Latest items:

Poetry

	magda p
	PROFILE About me Friends (13) Poetry (39)

latest best rating most commented

magda p, 24 april 2013

Biało

Spróbować podnieść wzrok
nieco wyżej
zamknąć przestrzeń
spojrzeniem

Niech w kącikach ust
czai się uśmiech
w oczach - spokój
w gestach - pewność

Przed nami
kolejny dzień
biały jak śnieg
czysty jak śnieg

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

magda p, 15 february 2022

przychodzisz do mnie martwa

w tym domu pachnącym pleśnią i wilgocią
gdzie bujne jeżyny wdzierają się między cegły
zobacz

dom też nie żyje
pordzewiałe zamki na zawsze otwarte
drzwi z wiecznym bólem w zawiasach

przychodzisz
cała w bliznach na murach
czuję jak twoje ciało tętni moją krwią
i oczyszcza się z bólu
przemiana nie ma końca

czas też nie
tak lekko przechodzi
przez śmierć

number of comments: 3 | rating: 9 | detail

magda p, 1 august 2013

Nasze kobiety odchodzą

Ich odejścia są lekkie
i niepotrzebne.
Tobołki pachną ziołami,
wiatrem i dziećmi.

Nasze kobiety odchodzą,
łąką stroją swoje głowy,
polami rosną ich cienie.

Nasze kobiety odchodzą
zgarbione, chudymi rękami
przeczesują włosy,
pozostawiają po sobie ugory.

Mają czyste twarze
i niewinne oczy,
jeszcze kuszą
rozchylonymi udami.

Nasze kobiety odeszły,
ich zastygłe na pościeli kształty
powoli zasypuje tynk.

number of comments: 5 | rating: 9 | detail

magda p, 31 july 2013

Trochę ciszej

Po okrzykach wojowniczych
i w obronie własnej
po chronicznych racjach
męczących monologach
o sprawach małych
jak zapałki słów
kapiące z policzka
kap klap
chciałabym żeby
zrobiło się trochę ciszej

number of comments: 5 | rating: 9 | detail

magda p, 28 july 2013

Odnaleziony czas

byłam na wakacjach
w mieście z którego jak sen
wyłaniało się dawne miasteczko
rozparte na wzgórzach
jakbym goniła czas
biały obłok dymu nad dachami

gdy nogi nie odnajdują
znajomej przestrzeni
trzeba zaufać zapachom
trzepotom szpaków w gałęziach,
ochocie by wspiąć się na palce
zajrzeć do środka

i poczuć jak drży ziemia

number of comments: 3 | rating: 9 | detail

magda p, 25 july 2013

Wrażenia

Powietrze śpiewa od upału. Asfalt zakwita czerwienią
na nogach. Godziny umierają w twoich oczach
i uśmiech staje się za lekki, nawet wtedy
gdy patrzymy na jaskółki szalejące za oknem.

Lato kusi zapachami. Miedzy nami jest ostatnio
bardzo cicho. Rozdziawione bramy kamienic
rezonują, czekając na tajemnicę.

number of comments: 1 | rating: 9 | detail

magda p, 21 april 2013

Powtórka

kiedy pierwszy raz umierała
powietrze było rozedrgane
jej twarz w smutku w uśmiechach
rozpoznawalna
pustka jeszcze nie taka przeraźliwa
ból oswojony
w granatowym mundurku
z przylizanymi włosami
łasił się do szczupłych nóg
Dostojewski Kafka zamiast poduszki
wszystko na swoim miejscu
czyste poukładane do polubienia
do oswojenia

teraz nie ma nawet rozpaczy
twarzy nikt już nie poznaje ja też
umykam wstydliwie przed jej spojrzeniem
znajomi odfrunęli
zrobiło się cicho

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

magda p, 3 july 2013

Pogarda

nie jest wymagająca
lubi prostotę
ceni jasność
i siłę przekazu

nie wiem
dlaczego dajesz ją
jeszcze ciepłą
prosto z serca

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

magda p, 1 july 2013

Szukam syna

rozłożysta jabłonka
już całkiem zdziczała
kwaśne jabłka nie kuszą

rozpacz przychodzi za późno
śladem deszczu a z nimi
pojedyncze zapachy
do których nie można wrócić

udało mi się odłożyć
trochę ciepła
mogłabym cię w nim schować
tak że nikt by nie znalazł

wróć na dnie szuflady
wciąż jeszcze możemy łowić
stare tajemnice

number of comments: 4 | rating: 8 | detail

magda p, 24 may 2015

Drobna biesiada

Ta kartka słabości twojej okrutnie i drwiąco pełna
Rafał Wojaczek

przemilczane wiersze są jak ziarenka soczewicy
zapisane niebieskimi liniami w strąku
biegną po wersach frazach po omszonych listkach
ranią ostrymi brzegami są płaskie i samotne

pozwoliłam im zapuścić korzenie
czułam jak porastają znaczeniami
pulsują w żyłach i drżą na powiekach
rozbuchały się niczym zielsko

teraz uginam się pod ciężarem zdania
jestem głodna jak Ezaw

oddam je za miskę