Latest items:

Poetry

	AMAZONKA
	PROFILE About me Friends (2) Poetry (27) Photography (6)

latest best rating most commented

AMAZONKA, 19 january 2012

Słowo.

Bezlitosny jesteś we wszystkich mowach
chciałeś napisać jedno słowo
a wieczność stała cię piórem.

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

AMAZONKA, 18 january 2012

Z widnokręgu

Spocone łzy

jak skamieniałe oczy zastygły

wpatrzone w załamanie światła

pomiędzy kolorami.

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

AMAZONKA, 18 january 2012

Gdybym była jak ta róża
co rozkwitła o poranku

gdybym była jak ta róża

co zerwana dla kochanków

łezką w oku, biciem serca

w aromacie roztańczona

wciąż niezmienna nieskończona.

Gdybym była jak ten wietrzyk

co na twarzy z twym uśmiechem

wciąż razbrzmiewa

liści szelest tańcząc z echem

Gdybym była a nie jestem

jak wspomnienie tego lata

co wśród kwiatów

tańcząc walca wciąż powraca.

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

AMAZONKA, 17 january 2012

Czkawka

*

Tak intensywnie piłam życi

aż popadłam w alkoholizm

w ramach konwulsji

zwróciłam wszystkie miłe chwile.

*

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

AMAZONKA, 16 january 2012

Dziewczyna zmarłego.

Dziewczyna zmarłego
w oczach ma tęczę

to straszne uczucie

bawiąc się szkieletem

włącz miłosny kalkulator

Psychozabawy

jaka jest płeć

twojego mózgu

czasem ją słychać

w śpiewie

czasem w echu.

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

AMAZONKA, 16 january 2012

Umrę na wiosnę.

Za osiem lat umrę
z nadzieją że na wiosnę

gdy ziemia otuli się kwieciem

a zapach skoszonej trawy

pomoże zasnąć.

Gdy drzewa okryją się liściem

przed deszczem przynosząc ostoję

spoczywać będę jak pod parasolem

Nienoś mi kochany kwiatów

niech żują życiem wiecznym

wystarczy mi ta róża

co tuląc ją do piersi

pozwala zasnąć

zasnąć snem wiecznym.

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

AMAZONKA, 8 january 2012

Zawieszenie broni

Dzień pierwszy
otwieram oczy
i wiem że nie jestem
w krainie niebycia
niema też
wymyślonych przyjaciół
a ściany napierają echem
kalecząc resztki racjonalnego myślenia.

Dzień drugi
wódka i coś na sen
na stłumienie emocji
zasłony od trzech dni
wiszą jak chmury gradowe
wszystko znam już na pamięć
a wciąż wiszę na suficie
zapamiętując najmniejsze załamanie światła

Dzień trzeci
dziś już
niemam nic do powiedzenia.

.

number of comments: 5 | rating: 9 | detail

10 - 30 - 100