Najnowsze prace:

Poezja

	Sandra Bożek
	PROFIL O autorze Przyjaciele (9) Poezja (19) Fotografia (23) Pocztówka poetycka (1) Dziennik (5)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sandra Bożek, 1 maja 2014

Między nami Słońce...

słońce świeci

promyki ust twoich
rozpromieniają moje
póki razem

półnuty
ćwierćnuty
ósemki
melodie ulotne

złap mi powietrze
schowaj do słoika
i idź
w otchłań bezdenną

złap i idź
póki nie ma między nami
burzy z gradobiciem

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Sandra Bożek, 25 maja 2013

czuję się inny

*** czuję się inny.

niecodziennie się śmieję
jak fałszywie śmieje się człowiek
nie znając dnia ani godziny
wiary w nieskalane
tchnienie bezwarunkowego
dobrego ja

śmieję się, uśmiecham
ludzie z ulicy
tego nie potrafią
niemal
nigdy

Je parle français -
poliglotą nie jestem
Bóg nie obdarował mnie
tym wszechobecnym darem
jestem inny

czasem tylko miewam dar
pożytecznego prorokowania
jednak wiele mi to nie daje
- co mi daje życie?
- Boga
jak Bóg daje mi życie

dzisiaj jestem inny
wiernym nędzarzem ludzkiego charakteru;
tak marnego
kwiat urodzaju ludzkich serc
taka bagatelna różnorodność

jestem inny
jestem ubogi
uboga - u Boga

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Sandra Bożek, 15 sierpnia 2012

Poeci

poeta to też człowiek
mający prawo
do swobodnego poruszania się
po ulicach miasta
po leśnych ścieżkach
górach życia

poeta to też człowiek
a człowiek ma obowiązek
żyć do końca
w cierpieniach i radości
ze swym celem
nie bezcelowo
z misją tajemną
żywy

poeci czyli większa liczba
myślących umysłów liryki
kwitnących o każdej porze
dnia i nocy
w zimie i w lecie
bezstresowo brną z okazywaniem słów
i ich emocji
papier rozsianych uczuć
przez nich zapełniony

a wiersze będą i są
chlubą rodziny i narodu
w czasie życia i pośmiertnie

zabici za sławę
poeci
mają zagwarantowaną posługę
na grobach

i po nich zostaną tylko
wiersze

liczba komentarzy: 2 | punkty: 9 | szczegóły

Sandra Bożek, 1 listopada 2012

***

Pogrążam siebie całym ciałem,
nieustannie cząstka jego
obumiera,
Ona nie potrafiła współdziałać
z codziennością otchłani.
Bóg odbiera sens,
nadaje go innym,
niepotrzebującym wsparcia
niedzielnego, okrągłego
stołu.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 8 | szczegóły

Sandra Bożek, 28 października 2012

Zatrata

tracąc wartość świata,
(nie)sens sensu,
mglista otchłań,

nie widać kompletnie
nic,
a szyby z płaczu mokną

Ona odebrała Go
po raz pierwszy

po raz ostatni
- nie będzie powrotów -
to nie era westchnień
i wybaczania

nie będzie powrotów --
nie myśl,
że kobieta łatwo daruje

nie łam mi serca.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 7 | szczegóły

Sandra Bożek, 14 sierpnia 2012

Droga

Drogo moja,
jeszcze jesteś tak długa,
tak bolesna...

ciernie

Nierówne schody,
podłoże
- niełatwy żywot -
droga...

Kiedyś ją przejdę,
przejdę most,
bez lęku wysokości,
nadmierności...

Kiedyś przejdę tą drogę,
ten czas,
ewaluacja skończoności

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Sandra Bożek, 27 sierpnia 2012

jej odejście

Umierała w ciszy
w wielkim cierpieniu
w nadmiernym
stopniu gorączki nieba
odchodziła

odchodziła ku radości
bezlitośnie zadawała ten cios
bliskim
by wspomóc ich
w utrapieniu
samej siebie

teraz
płacze nad ludźmi
których tak kochała

w melancholijnym stopniu
ewenementy są różne
bo gdyby nie ten świat
nie te realia
nie ludzie ci
w nadziei człowiek tkwiłby

ona postradała zmysły
(może jednak nie?)
chciała odejść
- on odszedł -
i już są razem tam
gdzie Bóg wziął jego
w czyśccu
sama tego chciała ..

liczba komentarzy: 0 | punkty: 9 | szczegóły

Sandra Bożek, 23 sierpnia 2012

-isu

czwartkowe tempo, nie ma kompromisu
prostych kartek; szklanego długopisu
pomyśl, czy to dla asfaltowego rysopisu
na pewno nie wyznasz się z mojego rękopisu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 7 | szczegóły

Sandra Bożek, 19 sierpnia 2012

szare życie

zamknęła się w sobie
nie potrafiła się odnaleźć
łzy spływały
jak ocean

pogubiła
swe wartości
pochowała
je wzajem
z naturą

oddźwięcznie
Chopin zagrał
Funeral March
do niebios

obojętność
najlepszym przyjacielem
człowieka
po czasie

rozpamiętywanie
nie jest dobrym narzędziem
dla tchnienia losu