Latest items:
Poetry
|
| Tamara Titkowa |
| PROFILE About me Friends (8) Events (1) Poetry (53) Prose (3) Photography (2) Graphics (2) Video poems (2) Postcards (4) Diary (13) | |
Tamara Titkowa, 2 july 2011
Chwile slabości
„Chwile słabości”.
[ z cyklu:” Kobiety
przez duże DZ”]
Może już czas,
pazury przestać
ostrzyć
a malować je zacząć?
Może to już, by
wyjść z laboratorium
na swoim życiu próbek
zaprzestać?
Może już czas,
oczy mrużyć zacząć
patrząc na jaskrawość
albo je z jaskrawości
zdjąć w ogóle?
Może jednak czas już,
strach i obawę
przeganianą
wpuścić na legowisko
bez-troski i lekkości myśli?
Może to już, by
okna swoich oczu- w
holenderskim stylu dotąd
przysłonić firaną z
włosów?
Może już czas, by
śmiechem nie
zagłuszać
słów znad własnych
żeber?
Może już czas,
z ranami wybrać się
do lekarza
a nie okładać je
liściem z babki?
Nim skończy się noc
nim zlecą się kruki i
wrony
na jadło z ostatnich
ziaren życia
Może jest czas?
Tamara Titkowa, 21 may 2011
urzekająca historia gapi się na niepewność
Czasami kiedy na mnie patrzysz
czuję pod Twoimi oczyma
coś
czego nie da się zobaczyć.
Coś w rodzaju
ziaren piasku
smutnych ziaren piasku.
Wiem, że powinnam
muszę dać Ci swą historię,
którą odpowiem Ci
odpowiem
dlaczego to właśnie Ty.
To coś w rodzaju
bycia w pewności,
że jestem
w samym środku ciepła
wszystko co nie jest ciszą
rozpada się na małe kawałki
lecz wiem, że masz w sobie.
Masz w sobie
płaszcz , który złapie każdą moją łzę.
To wszystko sprawia
że głos nabiera skrzydeł
i wznosi się ku górze
wznosi nas ku górze
Bo wiem, że jestem cała w Tobie
jak w najcieplejszym uścisku.
To wszystko jest naszą historią.
Tamara Titkowa, 21 may 2011
Z zamyślonych filizanek cieknie deszczowe oko
Widziałam jak świt
budzi się
w obecności patrzącej nocy
a jej oczy deszczały
tak spokojnie.
Kiedy stopy zapadały się
światła dekorowały senność pokoju
w kształty nocnych poruszeń
w kształt znanych nam poruszeń
wiem, że przyjdzie chwila
kiedy wszystko
wyleje się
wypadnie z Twoich rąk,
jak filiżanka z zamyślenia
a otwarte okno dnia
odbije się błękitem
w Twoim przebudzonym oku
na skrawku znanej mi
twarzy
zobaczę nas wypoczętych
gotowych
i nieżałujących
tak rozpocznie się nasz wspólny dzień.
Tamara Titkowa, 20 april 2011
experyment2
[Experyment2]
(- Improwizacja do piosenki Adele,
- z intencją tłumaczenia historii)
uderzyłam, z całej Twojej siły
znalazłam dziewczynę, która wyszła za mąż ,
ale uderzyłam wszystkie marzenia, ktore stały wkolejce do spełnienia się
wszyscy modlą się , zeby stało się coś co Cie uszczęsliwi
klamliwe modlitwy
tylko ci co zostają odchodza
nawet jesli nigdy o tym nie mówią,
może przyjdzie coś takiego, co ś podobnego do Ciebie
jakieś wiedzenie, ze modę się pamięcią o Twoim pozostaniu
czasami wiem, ze milość pozostawia nasze nogi na zawsze w betonowychuściskach
wczoraj coś na podobę czasu odprowadzało nas do domu,
ktoś poniżej walił z całej siły czymnś cięzkim, a inny ktoś w rytm płakał
kruszone i łamane znalezisko jest wszystkim co mogłam dla ciebie odszukać,
choć wiem, że to nic wobec dziś,
jesteś pamięcią o zostaniu,
czymś co sprawia , że nie umiem zostać płacząc
nikt nie odpowie, że jestesteś złamaniem słodyczy,
nigdy nie znajde czegoś podobnego do Ciebie,
ktoś może powiedzieć że już to zrobiłam,
ale wiem, że pamięc kłamie
wszystkie pamięci
o Tobie są znaleziskiem we mnie
modlitwa czasami zatrzymuje milosc, ktorej nie rozumiesz,
czasami milosc, zatrzymuje ocean zostawań
Tamara Titkowa, 20 april 2011
experyment
[experyment1]
( -pisane do piosenkiAdele "someone like you"
-z zamiarem tłumaczenia nie słów a historii 0
kołyska zamknęła oczy na siłę
trzymanych rąk koło parkietu
słysząłam między niedomkniętymi nozdrzami,że to było najpiękniejsze..
a Ty zmęczeniem tkasz swój dom
udrzeniem zaczynasz tworzenie
i to działa
jedynym miejscem gdzie wszystko jest końcem
ktoś taki jak Ty,
życzy mi , żeby dziś zamieniło się w coś zrozumiałego dla miłości..
zakopane wczoraj nasiona wody obumieraja, w tej dziurze
ktoś na pewno wie, dlaczego ta niebieskość dziś krawawi
wszystko co we mnie uderza
jest pamięcią o rozstaniach,
ucieczką przed
nikt nie szuka słów do przetłumaczeń
musimy połamać nasze błędy,by je zrozumieć,
stać przed spróchniałym wejściem i witać je z mocno zagryzionymi wargami
ktoś taki jak Ty ,
mówi mi , że niczego wiecej nie trzeba rozumieć,
pamiętam ornamenty wszystkich znalezionych myśli
które były Tobą
pamiętam jak zostałeś,
żeby pokazać mi, że
czasami się coś gubi,
czasami coś musi zostać
Tamara Titkowa, 26 march 2011
1000000
miliardy spraw mają gębę
-powinnaś-
miliardy spraw rosną
przez dotknięcie poprzedniej
miliardy spraw chcą mnie naraz
miliardy spraw
mnie nie obchodzą
jestem w kałuży
jetem w sniegu
moje buty
wiszą na wieszaku na drzwiach
po wewnętrznej stronie
domu
mam bose myśli
mam zziębniętą przyszłość
mam niedowidzenie przyszłości
nie chce tu być
słowa
się drą
a twarz
wygina się od
miażdzącego wręcz
uścisku szczęki górnej z dolną
trudno tu?
tam też, było ,
z tego co pamiętam
trudno jest we mnie
wejść mnie samej
wymieniłam kiedyś po pijaku myśli
i zamki do samej siebie
i teraz błąkam się bezdomna - bez siebie...
przed sobą
dookoła siebie
ale wewnatrz dawno jest nie dla mnie...
dziwne...
ale to dobry stan,
bo chociaż wiersze
piszą
się
same
Tamara Titkowa, 25 february 2011
palce tłumaczą myśli, dzień po przepiciu
Widze teraz wyraźniej,
że te liny dokądś prowadzą
od kogoś
wyprowadzają
od czegoś.
Pięcioma liniami na raz
idę.
Te linie to są nieprzycięte rzęsy.
Wyprowadzają się od oka
dziewczyny,
która mieszka na przeciwko niego.
Wiem, że te pięciopalczaste linie
doprowadzą go i ją do odpocznienia
w sobie.
Wiem,że za długo nieprzycinane rzęsy
to jest udręka dla samobójczych łez
Tamara Titkowa, 20 february 2011
Zabili mi Rybę
"Zabili
mi Rybę"
[ Pamięci
zamordowanego
ks. Marka
Rybińskiego- salezjanina]
[18.2.2011.godz.
10.00]
Ryba nierybia
gadała do mnie,
gadała ze mną.
Ryba nierybia
bez łusek głowa.
Ryba nierybia
swoje stawy to
mało
Tunezyjskiej
wyprawy się Rybie zachciało.
Zabili mi Rybę
brodaci,
ciemnoskórzy mikołajowie.
Ścięli na święto
dziękczynienia Rybę.
Wędkarze i rybacy
Allaha
łowią w
czerwonych stawach
Wyjęta z życia
Ryba
pływa w wodnych
oczkach:
Rybiej mamy
Rybiego taty
i Rybich
braci
Słyszę tupot
Niebieskich
Kelnerów
z błyszczącymi
półmiskami
I Boga co się
uśmiecha,
bo nie jada Ryb.
Sam jak złota
rybka
spełni życzenie
o w Wiecznym
Stawie pływaniu
Tamara Titkowa, 21 january 2011
1. Wydłubywanie kobiecości, aż za glowę [z cyklu:” Kobiety przez duże „DZ”]
Widziałam domy przyzdobione wazonami z
Kobiet.
Noszącymi w głowie
aż do szyi
i
jeszcze(!) w głąb
dziurę
kanał
dół.
A w nim kwiatki.
Piękne i pachnące
ozdoby tcyh domów.
Cóż
(że)
w zamian
głowy.
?
Tamara Titkowa, 17 january 2011
ups!
Skrada się
ku wychodzeniu
...
Rozpoznaniem reagują
ściągnięte ku dołowi palce u stóp.
Drga,
ciągnie za ścięgna na języku
Szczęki górne i dolne
tulą się do siebie
niosąc ratunek
korzystają z okazji.
Czuję, jak przeciska się przez szczeble strun głosowych
palce, lezą zbyt nerwowo
w kierunku paczki papierosów: nie moich
dym,
mocne zaciągnięcie się,
choć wiem,
że i tak zbyt późno
-jak Pani pięknie w tle tego dymu.
To czyni Panią jeszcze bardziej tajemniczą
-spieprzaj Pan!-
wylazło z pomiędzy klinu z papierosa
Tamara Titkowa, 16 january 2011
Na końcu
[cykl: Kobiety na duże "DZ"]
Cebula..
Zawsze na końcu.
A[le] zanim…
Powoli lana woda
-po palcach-
Przedsionek do naczynia
Uderza kapiąc:
- o puste naczynie
-o do pół pełne słoiki
A[le] zanim wypełni do samego brzegu
Zbudzi ciszę:[ naszą]
Mętny dźwięk
Mętny wzrok
Mętny chód [ krok]
Krok
Zburzy ciszę:
Krok
[i]
Cebula
Na koniuszku
…[Jej] oka…
Przy kolejnym
Kroku
Kroczy
Krocze
Do naszego cichego
[Przed nocą] domu
Wchodzi
Ktoś
Z koszykiem
Cebuli
Ale do rana
Wywietrzeje
Bo cebula jest
Tylko na końcu.
Tamara Titkowa, 14 january 2011
Kobiety na(I)winne]
Kobiety Na(i)winne
przywołują się w myślach do porządku :
garbią się,
choć wiedzą że
nie jest to dogodna pozycja na wypatrywanie.
Kobiety Na(i)winne muszą przywoływac się do porządku,
by bardziej pokazywać niż wypatrywać
Kobiety Na(i)winne są smutne
Tamara Titkowa, 14 january 2011
Kobiety na(i)winne cz. I
"Kobiety na(i)winne"
Już się Kobietom Na(I)winnym.
w głowie
kształty kleją do siebie.
Z pieczołowitą tkliwością
dobierają smak
swojej przyszłej
goryczy.
Liczy się
każdy szczegół.
Materiał i jej kształt.
I przede wszystkim:
--Trwałość--
jest Kobietom Naj(i)winnym
najdroższa
Tamara Titkowa, 14 january 2011
Kobiety na(I)winne
W cichości
domów:dla ciała
i
domów: dla myśli
Kobiety Na(i)winne
-nanoszą ostatnie poprawki
-przygladając się : z bliska i oddali
na ból, który będą odgrywać
Kobiety Na(i)winne
pragną pewności
Tamara Titkowa, 29 december 2010
Niebo kruszy sie na stopy ludzkie
Na bladość ściany
ZLituj się!!!!
Na gładkość ściany,
Nie chropowaciej!
Zgwoździej się!
Prosto w białość!
Wbij ostrość,
kruszej pod nią
/.../
Wylizane podłogi
Zakrzyczane przez ścianę
Do chlery!
Zlituj się!
Pozwól starzeć się
Swoim Stpom,
w popiele
odpadów sufitowych
- Niebie kruszy się
na stopy ludzkie
Tamara Titkowa, 29 december 2010
Kobiety z[a] Rogiem
[z cyklu "Kobiety przez wielkie "DZ"]
Za Rogiem
mojego domu
stoją Kobiety
(...)
Wyciągają blade dłonie
[Kobiece Kobiety]
[Kobiece Dłonie]
Na półkach
z długich palców
leżą jaskrawe
Pomarańcze
[Tych Pięknych Kobiet]
/.../
tak wyciągnięte
Z szarości tła
-pomarańcze-
są przedłużeniem Kobiet
[Ale]
Pomimo
uświęcenia
Dziewiczością,
[Bowiem szary paluch jezdni
nie wpycha się w jędrność Pomarańczy]
podane na białej tacy
dłoni
[Tych Kobiet]
Pomarańcze
mało obchodzą przechodniów
...
a może tu chodzi
o Rogi
na tle których
[te Piekne Kobiety]
...
?
...
Tamara Titkowa, 29 december 2010
Wydłubywanie kobiecości, aż za glowę
W głowie
aż do szyi
i jeszcze(!) w głąb
dziura
kanał
dół
O!
Już kwitnie
w szyi
kwiat.
Cóż
(że)
w zamian
głowy.
?
Tamara Titkowa, 22 december 2010
[Etiuda:Wydłubywanie kobiecości]
[Z cyklu: Kobiety przez wielkie"DZ"]
słyszałam,
że dłubią czasem
w glinie
jak w drewnie
w ziemi
jak w nosie
w kobiecym łonie
jak w w owocu Kiwi
Wydłubują Owoce
-pogody i nie-pogody
-ochoty i nie-ochoty
-zachciejstw i od-chciejstw
w kobiecym łonie
jak w owocu Kiwi
Tamara Titkowa, 22 december 2010
Rymy to są takie wstydliwe zapachy
Siała baba w spak.
Choć wiedziała jak
A dziad wiedział,
źle powiedział
Było mu to w smak.
Rośnie babie krzak
dziad na niego wlazł
będzie goreć
niedowiarek
liście zje przed
senną marą
będzie sam dla siebie
karą.
Rymy
to są takie wstydliwe
zapachy
Tamara Titkowa, 21 december 2010
Na BIALO na bialo
na BIAŁO na biało
na biało
zęby
na biało
oczy
na biało
palce
na biało ściany
na biało drewno
na biało okna
na biało myśli
na biało czyny
na biało chcenie
pod BIAŁYM
zęby
pod BIAŁYM
oczy
pod BIAŁYM
palce
pod BIAŁYMI ścianami
ściany
pod BIAŁYM drewnem
drewno
białe myśli - i myśli
białe czyny- i czyny
białe chcenie- i chcenie
Na biało ja
pod bielą- JA
Na biało dom
pod bielą- schron
Na biało ruch
pod bielą- Duch
Od czasu do czasu
pobielimy to i owo
od czasu do czasu trzeba nam
znów
pobielić
to i owo
Tamara Titkowa, 21 december 2010
od cholery! do Cholery!
Od cholery do cholery
udaje się.
nie oddycham zbyt szybko
jest jak z szablonu
tak jak wskazywali
rzadko
jesteś
trudno Ci
od cholery!
do cholery!
rozbici.
Ty sie kiwasz
tam,
ja sie
kiwam
tu
Od cholery tego jest
:
bezdechów
przekrętów
uniesień
dotyków
szpitalne erotyki
Palce jak na poręczy,
kladą na mojej czaszce
Pielegniarskie dłonie.
Trudno mi
od cholery!
Do cholery!
z tymi ostatnimi
:
dotykami
spojrzeniami
załzawieniem
na szybko
na nie tak
na oczach
innych obcych
Do cholery- pobielały mi usta..
od suchoty
trudno Ci
trudno mi
Tamara Titkowa, 21 december 2010
a nie chce się
Nie chce mi się jak ciemność
wobec dnia
Nie chce mi się i niepotrzebnie
robię
Kiedy sie zachce nie rozpoznam,
że trzeba było nie
Chciałoby się,
by inni
grzebali
w naszych niejasnościach
Chciałoby się,
by
doszukali się
czegoś
czego się nie chce
czego nie ma.
Nie chce mi się jak ciemność.
Po ciemku
-ubieram się
buty
-zmywam
naczynia
do krwi
- po ciemnku
a nie chce się...
Tamara Titkowa, 22 june 2010
Drewniany erotyk
Wcisnęli drewno w poprzek cegły
Parzę jak na siebie warczą,kiedy zamyśla się lampa.
Przymusowy pakt miedzy nimi
o nie szczerzenie zębów.
Jestem w tym momencie, gdy 6 stóp ugniata kamienna podłogę.
na garb stołu nożnego poczwórnie
i leniwość mojego ciała z wyrastającą z niego podwójnością bez-kopycia.
Tu się szykuje erotyk
Od patrzenia się rodzą erotyki
Od patrzenia na
stół :
Nogi
Pępek
- choć niektórzy wstydliwi
mówią , że to sęk
Latest comments:
14 may 2024
violetta
Mam takie oko :)
14 may 2024
Jaga
Zwierzęta upodobniły się do koloru otoczenia
14 may 2024
To naturalny suchy i pustynny klimat. I tam są
14 may 2024
Klimat taki, że nie był i raczej nie będzie,
12 may 2024
Melancthe
Kajzerki są przereklamowane ;)
11 may 2024
kb
wielki wypas - był albo może będzie. kto wie...
11 may 2024
sama prawda z tym myśleniem i psoceniem ale
11 may 2024
zastanowiło mnie czy owe cenienie kajzerek wynika
11 may 2024
jeśli tylko
skomponowane kolorystycznie..
11 may 2024
To co te kozy dziobią i dlaczego? Co na to aktywiści?
10 may 2024
Podobne miałam odczucia, kiedy zobaczyłam wyspę.
10 may 2024
Weronika
Nie wyrzucaj. Niech to będzie memento dla naszej
15 may 2024
Satish Verma
14 may 2024
wiesiek
14 may 2024
Satish Verma
13 may 2024
wiesiek
13 may 2024
Satish Verma
11 may 2024
Satish Verma
10 may 2024
Jaga
10 may 2024
Satish Verma
9 may 2024
wiesiek
8 may 2024
wiesiek