Proza

Arsis, 23 maja 2021

Abandoned place IV: Powrót do Metlino

Jestem tu znowu. Jestem tutaj, gdzie wtedy, kiedy byłem dzieckiem. Siedzę nad brzegiem jeziora, jego pomarszczona toń mieni się w słońcu. Zimna woda obmywa nadbrzeżne trawy, moje skostniałe dłonie. Widzę swoją falującą twarz. Ochlapuję ją, zamykam szczypiące oczy. Otwieram je znowu. Pełgają (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 23 maja 2021

Abandoned place III: Metlino

“Ewakuacja, ewakuacja!” ― Z ulicznych megafonów dobiega kobiecy głos. Plącze mi się wszystko. Migają rozmyte plamy. Upadam. Błoto chlupie wokół mnie, bryzga na wszystkie strony brunatnymi kleksami. Pełznę, czołgam się, stąpam na czworakach. W kałuży odbija się szare niebo. Słyszę (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 22 maja 2021

Abandoned place II

To było tutaj i dalej, i tam. Gdzie spojrzę ― ruiny miasta, szkielety budynków, gruz… Ostra, wilgotna trawa kaleczy moje stopy, niczym pożółkłe, brunatne ostrza. Nagie krzaki, bezlistne drzewa ― i ja, przedzierający się przez radioaktywne plątawisko podziemnych korzeni…

Tutaj żyłem (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 22 maja 2021

Abandoned place

Opuszczone, samotne domy. Białe ściany ― naznaczone straszliwym żarem eksplodującego przed dziesięcioleciami słońca. Strumienie deszczu ściekają ze spadzistych dachów, bulgocząc z metalicznym pogłosem w blaszanych, dziurawych rynnach. W otwartych oknach powiewają jakieś szmaty, spoza (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Deadbat, 7 maja 2021

Myśl

Reguły życia są cyniczne. Jeżeli w przyrodzie osobnik poświęca czas swojego karmienia na wychowanie potomstwa umrze z głodu, lub jego ciało będzie stanowić pokarm dla tegoż. Teoretycznie więc nie może chyba dziwić nikogo, że interesy polityków i ich grup są ważniejsze niż jakieś bohaterstwo, (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

smokjerzy, 26 kwietnia 2021

Krótka proza o punktach widzenia

Siedząc na ramieniu, Jasiowa dusza pomyślała
- jaka doskonała widoczność.
Spadając
- właśnie uczę się latać.
W zetknięciu z twardym podłożem
- na szczęście niżej już upaść nie można.

liczba komentarzy: 12 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 23 kwietnia 2021

Krótka proza o czasie

W środę Jasio łowił ryby. Długo nic nie brało, jednak w końcu na przynętę dał się nabrać czwartek. Nie był złoty ani tłusty, same ości, więc Jasio zwrócił mu wolność. Nie skorzystał z niej od razu. Owinięty wokół cierpliwości Jasia, grzecznie zaczekał na piątek. Dopiero potem (... więcej)

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

Istar, 22 kwietnia 2021

koniec

wszystko ma swój obrót spraw
nieważkość i rozsądek
niemądrze było pomyśleć
że miłość jest ponad czasem

liczba komentarzy: 6 | szczegóły

smokjerzy, 18 kwietnia 2021

Krótka proza o niejasnych przyczynach i oczywistych skutkach

Pewnego razu Jasio był bardzo zajęty martwieniem się o siebie. Znów nic nie robisz - zdenerwowała się Jadzia. Jak to nic, przecież się martwię - odburknął. Skończysz, to posprzątaj ten bajzel - ze zgrozą w oczach wskazującym palcem obrysowała świat wokół Jasia. To właśnie wtedy (... więcej)

liczba komentarzy: 7 | punkty: 6 | szczegóły

Deadbat, 8 kwietnia 2021

Mizantrop

Cały świat pełen pysznych, zadowolonych z siebie alfonsów, nie ma żadnego wielkiego dumnego narodu na całej planecie. Są tylko stręczyciele prawdy. Oto ludzkość na dziś, kiedy Dobre Samopoczucie jest bogiem a każdy kto usiłuje obnażaniem faktów je zaprzepaścić jest wrogiem najgorszego (... więcej)

liczba komentarzy: 8 | punkty: 4 | szczegóły

Najnowsze prace:

proza