Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Marek Gajowniczek, 10 listopada 2024

Dobry wieczór - Radość przebudzenia

Jak dobrze wstać
wieczorem
i leki brać
z humorem.
Nie martwiąc się
jak w kraju minął dzień
i nie jest źle,
gdy szybko odszedł w cień.
Przestać się bać
szpitala,
gdy głowa stać
pozwala,
a nogi już nie bolą
i nie przejmujesz się rolą.
.
Otrząsnąć lęk
drożyzny,
gdy minął wiek
łatwizny.
Obiecała
mi długa, ciemna noc.
że będzie śnić
o pomoc.
Nie musisz sam
z myślami wciąż się bić.
Rządowy kram
podpowie ci: Jak żyć?I
A swoje wiesz
dokładnie,
że wkrótce zmierzch
zapadnie.
Ominął cię
czas zmagań z horrorem,
gdy budzisz się
wieczorem!

Ominęło cię także wszystko,
co chciałeś mieć.
Wsparcie na swa drogę śliską,
sens i chęć.
Nie jesteś już
z wiekiem naiwny tak,
że Anioł Stróż
w dobrobyt zmieni brak.
Szepcze bezmyślność: Nie jest źle!
Przed tobą przyszłość -
Bóg wie gdzie...
dlatego ci
nie szkoda tego dnia
w którym ci nikt
nic nie dał i nie da!

Nadziei cień
jeśliś przez chwilę miał
z radością zmień,
że minął dzień,
a tyś wieczorem wstał
i zamiast w chmury ponure
spojrzyj na za prąd fakturę
oraz na licznik pod kranem
wody na kawę czerpanej.
Porównaj z emeryturą
i się zachowaj z kulturą,
a kolejna bezsenna noc
zapewni nowych wrażeń moc
o czym radosna pieśń powstanie
w bólach trudnosci z zasypianiem,
po których inni widzą lenia
co śmiejąc się, dzień w noc zamienia
i parodiując soft-y Kofty
myśli, że blaski sztuki są w tym.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

violetta, 10 listopada 2024

Ogród

chcę w twoich objęciach być
zniewalającą mgłą o świcie
z migoczącymi listkami prunosa
płonąc i otwierać się zimą
białą wiśnią miękką koronką

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

doremi, 10 listopada 2024

Na pozór to proste...

Pragnąc przepędzić złe moce
trzeba podsycać wiarę i siłę...
Ujarzmić, usidlić demona,
hołubiąc, czyniąc co prawe, miłe

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 10 listopada 2024

A-Cardin

To już pierwsza. Nie ma wiersza =
śni o Poświatowskiej.
Leżąc płasko.
Markiem Hłasko oczu nie zamyka.
Świat mu znany, zapomniany -
przebrzmiała muzyka
drumlą sie odzywa.

Tak było i bywa.
Talent to unikat,
a do niego jeszcze trzeba
sosnowego drzewa
na swą własną trumnę
żeby, kiedy umrę
jakiś magnifikat
spierając się hurmem
o dowolny cytat
ganił, ośmieszał, wychwalał,
co ktoś pisał, gdy się zalał
plącząc śmierć z miłością,
blask sławy z nicością
szaleńczym sposobem.

Czas dla jednych grobem -
dla innych jest życiem
na którego progu
obrażają bogów
płodności odkryciem
i dają elicie
trąbić jej pochwały
w świecie znakomicie
dla niej zrozumiałym,
zagmatwanym po to,
by gardząc prostotą
znaczenia i słowa.
kicz wysoką notą
mogli celebrować.

O czym dobrze wiedzą
i wielcy i marni,
co po nocach siedzą
zamiat wziąć A-Cardin.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 listopada 2024

Legenda o Śpiącym Narodzie

Mgła jak wata w tarapatach
przesłoniła ludziom oczy
i znad peryferiów świata
optymizm w chłód przeistoczy.
.
Brak leku na zaślepienia,
kiedy błądzi w mżawce mrzonka.
Chłodnego zobojętnienia
nie zmieni na rząd nagonka!
.
Satyra ani krytyka,
ośmiesznie lub straszenie -
zgranej płyty polityka
bez koniecznych zmian w systemie!
.
Nową patrię tworzyć trzeba
bez liderów dawnych elit
i wymiatać stąd się nie bać
tych, co z ludzi śmiać się śmieli.
.
Media tego nie uczynią
ni pieniędzmi ni rozgłosem
nawet, gdy układ obwinią
aferami i donosem.
.
To, co było zawsze wróci,
gdy jest Meduzą lub Hydrą -
będą rządzić, dzielić, kłócić.
Grosz ostatni ludziom wydrą.
.
Mogą potknąć się o kamień,
gdy "kamienie mówić będą".
Na ich głos śpiący Duch wstanie.
Serc tysiące przy Nim będą.
..
Płomień opar mgły rozwieje.
Chłod przegonią iskry racy.
Wciąż musimy mieć nadzieję
albośmy to nie Rodacy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 9 listopada 2024

ze wspomnień: wniebowstąpienie

w lipcu może w sierpniu podczas spaceru alejkami naszego miejskiego parku
spotkałem starszą panią siedząca na ławeczce pod wiązem

pochłonięta modlitwą nie zwracała uwagi na otoczenie
przesuwając w palcach koraliki różańca szeptała niewyraźnie
Zdrowaś Mario... błogosławonaś... między Niewiastami...
nie wszystkie słowa docierały do mnie
ale gdy już ją mijałem usłyszałem głośniejsze ... Twojego Jezus

Nie byłoby w tym nic dziwnego ale sto może sto pięćdziesiat metrów dalej był kościół
Gdy zaczęło padać zawróciłem
Starszej Pani już nie było pod wiązem , ale na ławce wisiał różaniec
rozejrzałem się
wszędzie wkoło puste alejki
ni żywej duszy
tylko cichy szept rozpływający się w powietrzu
... Twojego Jezus

w tym momencie słona kropla deszczu spadła mi na usta
wróciłem do życia

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 9 listopada 2024

pierwszej-ostatniej

zazdroszczę słońcu że każde - dzień dobry
może co rano w twoje usta wkładać
nawet jesienią kiedy skrawki wiosny
zbieram z obłoków w środku listopada

zazdroszczę słowom kiedy lgną do ciebie
próbując w szepcie twe policzki muskać
jeszcze uśmiechu który razem biegnie
i - kocham ciebie - kładzie mi na usta

zazdroszczę cieniom zawsze w przytuleniu
szczęściu którego niesiesz pełne dłonie
pierwszej miłości lecz nie pierwszej z brzegu
a tej ostatniej która w sercach płonie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

doremi, 9 listopada 2024

Mała czarodziejko

Przypominasz mi bajkową Calineczkę
- taki drobiażdżek,
który mieści się
w łupince orzecha.

Godzinami mogę patrzeć jak odkrywasz świat,
żądna coraz to nowych odkryć...
Park, rośliny, zwierzęta - cała przyroda,
wprawiają Cię w zachwyt
jakby życie było cudem.
Zdumiona bogactwem jesieni...
dotykasz kasztanów, żołędzi, grzybów,
wciąż odkrywasz...

i choć nie masz czarodziejskiej różdżki
nie muszę stać na głowie
żeby sie uśmiechać

liczba komentarzy: 4 | punkty: 7 | szczegóły

sam53, 8 listopada 2024

wiersze powstają jeszcze później

poznałem ją na wernisażu
w średnim wieku szczupła blondynka
nigdy bym nie przypuszczał że jest Artystką
Anna malowała od zawsze
w pracowni regały uginały się od setek obrazów
widziałem te pozaczynane na sztalugach
portrety martwe natury krajobrazy akty
tyle tego było
wydawało mi się że mam do czynienia z Bogiem
.
ptaki które fruwały na obrazie - jeszcze teraz fruwają
śmiejąca się dziewczynka - dalej się śmieje
jeszcze słyszę ten śmiech - jest we mnie - trwa
nawet słyszę płacz kobiety na cmentarzu
tak jakby już miała całe życie płakać
.
obrazy żyły nie tylko własnym życiem
poddawały się natchnieniu Anny
malowane z pietyzmem sceny pod pędzlem Artystki
nabierały szczegółu i wyrazu
coś co wpadało w oko wzbogacało się o klimat przekaz
a może tylko światło
.
byłem świadkiem tworzenia czegoś z niczego
co artysta zapisał dawno w pamięci w przeszłości
każde pociągnięcie pędzlem przybliżało twórczynię
do szczęśliwego zakończenia
gdy jedną ręką głaskała płótno a drugą coś poprawiała
.
obraz stawał się arcydziełem
choć nie powiem w którym momencie
Anna rzekła - dość
----------------------------------------------------
p.s. 1. wyszedłem z małym pakunkiem pod pachą
2. w wierszu zmieniłem imię Artystki

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

doremi, 7 listopada 2024

Jesień 2024

pełna globalnych niepokojów,
incydentów na granicy naszej Ojczyzny,
wewnętrznego rozdarcia,
zaniepokojenia.

Destabilizacja rodzi
galimatias,
chaos...
Polityczne dysputy
nie przynoszą efektów,
a sejm często przypomina
dom wariatów...
Wzajemne oskarżenia
niweczą to co
zapowiadało się pomyślnie,
a przecież jest co
chronić,
ratować !

Panowie i Panie
ogarnijcie się,

"Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy"

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

Dobry wieczór - Radość przebudzenia

Ogród

Na pozór to proste...

A-Cardin

Legenda o Śpiącym Narodzie

ze wspomnień: wniebowstąpienie

pierwszej-ostatniej

Mała czarodziejko

wiersze powstają jeszcze później

Jesień 2024

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją