tak było i jest i będzie
ale nie zawsze piękni i młodzi witają
ich wita i układa do snu i do boju w szyki
ile lat ma wiosna?
co nas nie zabije to nas wzmocni
albo osłabi
albo usunie zostawi - to zostawi - to porywa
to zostawia i porywa
to jakieś ciemne szczęście lasów
piękni i młodzi i szkaradni - bezlitośni
w swoim "bądź jak my albo spierdalaj"
każda wiosna to Dziady
pobudka grana zwłokom
przywoływanie jęku
wysupływanie wątku z chaosu ciszy i rozumu
zabijanie dzidą smoka zwątpienia
odkrywanie banału i
horyzontów horyzontów
to opowieść o kimś innym
który jest mną
wielki młyn który mógłby mnie zmielić
ale jest taki daleki
jak Betula pendula i inne wizerunki
innej siostry
krzyk Sójki pełen rozpaczy
wyprzedził Niobe, powtórzył
"gdzie one są, nie ma ich"
wrona krzyczy
"idzie Xerxes
idzie Xerxes"
dramat w którym czeka na nas rola
co za rola, co za rola..
Belamonte/Senograsta, 2 july 2017
ludzie mylą robienie czegoś razem z darami miłości
razem myślą, czują, rozumieją, umierają
razem rozumieć to obcość
razem czuć to nadal obcość
np. gdy wspólnie oglądamy corridę
gdy razem walimy gruchę
uśmiech też może być zaraźliwym tikiem
jak wspólne suszenie się bielizny na słońcu,
przepraszam, żab lub morsów
telefon dzwoni i miły głos zachęca cię do sprzedaży nerki
i nawet lubisz tę zdzirę
dobrze się z nią bawisz
ostrożnie, dar miłości - to złoto świata
nie wszystko złoto co się świeci
wszyscy razem mówią nad diamentami - Och!
diamenty zamieniają ten padół w grę świateł
nie są ciepłem matczynym
poświęcenie - złożenie na ołtarzu miłości
słodkich chwil rozkoszy
ale dzielenie się rozkoszą też
przejęcie się drugim jak własną kończyną spokoju i łaski
- oto diament, złoto świata, bajka
możesz popełnić samobójstwo lub żyć
kamieniu drzewo człowieku
wmontowana litość
skuteczna - nieskuteczna
Belamonte/Senograsta, 1 july 2017
chciałbym, mam nadzieję, było by miło
ruszyć odmierzając czasoprzestrzeń
nie dzień, nie noc, nie teraz, nie nigdy
tylko wsiąść w śnieżną kulę czegoś
odprowadzania żony, wyprowadzania psa
gdy robotnice umysłowe wychodzą z wnętrz
podjechać z wnętrza głowy i zabrać jedną w deszcz
w spływ kajakami rynsztoków
w kaniony małego palca
zarzuciłem kiedyś dobrze wędkę
puzzle osiągają punkt krytyczny i układają się same
przed zjazdem mrowienie w żołądku
to wskazówki, ciężarki, liczniki
wszystko jest to samo
ale zaczyna się liczyć twój cień
i tak ten miernik ty-świat
wspólnie zdążacie do bezcelu po rozkosznych liniach
miej zaufanie do kuli
jednej z wielu mknących w przepaść
do Królestw Niebieskich i Wież Babel
polowania na drobne wzory
wosk spływa
ryby w akwarium szukają przejścia do labiryntu
syreny utwierdzają zaświat w świecie
wycinki z gazety o tobie
trzęsienia ziemi
spalin wąchanie
połowiczne zajęcia
pośpiechy i pady
przyczajenia i zrywy
przepis na ciasto
zmagania z kością i wyrób wierszy
zachwycających breloczków do pokazania światu
to szlaczek przedszkolaka
może hula hop z ruchem zwrotnym
może kula bilardowa
może kula biegnąca po kuli, łożysko światów
zaczynasz z kulą się wspinać
zostałeś złapany u jej podnóża
podniesiony z drogi
wspinasz się z ogromem twojego ka i ka kuli
a potem szczyt, a potem spadek
i kula oddaje cię ziemi
ale coś tam zawsze zostało
twój obieg się zamknął, on biegnie dalej
niezliczone śmieci zbiera
kiedy się wspinasz i kiedy spadasz
korzystasz z jego rozpędów
dążysz we wszystkich kierunkach
nocami śnisz sny młodości z centrum
wciąż puszczamy nowe kule
miej zaufanie do kuli, nie ufaj kuli
nie daj się policzyć, odnajdź takt
uspokój Aloszę i Iwana (Karamazowów)
odnajdź minimalizm zwierzęcy
Belamonte/Senograsta, 30 june 2017
Wierzę, w jakiś sposób tylko wierzę, że pająk albo kruk czy niedźwiedź
robią co muszą, są zawsze prowadzeni przez naturę i nie błądzą.
Co robi morderca wśród ludzi, kim on jest?- pająkiem, niedźwiedziem - o nie -
to obcy - okradli malarza młodzi mężczyźni, bo widzieli że ma sprzęt w domu
i zabili - kim byli? - gadające głowy, zwykłe bestie, mały horyzont, bydlęta (zwierzęta spodlone przez cywilizację)
- może po prostu wszystko jest takie małe - ale jako ludzie zwierzęcy (nie zepsuci) oczekujemy uspołecznienia (najlepsze uspołecznienie daje rodzina, ale nie zawsze, nie każda pozytywnie uwrażliwia i uczy nawiązywania więzi).
Bijący żonę, kieszonkowiec, gwałciciel i złodziej-morderca nie jest dzikim zwierzęciem, jest już na tym etapie, że zawsze będzie bestią ludzką, która w mniejszym lub większym stopniu myśli tylko o sobie - kim byli Lisowczycy, mieli dyscyplinę - a piraci, tych i tych społeczeństwo nie wchłonęło, ale sami tworzyli hordę(prymitywne społeczeństwo) i mieli wodzów - zawsze jest stopniowanie bycia bestią ludzką - to samo dotyczy emigrantów ekonomicznych, hordy o głupich światopoglądach, które pewnych ludzi uważają za zwierzęta, które mówią i myślą, ale są niewiernymi zgorszycielami, a więc - co ciekawe, można ich traktować jak obiekty do zaspokajania podłych instynktów, a raczej zaspokajania podle instynktów, a to różnica, która mówi, że mamy do czynienia z bestią ludzką (światopoglądy rodzin rodem z "Teksańskiej masakry..").
Tajemnicą jest to że pomimo przejść stopniowych zawsze instynktownie wiemy, że ten jest zły a ten dobry, to fenomen. Oceniamy całość postawy czy moment moralny, albo to i to, ale wiemy.
Zasadniczo ludzie nie są dobrzy ani źli z natury. Są tacy i tacy. Stają się dobrzy lub źli. Jest suma dobra i zła. Nie gubimy się w tym w swojej kulturze i naturze - osadzeniu. Nie dzielmy i nie łączmy na siłę społeczeństw, bo mamy wtedy efekt gruszek na wierzbie, ten cały terrorystyczny chaos ludzi obcych ludziom.
Więc zwykły człowiek (zwykła bestia ludzka, bydlę), taki okradający dla magnetofonu, aparatu cyfrowego czy telewizora to obcy, który jest członkiem społeczeństwa kanibali, których wcielenie najwyższe - Hannibal Lecter - nie był już członkiem czegokolwiek, ale miał horyzont i rozumiał sztukę, dlatego był nie bydlęciem, ale super bestią i dlatego jest może wartościowszy, he, he, od zwykłych obcych - absurd (ale czy to nie jest nasz ideał, rozwojowy szczyt). Czerpał dla siebie z pasożytowania na innych, był obcy, taki sam jak złodzieje-mordercy dla magnetofonów. A Lesław Maleszka czy nie był jak Hannibal, ten sam szczyt rozwojowy (może dlatego filmy o Obcym są takie popularne, że chodzi o tajemnicę iż Lecter jest Obcym).
Litość, współczucie, wrażliwość - jest u zwierząt, jest w naturze, człowiek ma też rozkosz czynienia krzywdy w zanadrzu, lubi dręczyć, lub wcale nie odczuje nic - to się nazywa psychopatia. Lubię dręczyć lub nie czuję nic - ja jestem ważny - to obcy - to diabeł, to bestia, bestia jest subtelna, 666, jej możliwości są duże. Większe niż kota bawiącego się myszą, o wiele większe i bardziej wewnątrzgatunkowe, jakby schodził w świat roztoczy, coraz niżej, coraz niżej, jakby roztocze w nim się przebudziło, by zatańczyć piękny taniec modliszki.
droga osobna ale po bezdrożach
można osobno po drodze
można razem po bezdrożach
i razem po drodze
Obcy to osobno po bezdrożach.
Nie wiadomo czy labirynt uwięził czy zrodził Minotaura.
Świadomość odbija, a wola odbita, świadoma siebie,
to już coś innego. A więc rozjeżdża się impuls,
tworzy impuls i nie wiadomo
ile w bestii z woli, a ile z luster.
W sumie co ten kamień, człowiek drzewo serce las
mają ze mną wspólnego "czym byłem dla nich tej nocy,
kiedy mnie nie było" (Leśmian)
duchy siedzące nam na ramionach
wcielające się po torach opętania
jednym uczuciem i staraniem karty
albo przynoszą nam dary miłości
albo obojętnie wchodzą w kontakt
by wyssać naiwną krew
i przychodzą zabić ideał sięgający bruku
- dziecięcych potrzeb -
a udawali miłych
a ślicznie opowiadali jak lekarz czy ksiądz
przed zainkasowaniem kasy
a greckie posągi, wzory ludzi
wychowani przez dzikie zwierzęta
choć rozmach do nich należy
choć zagubieni w pięknym i groźnym szaleństwie
- to sprzeczni i ludzcy, naiwność, podstęp i patos
zmagania i opieka nad swym bogiem (zasadą życiową)
odrzucenie i cierpienie, ciężka praca i..
etap w Hadesie lub na Olimpie
- a my to cienie wszystkiego
skradające się Fausty, homunkulusy zamknięte w swej kuli
oszuści o szerokich wstrzykniętych horyzontach, ofiary i kaci
bohaterowie naszych czasów
Wielki Krytyk Znany Lekarz Dobry Pasterz
Wielki Malarz Dobry Polityk - Człowiek Taki Sam Jak My (666)
Znani i nieznani dawcy Made in Człowiek
- ale oszustwo działa w obie strony
wirus Pan/Pani Makbet zostanie zlikwidowany
przez mateczkę-bozię-naturę, przez las, przez..
wieś spokojną i wesołą, przez tych którzy podają sobie narzędzia
i informacje, przy budowie domów dla naszych rodzin (nie haremów i hord)
(zgodność i niezgodność sfer świadomej i nieświadomej
pozwala duchowi dobra i zła, który jest w każdym
z czasem dopinać swego)
niedźwiedź, lew i inni po prostu cię zjedzą, szczerze
(ale czasem budzi się w nich duch dobra "Tyś jest tym")
ale to samo zrobią te manekiny ludzi, bo tak naprawdę
siedzi w nich bestia ludzka, kanibal-smakosz
Ten który przeżył śmiejącą się śmierć
Mogą stworzyć Rzeszę, Unię, Babilon, korporacje ale nie
"wieś spokojną i wesołą", nie Miasto Szczęścia,
bo Obcy to osobno po bezdrożach
(choć tworzą mafię, choć tworzą współczesny syf)
Nie ma takiej nocy kiedy obcego nie było
Ale ten manekin i ten Obcy i ten pająk
i te podłe dziecko mogą być jeszcze twoim przyjacielem
"Tyś jest tym"
Niestety na chwilę, bo dobro trzeba praktykować przez dłuższy czas,
a potem Ripley wysyła synka w otchłań próżni
i pająka i Lecterka i siebie i wszystkich co są be, be.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
24 november 2024
0018absynt
24 november 2024
0017absynt
24 november 2024
0016absynt
24 november 2024
0015absynt
24 november 2024
2411wiesiek
23 november 2024
0012absynt
22 november 2024
22.11wiesiek
22 november 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 november 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
21 november 2024
21.11wiesiek