13 june 2013

18.04.2013.

opętało mnie uczucie
wszędzie widzę Ciebie
cóż mam robić
już sam nie wiem

Twój cały jestem
lecz boli to uczucie
pragnę zostać
pragnę uciec

serce w krainie deszczu
powietrze pełne kropel
chłód wadzi wnętrzu
niebo zachmurzone

stąpam pośród kałuż
bose stopy mokre
wchodzę do budynku
siadam przy oknie

pojawia się Smutek
siada obok na krześle
dziurawi mój środek
on pragnie więcej

po chwili krótkiej
przyłącza się Rozpacz
ból do potęgi
gehenna długo potrwa

na szybach nie deszcz
tylko moje łzy
mokro wszędzie
szlocha mój byt

nadchodzi apogeum
rozstępuje się ziemia
spadam w otchłań
bezmiar cierpienia


number of comments: 4 | rating: 7 |  more 

ALEKSANDRA,  

przeczytałam bez ironii jednym tchem, nie powiem że cudo ale jest zajebi ty :)

report |

ALEKSANDRA,  

lubisz Mickiewicza ?

report |

Nieodgadniony,  

Czy lubię? Do końca nie wiem, nie mam zdania. Czytać czytałem niektóre z jego dzieł w szkole. I na pewno mam do niego wielki szacunek. Prócz samego stylu, musiał mieć niebywałą wyobraźnię, by owe fabuły wymyślić, a co dalej, był świetnie wykształcony, znał języki, tłumaczył, a to samo w sobie jest już osiągnięciem.

report |

Arti,  

jest przesłanie... i wyraz... ;)

report |

Magdala,  

TO uczucie, nie "te".

report |

Magdala,  

"bezmiar cierpienia" - fakt

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1