Latest items:
harry, 20 january 2023
Chwała Tym Którzy Przeszli Z Podniesioną Głową
Pamięci Drogiego Wuja
Śpij, śpij, śpij… już
Cisza trwa – Tam
Głowę złóż
Słychać pieśń…
Słychać szum… wiew
Skrzydła niosą Cię
Wiatry niosą śpiew
Nie oglądaj się
Spojrzyj… jasno tak
Nie oglądaj się
To Świetlisty szlak
On nie zwiedzie Cię
Drzwi… zapukać czas
Nie oglądaj się
Tutaj każdy z nas
Opłakuje Cię
Przekroczyłeś próg
Szczęście w twarzy Twej
Tylko jeden Bóg
Już zamieszkał w niej
Trwaj, trwaj, trwaj,
Dogasają świece
Dusza patrzy w dal…
Rozchodzą wiece.
Wybaczcie kwiatom, że zwodzą oko
Przebaczcie drzewom, że głośno szumią
Wejrzyjcie w serca, które kochają
I zapomnijcie bezmiar niedoli
harry, 5 february 2022
Tylko Tam
Głuchy grom…
Zadrżał masyw
Potoczył się Kamyk
Spokojnie, ze szmerem
Własnego oddechu
Niknącym w oddali
Znów cisza niewinna
Nie poszła lawina
Głazów ni ociosów
Za tamtym
Ogładzony przez trudy
Co niewinność próbowały
Wrodzonym nawykiem
Pozostał On dumny
Wicher swą siłą
Co onegdaj dął w oczy
Posłał dębowy liść
By legnąć mógł zasłużenie
On zaś spoczął
Osadzony ostatecznie
Jak na legowisku
Wieczności
I Niebo rosi
Aż zmyje naloty…
Hej, Kamyku obmyty
A szlifowany cudnie
W nieboskłonie pamięci
Rozbłysłeś wśród swoich!
harry, 29 january 2022
Szklany pejzaż
Słony smak straconego wina
Wypitego nadaremnie
Zbyt szybko rozlanego
W ustach blednie
Miało przynieść zapomnienie
Garniec szczęścia zarazem
Na czarną godzinę skryty
Pod pamięci głazem
Miało zalewać radością
Wprost z morza miłości
Szumiącego tuż, dostojnie
Głębią obfitości
Miało traktować prawdą
Rozwiąźle wyłudzoną
Ze zrzuconą podomką
Na wszystko gotową
Miało rozgrzewać członki
Dać ciału odetchnienie
Od dnia z nocą walki
Która w duszy drzemie
Miało […] lecz
Pozostała butelka
Gdyby znów była pełna
Czy ją warto otworzyć?
Czy się patrzeć w jej „pejzaż”?!
harry, 15 january 2022
Bajki z Łuku Karpat: Troja z Karpat
Między zagrody pachnące
Gęsi
I nieco trzody
A nad tym słońce
Słońce ożywia strzechy
Milczące
Wtem słychać pieśni
Na łące
Tam pośród kwiecia
Gęślarka
Swe wygrywa trele
Tak przez stulecia
Wokół panny płochliwe
Pląsają
Suknie obleczone bielem
Widoki przemiłe
Na głowach wianki
Ruciane
A oczy płoche
Na wskroś roześmiane
Drogą od grobli zaś
Wiklinowy wóz
Na drewnianych kołach
Ciągniony przez woła
U brzysku rzeki wydłubany
Czółen
Na nim rybitw kościanym
Mierzy rybę harpunem
Ciepły wiatr owiewa urocze
Te łany
Te chaty pośród nich
Ten lud roześmiany…
W noc gwiazdami ubogą
Na wale
Co usypan z ziemi
Dla grodu obroną
Zasnął ten co czuwaniem
Pieczętował życie
Widać w blasku księżyca
Postacie – choć skrycie…
Szczęk oręża zwodzi ciszę
Która pragnie
Trwać w swej cnocie należnej
Lecz płomień bezczelnie ją liże!
Gdzie śpiewy święcone wiosny
Trelami
Gdzie gęślarka, co grała
Gdzie wozy z wołami
Łódź tak samo wypełniona
Tłustymi rybami
Choć inaczej łódź rzeźbiona
Słowiańskimi znakami!
harry, 8 january 2022
Ale, ale ...
Cóż, … mały chłopcze, życie
ucieka tobie przez palce
czy to jest życie, spędzone w walce?
czy to jest chwila pozorów jeno
które Świat w lepszy nigdy nie zmienią!
twój Świat i mój Świat – to jedno.
Ach, Wirgiliuszu…
Tak chciałbym przecie nad tonią wieczną
rozciągnąć woal, zatrzymać Wieczność
z jej rydwanami
z jej strażnikami
z jej marzeniami
z jej wymówkami
i kaprysami.
Ale dlaczego, czemu tak długo
trawiłeś Życie nad dziką strugą
pośród ruczajów
pośród nahajów
wśród jej rozstajów
trujących gajów
wśród jej kurhanów
grzebiących ciebie?
Wiedz Wirgiliuszu, - to Słowo jedno
głazem u Nieba wrót zaległo
swoim ciężarem
swoim rozmiarem
swoim zwyczajem
to jego znamię,
zdało się – trwale.
Słowo przed laty odwzajemnione
przybrane mlecznym – mgielnym welonem
z dzwonów wieszczeniem
z słodkim tkliwieniem
z namiętnym drżeniem
z ulgi westchnieniem
z niedomówieniem.
O Wirgiliuszu. Oto Klio skosztowała z czary zapomnienia, coś rzecze…
Więc czemu teraz Żal mienisz w strugi
po tylu tępych głazów wtoczeniu
kiedy już rabat kwietnych wonień długi
winien rozkwitać wśród kolibrzych trelów?
W krainie życia co pisze testament
wszystko coś należny dzielić po połowie
czynów słów coś luby nie winien mieć dane
i to co Niewinne, a podle rozchwiane.
Oto Melpomene schodzi z Helikonu
napojona u źródła wody zapomnienia. A więc Wirgiliuszu.
Wiedz, że słowo roty legło roztrzaskane
młotem nienawiści latami skuwane
nieuszanowane
niedotrzymywane
niepielęgnowane
świadomie szargane
tak, jakby nie dane!
Więc, cóż dziś zostało, kiedy serce płacze
skoro Dusza płonie rządzą tak namiętną
hartowana w krzywdzie, zaprawiona w walce
i woła i szuka Tej, co zdejmie to piętno…
O Wenero, łonem różanym Gai, w gołębim rydwanie
przybądź jak najrychlej.
... Pozostań zatem wieszczem i wędrowcem
Nad wieków otchłań Światło wznoś nadziei
Egidy cieniem osłoń Marzeń słońce
By doczekało Amaltejskich pieni ...
O Wirgiliuszu, co mogłoby być, niech się Wiosną stanie…
harry, 14 november 2021
Bajki z Łuku Karpat: Przed jedną z bitew (w lustrze)
Rzekł król do króla
Granica moja
Moje zwycięstwo
Więc odpowiedział królowi król
Granica moja
Moje zwycięstwo
Na niebie sokół zatacza krąg
Wzrokiem świdruje
Przyziemne niwy
Wiatr muska skrzydła
Sokoła żywot
Taki szczęśliwy
Rzekł król do króla
Granica Twoja
Twoje zwycięstwo
Więc odpowiedział królowi król
Granica Twoja
Twoje zwycięstwo
Więc córa była
Był przeto syn
Jako w bajce
Z królewną w tany
Rusza królewicz
Na ziemi krańce
Rzekł król do króla
Granica nasza
Nasze zwycięstwo
Więc odpowiedział królowi król
Granica nasza
Nasze zwycięstwo
Święty to wybór
Szczęście – czy ból…
To chyba wszystko
harry, 18 february 2021
Bajki z Łuku Karpat: Sierściuszek
Był leniwy Królik co ciągle spał
I w tym swym lenistwie uparcie trwał
Przyjaciele co dzień odwiedzali go
By pomocną mu podać dłoń
Ach, Ty Królik do roboty się weź
Wykoś chwasty w ogrodzie złe
Posadź marchew sałatę kwiaty
Byś miał pięknie dokoła chaty
Wtedy będziesz szczęśliwy radosny
A warzywa Ci będą rosły rosły
Będziesz Królik miał w zimie co jeść
Tylko wstań, do roboty się weź
Królik tylko obrócił się w łożu
Aż futerko na karku nasrożył
Uszy skulił i tak sobie wciąż śnił
Że wśród zwierząt najbystrzejszy był.
harry, 26 december 2020
Ten
Dziś odszedł od nas Anioł
Bez pieni co spływają
Z trąbami
Ten dzień skłamany lodem
Co zmroził serca
Pałające
I pozostało pytanie
I myśl pytanie śląca
W słowo
Co było było różne
Lecz w prawości uwięzione
Bez lęku
Co będzie nieznane
Lecz wyczekane mozolnie
Nasze
Co jest jest w naszych rękach
Nie do marności
Znaczone
Dziś wiem, co nadejdzie
Przyniesie ukojenie
Ten czas
A Anioł – gdy oprowadzi Ciebie
Wróci z żalem do ziemskiej
Arkadii…
harry, 1 december 2020
Bajki z Łuku Karpat: Przysmak zajęczy
W leśnym jarze
Między jodły
Mieszkał zajączek urodny
Poprzez lasy
Szedł samotny
Wielce smutny i markotny
Aż tu nagle
Dnia jednego
Spotkał przyjaciela swego
Miś puchaty
Beczkę trzymał
Miodu z beczki tej zażywał
Mój kochany
Niedźwiedź rzece
Ja ze smutku Cię wyleczę
Słuchaj mnie
Mam sposób prosty
Abyś nadal był radosny
Gdyś zmartwiony
Podczas chłodu
Dobrze jest się napić miodu
Zając pije
Mina rzednie
Oj, niedźwiedziu to są brednie
Idąc dalej
Wyszli w pole
Opłakując swoją dolę
Nagle zając
Nosem rusza
Jakaś zmogła go pokusa
Wkoło zerka
Poprzez trawy
Widzi zagon uprawiany
Kicnął szybko
Między drzewka
Ależ, rośnie tam marchewka
Wskoczył w grządki
Smutki schował
Gdy warzywa popróbował
Rozanielon
Sobie chrząka
Piękną mu się jawi łąka
Najedzony
Już radosny
Pobiegł zając między sosny...
Na to niedźwiedź
Świat ten dziwny
Każdy ma swój przysmak inny.
harry, 25 november 2020
My żegnamy się tak, jak się poznaliśmy
Przez swawole beztroskości czasów
Poprzez śpiewy, gonitwy, zabawy
Przez wędrówki tam hen, aż do lasu
Przez te wszystkie chwile roześmiany
Dokąd doszedłeś, powiedz …
Przez ból czuty, wszechobecny
Towarzyszący trudom radości
W swojej istocie niecny
W swym sensie pełny złości
Dokąd doszedłeś, powiedz …
Przez sukcesy osiągnięte
Choćby i w pocie czoła
Choćby przez innych wyklęte
Gdy przeznaczenie woła
Dokąd doszedłeś, powiedz …
Przez troski pokonane
W szczęśliwym eldorado
To wszystko co zadane
Odrobiłeś ze swadą
Dokąd doszedłeś, powiedz …
Teraz, gdy słońce się słania
I cień przysłonił Twe lico
I wiatr, co ciemność rozgania
Za panteon gwiazd niepoliczon …
Dokąd doszedłeś więc, powiedz!
Gdzie jesteś Przyjacielu
Gdzie, jeśli nie w Niebie.
harry, 15 november 2020
Z wysoka
Ćwir, ćwir, a co to
A kto to ćwiri
Ach, Ty, sieroto
Co w tejże chwili
Szukasz gdzie gniazdo?
I na gałęzi samotnie płacząc
Srożysz swe pióra
Wcale nie bacząc
Iżby wichura
Cię nie strąciła
Wtem promyk słońca
Wśród wichru spłynie
W sercu żarząca
Nadzieja żyje
I znowu przycichł wiatr
A co to, skąd to
Piach na około
A Oni plotą
Jak to wesoło
W nowej rzeczywistości…
Trala la la
Z góry dochodzi głos
Będzie zabawa
Szybko odwróci losu trzos
Iglasta Kanonada
Lecz, czy już czas
Odlecieć hen w obce kraje
Opuścić bezpieczny las
Gdzie znane obyczaje
Gdzie Wczoraj znaczy Dzisiaj?!
Pozostań tam, gdzie Twoje niebo
Przyobleczone nutką szczęścia
Gdy Inni przekonywać będą
Będą szykować się do Zejścia
Ćwir, ćwir – to nie dla Ciebie!
Ty swoim Niebem płynąc
Dostrzeżesz prawdę całą
Choćby nie jedząc i nie pijąc
W gnieździe, nad tępą skałą…
Dożyjesz.
harry, 1 november 2020
Bajki z Łuku Karpat: Królik i sen
Mały królik słodki królik
Miłe runo jego
Bardzo chciałby móc przytulić
Gospodarza swego
Wąsem trąci leciusieńko
Jakby na zachętę
Ach, niewinne to cudeńko
Cichutkie, wylękłe…
Chociaż ciasno w domku swoim
Na sianowej grzędzie
We śnie królik będzie gonił
Bez końca… I wszędzie
Leśnym duktem meandruje
Wśród buka i sosny
Traw soczystych wypatruje
Beztroski, radosny
Rześki budzi się nad ranem
Pośród ziół pachnących
Co się stroją roześmiane
Pod słońcem wschodzącym
Lecz gdy trzaśnie tuż w gęstwinie
Lekko zadrży ziemia
I poczuje, że nie minie
Wilczego spojrzenia…
Gdy wtem poczuł tego ciepło
Co głaszczę za włosem
Co za uchem skrobie lekko
Cichym koi głosem
Co nakarmi dnia każdego
Co czuwa i nocą
Kochać gospodarza swego
Z całą winien mocą
Domek ciasny ale własny
Więc i niech tak będzie
Byle sucho, byle ciepło
Na sianowej grzędzie.
harry, 17 september 2020
Wiosna (Pani Wiosna)
Przy Tobie czuję kwiatów wonienie
Zapach trącący sercu wytchnieniem
Dla mnie to wszystko tak bardzo wiele
Lecz wiem - Tyś dla mnie jeno marzeniem
Ujrzałem przecie rajskiego ptaka
Jak w blasku słońca upojon tęczą
Nie świadom piękna którym oplata
A pióra zdobne wabią, nęcą...
Ujrzałem to, co najważniejsze
Co najcenniejsze w całym świecie
Promień co sprawia, że życie lżejsze
Temu, co marzyć chce w sekrecie
Chociaż ja wiem, żeś Ty spragniona
Chociaż spragnionym całym duchem
Nie mam ja prawa do Twego łona
Targany żalem i wyrzutem
Ja pragnę Twoje lico widzieć
Dniem całym - rano i wieczorem
A kiedy księżyc swym szlakiem idzie
Wraz z nim być Twym adoratorem
Chciałbym Ci kłaść u stóp klejnoty
Kryształy czysto szlifowane
By odbijały cnoty wszystkie
Obficie przecież Tobie dane
Chciałbym więc noc przegadać z Tobą
Noc jaśniejącą szczerym złotem
Odlanym - wspólną tą rozmową
Po niebie zaś rzuconym potem
Chciałbym móc pisać tak bez końca
Lecz, czy potrzebne to pisanie
Piórem wyrazić wiele można
A życie... swe dopisze zdanie
W mej duszy dzielisz oraz rządzisz
Choć byś nie chciała - znaczysz wiele
Me serce przy Twym sercu błądzi
To wiem, Tyś dla mnie marzeniem...
harry, 15 september 2020
zima
Pewnie - Ty mi powiesz prawdę
jedyną
Słoną prawdę w której czyny Twe
giną
Na powierzchni tryska struga
krynica
Ale wewnątrz, tak to bywa
pylica
Sam rozumiem swoje myśli
i czyny
Pełne troski, niedopatrzeń
satyry
Wiem, tyś jedna która widzisz
a milczysz
Obserwujesz, jak myśliwy trop
wilczy
Poprzez łąki owrzoszone
wędruję
Tchnienia chłodu. wiatru w oczy
nie czuję
Liczę traw źdźbła pojedyncze
w miliony
I bez końca i bez sensu...
zagubiony
Cel jedyny by powitać dzień
nowy
Nie dla siebie - nie dla własnej
wygody
Lecz - bo trzeba, może uda się
innym
Dać coś z siebie, lecz nie czując się
winnym!
harry, 11 february 2020
Nevly – nie kAŻDY Król czarujący
Przyjść nie opuszczając ciała
Pić do kogoś pić do rana
Newly – every every
Wyjdzie z siebie
Trunek uderza w głowę ryczącą
Gdzie twój kIELICH Królu
Gdzie twoja maaagia.
harry, 6 september 2018
Gdy nocą chłonę blask
Tak wielu znałem Was
Choć nieraz zapominam
Pamięć zaciera czas
Więc to nie moja wina
Tak wielu wielu z Was
Przecieło ze mną szlaki
Razem szliśmy przez czas
Ten beznamiętny taki
Wy co odeszliście już
W odwieczne nieboskłony
Szlakiem ciernistych róż
I każdy z Was zbawiony!
Gdy nocą chłonę blask
Na niebie złotych kwiatów
To widzę każdą twarz
Z tych zapomnianych szlaków
Kiedyś nadejdzie czas
Gdy przyjdzie już ta chwila
Zagoszczę pośród Was!
A czas tak szybko mija...
harry, 8 january 2018
Odwieczny zew
Ciemnością trąci dzień
zanim zbudzi zorze...
Pieśń wilka wolnością niesie
równią i bezgranicznością
Samotna w swoim bezkresie
mnoga stadną miłością
Białe połacie teraz i tu
przeszyte zeschłą szczotką
Splamione rychłą znów
daniną gorzko słodką
Dożycia testamenty
wciąż wydeptywane
Znacząc swe ornamenty
marnując atrament?
Pieśń wilka-lęk przytępiony
na miarę trwożnej istoty
Niesie na płoche strony
Ofiarnych całunów sploty
...Chciałby żyć Ten
tamten przetrwać może..
harry, 18 february 2017
Bez…powroty
Smutny i pusty ten czas
Spośród wszystkich czasów
Nieskory by poruszyć w nas
Kamień wyrwany z tarasów
Z pokładów najgłębszych
Bo sentymentalnych czułych
Od których nie ma lepszych
W zadumy dniach ponurych
Co znowu, bystro płynie
Jakby dziś i obok
Jakby nigdy nie przeminie
Słów tych rześki łomot...
Trwanie, jakiż że to stan
Myśl ta pełna troski
Nie rozbity jeszcze dzban
Po którym pierwsze rysy poszły
Co znoowu...zawoalowane
Czasem który nie zna powrotu
Żeby (...) obmyła niechciane
Chwile z ich brudnego nalotu.
harry, 6 march 2016
Wyjście
Czym byłby kielich
Pełen goryczy
Dla gardła spragnionego
Miodowej słodyczy
A myśl nostalgiczna
Sklęsła w długim czasie
W swym czarnym horyzoncie
Beznadziei masie
Czym ptaka lot żałosny
Nad nagim łonem ziemi
Tak pięknej niegdyś
Westchnieniami spełnionymi
Pragnienie, pragnienie...
To nasycona strona
Potrzeb serca i duszy
Spokojem otulona
Rozkoszy przebywanie
W krainie radości
Pochwalona wielce
W swej zapalczywości.
harry, 3 october 2015
Święta Ziemia
Pamięci Jaśka "Jose"
i pamięci wszystkich zdradzonych...
Świsnął bicz
Zgasło słońce
Ustał śpiew
A wokół płacz
Rumak mknie
Czarna maść
Wicher dmie
Szatański pakt
Stoi Śmierć
Bezbarwna twarz
Pochyla sie
Kosy zgrzyt
Milczy krzyż
A na nim Bóg
Duszo krzycz
O pomstę.
harry, 6 march 2014
nasze zwierciadło
Z głazu na kamień
nieokrzesana spływa
woda
Skały kruszy bez litości
żądna swojej władzy
należnej
Zawsze przed siebie
pewna celu
uchodzi...
W niej odbija się świat
i ja i Ty
historia
harry, 27 december 2012
Srebrny Bicz
Idzie noc
Wpełni swej tajemniczości
Cicho beznamiętnie
Woal gwiazd
Spowija ogrom naszych spraw
Spokojnym blaskiem
Całe zło
Choć nie chce zasnąć
To jest niewidoczne
Usnął dzień
Spokojny o swój poranek
Następny i następny ...
Nasze marzenia
Kiedy spada na ziemie gwiezdny pył
Spełni nam
Ten
Co dzierży w swej dłoni
Srebrny bicz
harry, 24 july 2011
Nazajutrz
stracone słowa i jakby płytkie
nabrzmiałe samouwielbieniem
za nimi skryte myśli "brzydkie"
dla mnie już tylko wspomnieniem
w nieszczęściu szuka pocieszenia
innych go pozbawiając
a serce całe w płomieniach
ginie-wciąż się spalając
czeka pochwały za własne słowa
nie pomni arogancji
przyklaszczmy wspólnie by myśl "nowa"
zrodziła się w tej stancji..
harry, 18 may 2010
REWERS
Palisady słaniają oblicza
Ku ziemi zroszonej
Płonie ogarek znicza
W twarzy wystraszonej
Kikuty wieży i budynków
Straszą żywych
A matka mówi - synku
Czemuś nieszczęśliwy
Monumenty, głazy ciał leżą
Pośród zgliszcz
Wiosna oddycha wonią nieświeżą
Młody usechł liść...
Szumi drzewo do wody w potoku
Słyszysz idzie wolność
Trawy zastygły w szoku
Tracąc do życia zdolność.
Latest comments:
28 april 2024
samoA
dziękuję. uśmiech posyłam
27 april 2024
Jaga
Bardzo, widać że dobrze mu z oka patrzy ;)
27 april 2024
On tak dostojnie chodzi, że to czysta przyjemność
27 april 2024
kb
hm tutaj pokazano niejako wprost sprawcę światła.
27 april 2024
sufit, uśmiech i barany... no tak to jest, sama
27 april 2024
"wszystkie modlitwy wymyślili grzesznicy"
27 april 2024
social-real. bardzo fajnie ujęte
26 april 2024
jeśli tylko
właśnie :)
26 april 2024
Adam Pietras (Barry Kant)
Dzięki, Violetta!
25 april 2024
violetta
Dziękuję:)
25 april 2024
Bociany są takie ufne:)
25 april 2024
Yaro
Bardzo kobiecy wiersz:) Pozdrawiam:)
28 april 2024
Satish Verma
27 april 2024
Jaga
27 april 2024
Satish Verma
26 april 2024
wiesiek
26 april 2024
Satish Verma
25 april 2024
wiesiek
25 april 2024
Satish Verma
24 april 2024
Satish Verma
23 april 2024
Adam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Satish Verma