Nieodgadniony


18.04.2013.


opętało mnie uczucie
wszędzie widzę Ciebie
cóż mam robić
już sam nie wiem

Twój cały jestem
lecz boli to uczucie
pragnę zostać
pragnę uciec

serce w krainie deszczu
powietrze pełne kropel
chłód wadzi wnętrzu
niebo zachmurzone

stąpam pośród kałuż
bose stopy mokre
wchodzę do budynku
siadam przy oknie

pojawia się Smutek
siada obok na krześle
dziurawi mój środek
on pragnie więcej

po chwili krótkiej
przyłącza się Rozpacz
ból do potęgi
gehenna długo potrwa

na szybach nie deszcz
tylko moje łzy
mokro wszędzie
szlocha mój byt

nadchodzi apogeum
rozstępuje się ziemia
spadam w otchłań
bezmiar cierpienia



https://truml.com


print