Latest items:

Poetry

	ike
	PROFILE About me Friends (27) Poetry (21)

latest best rating most commented

ike, 12 june 2012

gramy razem

The heavens give safety to your purposes!
Shakespeare, Measure for Measure

to prosta zasada że miarka za miarkę
gdy ktoś mi odmierzy ja też mu odmierzę
za piwa kufelek leję miodu czarkę

pisarz miękkim piórem zabawia malarkę
pędzel bywa twardszy - uśmiecha się szerzej
to prosta zasada że miarka za miarkę

serowar do piersi tuli piwowarkę
ona po mieszadło sięga w dobrej wierze
za piwa kufelek weźmie miodu czarkę

pastuszek na łące wyciąga fujarkę
pasterka w usteczka malinowe bierze
to prosta zasada że miarka za miarkę

aptekarz namiętnie całuje zielarkę
tłuczek już gotowy do pracy z moździerzem
za piwa kufelek daje miodu czarkę

anioła gromnicą a diabła ogarkiem
by razem żarliwie zmawiały pacierze
to prosta zasada że miarka za miarkę
za piwa kufelek leję miodu czarkę

number of comments: 41 | rating: 25 | detail

ike, 13 june 2012

ku gwiazdom

za siedmioma morzami za posępną pustynią
gdzie lwy jedzą banany czas w nieznane odpłynął
a w jaskini platona czuwa kruk który śliną
spisał baśń o rozstaniu smoka z piękną dziewczyną

rzecz się stała niezwykła: gdy smok krążył pod niebem
mała gwiazda odkryła że jest w wielkiej potrzebie
poznać dotyk łap smoczych czule pieścić mu grzebień
tulić ogon do piersi pod skrzydłami posiedzieć

uśmiechała się słodko i wzdychała namiętnie
marząc o tym by było jak we śnie nocy letniej
ale smok dosć przebiegły wiedział swoje: bezpieczniej
nie poskramiać złośnicy której twarz w gniewie blednie

wykrzywiona grymasem a z zazdrości sinieje
zerknął w oczy brązowe i gdy ujrzał jak wiele
obiecują miłości łapą sięgał już śmielej
tak się zdarza gdy smoka ktoś odurzy szalejem

number of comments: 13 | rating: 21 | detail

ike, 15 june 2012

domek byle nie z kart

wierzę że mógłbym być z tobą na co dzień
przytulić rankiem wieczorem całować
mam dosyć pisania palcem na wodzie

boję się tego że działam jak złodziej
łączy nas więcej niż zwyczajne słowa
wierzę że mógłbym być z tobą na co dzień

wpadam do ciebie jak zwykły przechodzień
daję ci uśmiech a przecież coś chowam
mam dosyć pisania palcem na wodzie

nie myślę o tobie jak o przygodzie
czuję – decyzji bym nie pożałował
wierzę że mógłbym być z tobą na co dzień

czemu więc sądzę że zamek na lodzie
stawiam i proszę nie bądź zbyt surowa
mam dosyć pisania palcem na wodzie

może dlatego że miłość nie w modzie
serce zmęczone i głowa niezdrowa
wierzę że mógłbym być blisko na co dzień
lecz nie chciałbym pisać palcem na wodzie

number of comments: 28 | rating: 21 | detail

ike, 11 june 2012

tam gdzie rosną poziomki

całe lata minęły nim znalazł jagodę
kiedy tracił nadzieję znów wierzyć zaczynał
czekała na polanie w cieniu smukłych jodeł

siwy kruk strażnik kniei uraczony miodem
snuł baśniową opowieść o słodkich jeżynach
całe lata minęły nim znalazł jagodę

dobry bóg dał rusałce nieziemską urodę
kto ją raz choćby spotkał z tęsknotą wspomina
rozgrzaną na polanie w cieniu smukłych jodeł

podstępny czarnoksiężnik nawet żywą wodę
podarować obiecał by z nim zatańczyła
całe lata minęły nim znalazł jagodę

ale smok siedmiogłowy stanowił przeszkodę
dla planów czarodzieja uparta dziewczyna
dojrzała na polanie w cieniu smukłych jodeł

do niezwykłej miłości mag drapiąc się w brodę
rzucił czar na rusałkę smok zbłądził w malinach
całe lata minęły nim znalazł jagodę
płakała na polanie w cieniu smukłych jodeł

number of comments: 20 | rating: 20 | detail

ike, 28 june 2012

czterejniezbremy

spróbowałem spełnić życzenie Ani Ostrowskiej

dałeś znów szczurołapie piękny koncert dla hameln
wszystkie szczury i myszy gdy zagrałeś balladę
opuszczały siedliska owczym pędem wiedzione
omamione melodią i czarami - tak płomień
ćmy bezwolne przyciąga wreszcie zginą spalone
w opętańczym pragnieniu nieświadome zagrożeń

grałeś pięknie flecisto ale przestrzec nie chciałeś
że gonitwa za cieniem jak za świętym graalem
może uwieść opętać otumanić wędrowca
zagubiony w pół drogi po manowcach się błąka
mocno wierzy że jest już tylko krok za zdobyczą
lecz w istocie najczęściej trafia prosto donikąd

głupcze z talii tarota karto wielkich arkanów
tajemnicą grasz pięknie doprowadzasz do stanu
kiedy umysł zatraca umiejętność wyboru:
krążyć wokół znanego czy wciąż pędzić do przodu
by w dążeniu do prawdy świat materii pożegnać
poszukiwać wartości i docierać do sedna

znowu sięgasz po kobzę mój kobziarzu srokaty
choć jak nędzarz wyglądasz i na płaszczu masz łaty
twoje granie uwodzi i porywa za sobą
nikt się oprzeć nie zdoła ni melodii ni słowom
który będzie wezwany rzuci wszystko na szalę
by cię z oczu nie stracić i wędrować wciąż dalej

śmieszny kobziarz srokaty gdzieś w tęczowej dolinie
krótką drzemkę przerywa lekko smyczkiem zawinie
i poczujesz tęsknotę zaraz pójdziesz za grajkiem
z mrocznej księgi tajemnic właśnie wybrał ci bajkę:
rusza koło fortuny mag ze śmiercią w rydwanie
nagle struny ktoś zerwał ... a ty wciąż słyszysz granie

miała kobza strun siedem tak jak tydzień dni siedem
śmieszny kobziarz rytm gubi chwilę czuwa znów drzemie
ten kto granie usłyszy gotówbyłby pójść za nim
zadumany milczący śladem innych przyzwanych
umrze w pieśni zamieszka jako cichy bohater
kobziarzowi do płaszcza szwaczka śmierć doda łatę

1/ tak było

na kobzie siedmiostrunnej gdzieś w tęczowej dolinie
śmieszny kobziarz srokaty znowu smykiem zawinie
ten kto granie usłyszy będzie musiał pójść za nim
jak wielu innych przed nim - milczący zadumany
umrze by mieszkać w pieśni o cichym bohaterze
powiedz stary kobziarzu kogo w drogę zabierzesz

number of comments: 25 | rating: 19 | detail

ike, 16 january 2013

jedź na jeżu

kulbaczyła hossa jeża
chociaż kąsał niemożebnie
i zupełnie nie dowierzał
że mu ktoś na grzbiecie siednie

lecz wytrawna amazonka
dzierżąc palcat w silnej dłoni
za nic miała bunt stworzonka
jeż nie umiał się obronić

już dosiadła ściąga wodze
stępa rusza kłus wymusza
ostrogami bodzie srodze
piekła nie ma hulaj dusza

myślałby kto że bezkarnie
jeżyk stał się łatwym łupem
choć pod hossą skończył marnie
zdążył wbić trzy kolce w dupę

number of comments: 10 | rating: 19 | detail

ike, 3 june 2012

za kusztyczek okowity

duszków nocnych gromadkę zaprosiłem już w gości
pod poduszkę je wpuszczę kiedy śpisz w samotności
elfy skrzaty koboldy krasnoludki szalone
opowiedzą ci baśnie w których duby smalone
buchać będą iskrami żywym ogniem czarami
ale bać się nie musisz przecież moc będzie z nami

jagodową balladę kot uczony zamruczy
złota rybka odnajdzie zagubiony pęk kluczy
biały kruk strażnik skarbu zagra w kości z rarogiem
mądra sowa o starciu z dziwożoną opowie
szarobura wilczyca przyprowadzi wilczęta
by poznały twój zapach polizały po piętach

a na piersiach przysiądzie może gniazdko uwije
szary słowik poeta który dźwięki niczyje
tylko tobie wyśpiewa żywo czule namiętnie
ciche trele wyzwolą myśli szczelnie zamknięte
ukrywane starannie pod wapienną osłoną
skaleczonej ostrygi odkąd przepadł czy spłonął

twój świat pragnień i marzeń w którym żyłaś spełniona
aż nadeszły złe chwile los przewrotny wykonał
zgrabne salto i szczęście odleciało w nieznane
czasem zjawia się we śnie lecz umyka nad ranem
wiem że mieszka daleko za górami za wodą
nocne duszki przekonam szczęściu wrócić pomogą

siądzie z tobą przy stole i opowie nieśmiało
w jakich stronach mieszkało które bajki poznało
czemu nagle przepadło kiedy było potrzebne
zostawiło cię samą w melancholii bezbrzeżnej
może zechcesz zrozumieć: jego światem są baśnie
przytul szczęście do piersi nie odejdzie gdy zaśniesz

number of comments: 26 | rating: 18 | detail

ike, 9 june 2012

łapaj śmiało

znowu miłości szukasz kochana tam gdzie w ogóle nie zwykła mieszkać
oczami wodzisz po gołych ścianach białym suficie skrzypiących deskach

omiatasz kąty w pustym pokoju grzebiesz w szufladach skórzanym kufrze
klatce królika glinianym słoju psim legowisku starej makutrze

podnosisz dywan przestawiasz krzesła otwierasz szafę wertujesz książkę
i nie znajdujesz chyłkiem odeszła złapała grypę mierzy gorączkę

może przysiadła w parku na ławce albo pod wiśnią drzemie w ogrodzie
a może myśli że jest latawcem albo udaje kręgi na wodzie

jeszcze powróci wiem to kochana chociaż od dawna z tobą nie mieszka
może poczuła że jest niechciana i zagubiona błądzi po ścieżkach

którymi sama chadzasz nierzadko z głupiej przekory chowa się w chaszczach
mogłabyś miłość odzyskać łatwo: wysunąć ręce z kieszeni płaszcza

chwycić ją mocno wziąć za pazuchę aby poczuła się pożądana
i okazała najszczerszą skruchę wtedy zostanie nalej szampana

number of comments: 43 | rating: 18 | detail

ike, 21 january 2013

niedawno

niedosłyszę źle widzę pamięć często zawodzi
rękom dziwnie brak siły włosy mocno wytarte
dzisiaj trudno uwierzyć kiedyś byliśmy młodzi

w podkasanej sukience zanurzona w powodzi
letnich kwiatów na łące chciałaś gonić za wiatrem
może to i nieprawda pamięć często zawodzi

a ja biegłem za tobą któż nam mógłby przeszkodzić
wiatr porywał niepewność wszystko stało się łatwe
chociaż trudno uwierzyć tacy byliśmy młodzi

czerwieniejąc i blednąc księżyc wstydem zachodził
gdy na nasze pieszczoty zerkał z góry ukradkiem
może to i nieprawda pamięć często zawodzi

piersi w smaku poziomek jakby ktoś je osłodził
usta czułe wilgotne i ramiona otwarte
coraz trudniej uwierzyć tacy byliśmy młodzi

namiętności gorącej nawet lód by nie schłodził
ale sam teraz wątpię czy to było naprawdę
twarz zmarszczkami pocięta pamięć często zawodzi
przeciez nikt nie uwierzy kiedyś byliśmy młodzi

number of comments: 7 | rating: 17 | detail

ike, 16 january 2013

przerwana cisza

spoza chmur omroczonych płyną tony posępne
odleciały bociany to nie ich klekot słyszę
i nie klangor żurawi rżnie powietrze zawzięcie
wokół ciemno ponuro głuchy dźwięk wpełza w ciszę

suchym trzaskiem przenika z pękającej skorupy
łupanego orzecha grą marmuru na dłucie
chrzęstem szkła miażdżonego kiedy trafia pod buty
drażni pewność odbiera ściąga mroczne przeczucie

skrzypi niczym zawiasy zardzewiałe przez lata
kutej furty wiodącej w czasy błędnych rycerzy
zgrzyta rzęzi chrobocze jak przekładnia zębata
jeśli osie zwichrować łomem w tryby uderzyć

dźwięk narasta tężeje naraz wiem że zwiastuje
odwiedziny niechciane starej damy w całunie
spod którego wystaje nagi czerep poczuję
chłód zatęchły gdy miła beznamiętnie wysunie

dłoń kościstą orężną by do tańca zaprosić
i nie zniesie odmowy a ja klekot wciąż słyszę
choć bociana tu nie ma zaręczyny ogłosi
kosą ślubów dopełni
w wianie odda mi ciszę

number of comments: 12 | rating: 15 | detail

10 - 30 - 100

Latest items:

Poetry

gramy razem

ku gwiazdom

domek byle nie z kart

tam gdzie rosną poziomki

czterejniezbremy

jedź na jeżu

za kusztyczek okowity

łapaj śmiało

niedawno

przerwana cisza

Latest comments:

contact with us