Latest items:

Poetry

	Sandra Bożek
	PROFILE About me Friends (9) Poetry (19) Photography (23) Postcards (1) Diary (5)

latest best rating most commented

Sandra Bożek, 22 september 2012

Kropkowanie zasz(y)łości.

Metafizyka. Fragment (nie)złudnych wierzeń.
Często dotykam chwilą gwiazdy nadziei.
Teleskopem do nieba. Orangutanem losu.

Bezosobowo dla codzienności. Granica między
nami. Dotyk. Słowo - słowo. Brak autopsji.
Wierzenie ludzi. Jako nas. Wierzenie nas. Jako ludzi.

Antidotum. Często nie sieje zauważenia.
Pogrubienie czcionki wskazuje na ważność.
Wykrzyknik rozkazem. Zaskakuje wielokropek.

Ty. Jako człowiek zagubiony. Gubisz kropki.
Nie za dużo? Co mogą oznaczać? Nie jesteś sobą.
Używasz myśli potocznych. Pierdolony slang.

Granica. Nie Nałkowskiej. Dzisiejsza powieść.
Życiem dla złudnych wierzeń. Kultur. Animozji.
Ziemia inaczej to... Filozofia. Życia. Ciebie.

Milczenie to złoto. Nie dla rozumowania.

number of comments: 34 | rating: 15 | detail

Sandra Bożek, 18 august 2012

Moje upadanie...

Melancholijnie podchodzę
do swych spraw, w kontakcie
z każdym niuansem, paradoksem,
nie potrafię dłużej trzymać czyichś kłamstw.

Wyostrzę wszystkie noże dla tych,
co liczą każdą łatwą zdobycz,
niczym tygrys z dżungli.

Siebie zostawię na sam koniec,
z drgającym (nie)sensem na ziemi,
wahadłowymi myślami,
losem wypisanym na pergaminie,

brak detali, życie w pełni...

Iskry nadziei nawet na mgnienie oka wiary nie ma,
przecież stoję, płaczę,
upadam.
Bez Twojej ręki ...

Skrzydła me poranione, złamane,
patrzą na świat z dołu,
bezsilnie próbują latać,
jednak nie wzniosą się ku górze, nie potrafią.
Bez Twych pomocnych skrzydeł, upadam.

Z wielką tęsknotą...

number of comments: 17 | rating: 13 | detail

Sandra Bożek, 9 september 2012

hibernacja

Ciągle wyszukujesz
wzór chemiczny
na spalenie drugiego człowieka,
a nie wiesz, że uległ on
hibernacji całodobowej,
ze względu na rozdzielczość
procesu karnego,
po wykonanych egzekucjach
całopalenia.

number of comments: 9 | rating: 10 | detail

Sandra Bożek, 15 august 2012

Poeci

poeta to też człowiek
mający prawo
do swobodnego poruszania się
po ulicach miasta
po leśnych ścieżkach
górach życia

poeta to też człowiek
a człowiek ma obowiązek
żyć do końca
w cierpieniach i radości
ze swym celem
nie bezcelowo
z misją tajemną
żywy

poeci czyli większa liczba
myślących umysłów liryki
kwitnących o każdej porze
dnia i nocy
w zimie i w lecie
bezstresowo brną z okazywaniem słów
i ich emocji
papier rozsianych uczuć
przez nich zapełniony

a wiersze będą i są
chlubą rodziny i narodu
w czasie życia i pośmiertnie

zabici za sławę
poeci
mają zagwarantowaną posługę
na grobach

i po nich zostaną tylko
wiersze

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

Sandra Bożek, 27 august 2012

jej odejście

Umierała w ciszy
w wielkim cierpieniu
w nadmiernym
stopniu gorączki nieba
odchodziła

odchodziła ku radości
bezlitośnie zadawała ten cios
bliskim
by wspomóc ich
w utrapieniu
samej siebie

teraz
płacze nad ludźmi
których tak kochała

w melancholijnym stopniu
ewenementy są różne
bo gdyby nie ten świat
nie te realia
nie ludzie ci
w nadziei człowiek tkwiłby

ona postradała zmysły
(może jednak nie?)
chciała odejść
- on odszedł -
i już są razem tam
gdzie Bóg wziął jego
w czyśccu
sama tego chciała ..

number of comments: 0 | rating: 9 | detail

Sandra Bożek, 19 august 2012

szare życie

zamknęła się w sobie
nie potrafiła się odnaleźć
łzy spływały
jak ocean

pogubiła
swe wartości
pochowała
je wzajem
z naturą

oddźwięcznie
Chopin zagrał
Funeral March
do niebios

obojętność
najlepszym przyjacielem
człowieka
po czasie

rozpamiętywanie
nie jest dobrym narzędziem
dla tchnienia losu

number of comments: 0 | rating: 9 | detail

Sandra Bożek, 14 august 2012

Sen II

Żyłeś w tej optymistycznej fali
ciepła, doznajesz niewyolbrzymionego
ducha radości bolesnym odbiciem
życia swego,

Poznałeś mnie, taką małą, cichą
osóbkę, początkowo nie ufającą Tobie wcale,
całe życie w nadziei oswojeniu
płynę dalej,

Zapoznałeś: z życia sensem,
swym światem i łzami związanymi z nim,
przyzwyczaiłeś nasze dusze
do gry min,

Uzależniłeś mnie od swojego ciała,
nie tylko osoby, ten aksamitu dotyk ust
pozwolił mi zakochać się i tęsknić, a życie
ciągnie za spust,

Ten czas pokazał mą naiwność,
łatwowierność w cele skrajnie niemożliwe,
nienakazani sobie, żyjemy na Archipelagu
pobłażliwie,

Po chwili stałeś nad przepaścią
zastanowienia, co dalej, jak my żyjemy,
przecież nie możemy brnąć tak, z tęsknoty
wyjemy,

Ten morderca - on Cię zabił
tylko dlatego, bo byłeś szczęśliwy w tym świecie,
grzesząc na oczach Boga, On nie mógł patrzeć
przecież,

On Cię zabił, wbijając nóż w Twe serce
na moich załzawionych oczach, łkałam w podłoże
rzewnie, nie mogłam wybaczyć Bogu tego,
łez morze,

Ciebie nie ma, odchodzę w bezsensie
wraz z dniem, kiedy wypłynąłeś w tą drugą drogę,
wspominam, pragnę, tęsknię za tym, co było
za czasu rogiem.

(lipiec, 2012r.)

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

Sandra Bożek, 25 september 2013

wyznania

odkąd to
koła stają się kwadratowe
zwierzęta mówią ludzkim głosem
artyzm przejawia się
w kropce nad "i"
a telewizor nadaje
nieludzkie
komunikaty

w ciągłym biegu
żółw zachowuje
swój umiar
w mgnieniu oka
kryształ grzechu
przekazuje swoją
datę ważności

może to
nieszczęśliwa trzynastka
tworzy
szczęśliwości

dzisiaj mogę powiedzieć
kto zgubił
klucze do serca

jutro powiem
kto ukradł
stary telewizor
staroświecki artyzm

wciąż nie wychodzę
z hermetycznego
pół-światka

nie próbuj
zrozumieć
tego pruderyjnego
galimatiasu

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

Sandra Bożek, 1 november 2012

***

Pogrążam siebie całym ciałem,
nieustannie cząstka jego
obumiera,
Ona nie potrafiła współdziałać
z codziennością otchłani.
Bóg odbiera sens,
nadaje go innym,
niepotrzebującym wsparcia
niedzielnego, okrągłego
stołu.

number of comments: 1 | rating: 8 | detail

Sandra Bożek, 14 august 2012

***

nie żyjmy jak zwierzęta - powiadasz
tak bójnie i szybko
bez zastanowienia

ale przecież jesteśmy wolni
jak ptaki
które nad drzewami
wydają piruety szczęścia - odpowiadam

te oto dwa zdania
dają fakt do zrozumienia
ale
gdzie to szczęście w Nas

zaczyna się kontrowersja
ostra wymiana zdań
lecz co do mnie
ja postaram się być wolnym ptakiem
a ty
zgromadź argumenty
sporządź sprawozdanie z życia
dogłębnie żyj

a jak sprawozdanie będzie błędne
to stwórz nowe
jak nie - spróbuj coś zmienić
na to jest jeszcze czas
do czasu

number of comments: 4 | rating: 8 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Zakazane, Między nami Słońce..., I am a Ukrainian, wyznania, czuję się inny, ***, Zatrata, Piękno (?) życia, Kropkowanie zasz(y)łości., hibernacja, jej odejście, -isu, szare życie, Moje upadanie..., Oswojenie, Poeci, Droga, Sen II, ***,