Proza

Florian Konrad, 2 listopada 2016

Posiadłość

-Coś strasznego... Sala balowa... zniknęła...
Kredowobiała twarz pani von Braniszewskiej. Półotwarte usta, sińce pod oczami.
-Henryku drogi, zróbże coś. Na miłość boską, przecież ten dom jakiś zły duch opętał! Dorobek tylu pokoleń obraca się w niwecz! Idzie na zatracenie! (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 25 października 2016

Kabotyni, dziewice, małopludy

No i koniec- myśli Antyd. Znaczy, tak naprawdę nazywa się Florian. Ale woli imię z bierzmowania. Florian - tak powinno się nazywać starych dziadów, takich, co to skończyli dziewięćdziesiątkę i srają w pampersy. Do ,,Floriana" pasują: kalesony, monokl, melonik, zapach naftaliny, powiedzenie (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Florian Konrad, 25 października 2016

Glasgow smile

skonsolidowana świadomość zamieszkuje mroczną salę bankietową gdzieś pod sufitem umysłu którego podłoga rozpełza się jak dziesięć tysięcy karaluchów gdy snop światła wdziera się do środka wszystkie myśli jednoczą się w ułamku chwili ciało nie broni się bo karaluchy stanowią (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

TeodorMaj, 17 października 2016

Wersja robocza jednego z rozdziałów mojej książki

Wersja robocza jednego z rozdziałów mojej książki. Jestem ciekaw Waszej opinii.

_______________________________

Po ostatniej kłótni z Martą powinienem się czuć winny, ale jest inaczej. Jestem mocno wkurwiony jej podejściem do całej sytuacji. No dobra, może i zawiniłem, może wyszedłem (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Nuncjusz, 15 października 2016

Partyjka szachów - horror straszny wielce

Postanowiłem rozegrać partyjkę szachów, ale żeby było ciekawiej, to postanowiłem rozegrać ją ze śp. moim dziadem pradziadem.
Dziad pradziad mój, były powstaniec, spoczywał w mogile ziemnej na pobliskim cmentarzu. Żeby wszystko odbyło się, jak należy, czyli jak klasyka horrorów tego (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

TeodorMaj, 13 października 2016

DROUBBLE

Dochodziła pierwsza w nocy, Jessica nie mogła zasnąć. Męczyły ją obawy, wyrzuty sumienia, lęk przed tym co może nadejść. Wstała z łóżka, podeszła do niewielkiego stolika stojącego w rogu pokoju i zapaliła papierosa. Moc nikotyny daje ułudę spokoju. Kobieta krążyła nerwowo po pokoju (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

TeodorMaj, 13 października 2016

TO BYŁ WYPADEK

– Gdzie jesteś El?
Elizabeth nie mogła wydobyć z siebie nawet szeptu, jakby niewidzialna ręka uciskała jej szyję. Krzyki ucichły. Budynek szkoły ogarnęła przerażająca cisza. Elizabeth ostatkiem sił podniosła się z krzesła i trzymając ścian dotarła do gabinetu dyrektora. (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

TeodorMaj, 11 października 2016

LIST DO PRZYJACIÓŁKI

List ten otrzyma Pani jutro i mam prośbę do Pani: proszę odłożyć go do wieczora, do chwili naszych spotkań. To nie jest list, to słowa na głos, mówię je Pani, a nie piszę.
Jest pora na te słowa!
O niejedno w moich wierszach nieświadome, uprzedzone; tak bym chciał, abyś znała i rozumiała (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

TeodorMaj, 10 października 2016

***

Biegła przez ciemny las, potykając się raz po raz o wystające z ziemi konary drzew. Uciekała. Przed czym? Nie wiedziała. Jakiś wewnętrzny głos niemal zmuszał ją do ucieczki. Niczym spłoszony koń, gnała przed siebie ile sił w nogach. Na szyi czuła obcy oddech, który paraliżował jej (... więcej)

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

TeodorMaj, 10 października 2016

KUBA

– Już czas – powiedziała kobieta.
– Zaraz – odpowiedział chłopak.
– Siedzenie tutaj nic ci nie da.
– Zostaw mnie.

Siedemnastoletni Kuba mieszkał wraz z rodzicami na warszawskiej Sadybie. Na pozór normalna, kochająca się rodzina. A za drzwiami? Ojciec alkoholik, matka żyjąca (... więcej)