Latest items:

Poetry

	SAMJ
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (19)

latest best rating most commented

SAMJ, 7 june 2014

Rozstania i powroty.

Wypluwam z ust pestki wiśni kwaśnych
Piszę list nad samym brzegiem
Przypływ i odpływ, i od nowa piszę
Czuję, że jesteś i wiesz że jestem daleko
Wiesz, że u mnie dziś niepogoda

Krótkowzroczne uniesienia czasu i emocji
Przestawiamy budziki na jedną noc
Jak gdyby nic miało się nie stać
Cierpimy później na niezręczność
I upadek własnych ideologicznych filozofii
Wracamy do siebie wyczerpani jak baterie

Czekasz na znak czekasz na mnie
Uciszam nocną audycje radiową
Bawię się pieniądzem między palcami
Szepczesz coś w słuchawce
Kontrolujesz swoje wdzięki i słowa
Wdzięczne słowa, na które teraz cie stać
Czekasz na mój mruk
Na drgnięcie strun głosowych
Znów odkładasz słuchawkę z niepowodzeniem

Pośród SPAMu odnajduję ślad po tobie
Czekałaś na mnie w pomiętej pościeli
Teraz parę lat póżniej leżymy tu razem
Wybaczamy wodzie odpływ
Piszemy na piachu znaki od A do Z
Przestałaś czekać teraz ja biegnę za tobą
Podskakuje ciśnienie, kiedy zimna woda przykrywa stopy
Wpadasz na mnie i czekasz na mój ruch

Szach mat

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

SAMJ, 4 june 2014

Na co nam to życie.

Kwiaty za oknem więdną choć dopiero nastaje wiosna
Zasypiam by śnić, i kiedy się budzę nie pamiętam snów
Żarty, czy kawały traktować zaczynam zbyt poważnie
Odsuwam swoje, gdy ktoś zaczyna przysuwać się do mojego

Samochody przestały być tak głośne, jak kiedyś
Co nie daje mi kolejny raz zasnąć
Jutro znów bez ukształtowania społecznego
Wejdę do sklepu, i poproszę zamiast czekać aż ktoś mnie obsłuży

Nie jestem królem ani papieżem, i nadal się na to nie zanosi
Założyłem się z szatanem, gdzie wytrzymam dłużej
Tu na ziemi brak mi zalet
W piekle wady będą uprzywilejowaniem

Stawiam ostrożnie krok za krokiem jak młody chochlik
Wspinam się coraz wyżej z przekonaniem, że każda gałąź jest młodą
Chodzę dumnie wyprostowany przy okazji mrużąc oczy z niepewności
Myśląc, że wiem więcej niż wcześniej nadal wycieram kolana z piachu i krwi

Przed naszym pożegnaniem myślisz, jakby to było pierwsze spotkanie
Odkładamy gdzieś na bok lub chowamy głęboko spory i nieporozumienia
Stawiamy sobie nawzajem pytania, których wcześniej nie słyszeliśmy ze swoich ust
Na co nam to życie, skoro wczoraj witaliśmy lato a dziś żegnamy wiosnę.

number of comments: 13 | rating: 2 | detail

SAMJ, 30 may 2014

Made in China

Tysiące kilometrów
od mojego punktu umiejscowienia
stworzona zostałaś dla mnie
lecz kiedy Cię poznałem
okazałaś się podróbką jak inne

skazany jestem na
Made in China.

number of comments: 7 | rating: 5 | detail

SAMJ, 30 may 2014

Sen przed snem.

Koty skaczą po dachach i nie odczuwają zmian
wiek był istotną sprawą ich życia
teraz zostało starzejące się odbicie w potłuczonym lustrze

Pierwszy
drugi
trzeci
dziewięćdziesiąty dziewiąty gol
zejście z murawy
brak nagrody

Godzina pierwsza w nocy
miauczą pięknie pod moim oknem
pukanie w okno słyszę
wieczna noc mnie woła

Setny gol
nagroda

Kładę się spokojnie spać.

number of comments: 6 | rating: 2 | detail

SAMJ, 25 may 2014

Antykwariat.

W antykwariacie znajdę dziś wszystko
oddaną i kolejną miłość
i teraźniejszość

z tej nowej zmiotę kurz
i od razu poczuję zapach oddanej

po przejściu historii i science fiction
rozumiem że
najlepiej mi z teraźniejszością

wybrałem ją z antykwariatu
by nie wziął jej żaden człowiek
który ją spali w swym ogniu

sparzyłaby się boleśnie

takich spalonych teraźniejszości
nie można już oddać do antykwariatu
chyba że ma się znajomości

swoją teraźniejszość znalazłem bez znajomości
przypadkiem i nigdy jej nie oddam

w tym jest piękno antykwariatu
teraźniejszość potrafi sama ciebie znaleźć
nawet kiedy jest schowana
między innymi ładniejszymii okładkami.

number of comments: 10 | rating: 1 | detail

SAMJ, 22 may 2014

Zakazany list.

IV.
To już czas zamknąć za sobą drzwi
Ominąć rozmowy o trzeźwości oraz miłościach
Zdjąć zafascynowany twoją opowieścią wyraz twarzy
Zapłacić rachunek i grzecznie podsunąć krzesło do stolika

II.
Przed śmiercią obserwujemy swoją przeszłość w ciągu paru sekund
W moim przypadku mija już kolejny rok i nadal żyję

Choć, to już czas pan Cogito nadal się tutaj nie pojawił ze swoją puentą
Listonosz kolejny raz puka do drzwi z odesłanym wierszem do niej

III.
Od paru dni jest pochmurnie i ciągle pada
Aż przestaje chcieć się żyć
Czasami na chwilę wychodzi słońce
Za późno i nadal czuję się tak samo

I.
Od parudziesięciu lat nie jestem stąd
Znów szykuję się do wyjazdu
Nieładnie było, by się nie pożegnać

Pakuję do walizki sny bez rzeczy materialnych

Mówiąc o przekroczeniu granicy nie uśmiecha się to Tobie
Wiedząc, że nie znam granic

VI.
Pan Cogito nadal jest w trakcie spóźniania się
On nigdy nie traktował pożegnań na poważnie

Dzisiejszej nocy siedzę niezwykle trzeźwy
Skaczę kanał po kanale
Wiedząc, że nie będzie dalszego ciągu programu
Rozważam propozycję nie do odrzucenia

Lubieżnie traktuję wypadkową wydarzeń
Nie czuję się skarcony, lecz oszukany przez samego siebie

I żył długo i szczęśliwie

V.
Nie obejmujesz mnie
Nie obowiązuje mnie obecny czas
Została po mnie tylko pusta kartka i butelka

Uśmiechasz się, bo wiesz
Że nikt nie był tak dosłowny
Nie mówiąc nic

Szukasz postscriptum na marne
Zdania kończę kropką
Tak samo i dziś

Czas zamknąć za sobą drzwi
Żyć długo i zasługując na potępienie
Nawet, jeśli Cogito znów się spóźni.

VII.
Zamykając oczy będę się stawał spadającym na wietrze liściem
Silnym wiatrem wpadającym do twojej sypialni przez szparę w oknie
Koszmarem i lekiem na sen

Taki właśnie boski plan, by wyłamany nos nastawiać uderzeniem
By dostawać w policzek, którego nie nastawiałeś

VIII.
Myślę, że to pora na ostatnie wspólne zdjęcie.

number of comments: 6 | rating: 11 | detail

SAMJ, 22 may 2014

Taka jak Ty.

Znów się spóźniasz wcześniej zapierając się, że tak nie będzie
leżę kolejną godzinę w łóżku z pełnią beznadziejnych pisarzy dookoła
na chwilę przymknąłem powieki i budzisz mnie kopniakiem w krocze
pytasz się czemu piszczę jak baba
o takiej jak ty właśnie śniłem od chwili, gdy przymknąłem powieki

Ty potrzebujesz tylko wiedzieć, gdzie i, z kim oraz żebym pamiętał wrócić
snów nie bierzesz za wskazówki i nie czytasz tych drogich gazet
przy winie wolisz słuchać głośnej i szybkiej muzyki,
by po godzinach słyszeć szept z moich ust pijanych i kochających
o takiej jak ty właśnie śniłem od chwili, gdy wypiłem o jeden za dużo

nie mówić o uczuciach moich i twoich, czy innych lubisz jak ja
zjeżdżamy od góry do dołu tłuste matki i wychudzonych mężów
gramy w pokera o ostatnią butelkę, która nam dziś została,
choć oboje wiemy, że nikt nie wygra niepotrafiąc oszukiwać

kiedy wychodzę szukać pracy ty znajdujesz sobie innego
tak ze strachu przed tym, że nigdy mnie już nie ujrzysz,
więc coraz częściej jeździmy razem wszędzie
bojąc się zasnąć znajdujemy sobie innych
i wypierdalamy ich, bo niepotrafią oszukiwać- przegrani

O takiej jak ty właśnie śnię od, kiedy sypiam z tobą.

number of comments: 3 | rating: 8 | detail

SAMJ, 4 may 2014

W połowie drogi.

W połowie życie
a w połowie śmierć
w połowie ona
a w połowie my

w zasadzie lepiej będzie
w zasadzie pierdol się
w całości mnie
w całości się.

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

SAMJ, 18 february 2014

***

smakowała jak papieros a jej włosy pachniały najdroższymi używkami
jej piersi nie wyglądały tak, jak te które masz przed oczami w myślach
często przed wyjściem gdzieś na miasto wyprowadzaliśmy swoje kwaśne myśli
a w domu zostawał jeszcze metr sześcienny gorzkich
słowo o słowo łamane jak drewniany mebel i krew z pogryzionych nawzajem warg
drzazgi oraz strzępy paznokci jak i naskórek pozostawiony gdzieś głęboko w ścianach

rzucaliśmy butelkami wspominając i żaląc się na obieg całego dnia
mówiliśmy sobie, że zawsze będzie tak dobrze jak jest i lepiej niż będzie

miała niewyparzony język inie musiała pytać o drogę w swoim mieście
doskonale wiedziała dokąd iść oraz z kim a od kogo odejść

jak cień przechodziliśmy przed fotokomórkami i złe psy na nas nie szczekały
na rodzinnych obiadach byliśmy oznaczeni pręgami na plecach i szyi
nikt nie zadawał nam pytań i my nie zadawaliśmy się z nikim
taka minimalistyczna miłość co powyrzucała meble za okno
takie art deko gdzie wszystko w swoim czasie i na swoim miejscu

number of comments: 3 | rating: 5 | detail

SAMJ, 10 february 2014

Kawa.

Filiżanka staje się oknem
na czarne niebo

Wszechświatem staje się niebo
kiedy dosypuję gwiazd cynamonowych
mleczną drogę dolewam
by we wszechświecie nie było tak czarno

Mieszam świat swój
staje się jednolicie
i gwiazdy się rozstąpiły

Zaprosiłbym tu Małego Księcia
podróżowalibyśmy razem
odbijalibyśmy się jak echo
od gwiazdy do gwiazdy
zachwycalibyśmy wszechświat
swoją zdolnością do mieszania.

number of comments: 1 | rating: 8 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Rozstania i powroty., Na co nam to życie., Made in China, Sen przed snem., Antykwariat., Zakazany list., Taka jak Ty., W połowie drogi., ***, Kawa., Do Najdroższej, Dziś, męskość, jutro., Miedziane blaszki & love story., ***, 2013/Mówią..., ***, ***, Naucz mnie nie być łapczywym na szczęście., Dobry wieczór...,