Proza

Florian Konrad, 13 maja 2018

Kwadriduum (VII.)

IX. Ukochany mór

Późny wieczór. Chłodno i plucha, z nieba kapie błoto pełne siarki. Cuchnie kwaśny deszcz. Pogoda, której się boję, gdyż w każdej chwili może przerodzić się w coś gorszego, runąć nam na głowy.
Czuję, że zbliża się detonacja, jeszcze dwa - trzy miesiące deszczu (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 13 maja 2018

Kwadriduum (VI.)

Nie zdążam mu niczego odburknąć, gdyż moimi oczami, Olki oczami, nosem, każdą chmura na niebie, płatami farby odpadającymi z zajeżdżonej eks - karetki marki fiat ducato, rzeczywistością całą wstrząsa potężna eksplozja.
Łuuuup! - jest tak silne, że aniołom wypadają plomby, pod (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 12 maja 2018

Fikus i filodendron

Zawsze w sobotę robiłyśmy porządki. Mama myła podłogę, a ja wycierałam delikatnie zwilżoną ściereczką listki kwiatów. Oba były przepiękne, duże i mocno zielone, prawie całe przykrywały stół i lśniły. Pod nimi co tydzień zmieniałyśmy na czysty obrus. Pomagałam przytrzymać doniczki. (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

hierinim, 12 maja 2018

Prawo do światła

Prawo do światła

Zawsze nocowałem w pokoju Oliwka. W Hostelu Chmielna 5 pokoje nazywają się tak jak kolory ścian. Tym razem dostałem łóżko w pokoju Rose. Może być, powiedziałem. Pokój ośmioosobowy, na razie jest tam tyko pan Cezary; jest już kilka dni i nie ma z nim problemów, (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

dobrosław77, 12 maja 2018

Rodzinna tradycja

Opowieść obyczajowa, dlaczego w rodzinie obyczaj i tradycja nie ginie. Był dom, było mieszkanie i była chatka, a w nich były ojciec, matka i dziatki, gdy ich wychowali, to ich rodziców znać nie chcieli. Opuścili ojca i matkę, i założyli swoją rodzinę, a też mieli dziatki, gdy ich wychowali, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 12 maja 2018

Kwadriduum (V.)

V. Milkomeda

No i wykrakałem, wywieszczyłem, moi szanowni przodkowie, kompletne zidiocenie realu. Poszła się pieprzyć zasada jedności czasu, miejsca i akcji, sztukę, w której gram gram główną rolę zaczął reżyserować średnio tresowany pies.
Rozglądam się. Kostka Rubika potraktowana (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 11 maja 2018

Kwadriduum (IV.)

II. Entelechia

- Wiesz - to musi czemuś służyć. Za tym kryje się jakaś idea, duch, myśl przewodnia - mówię dziwnie zadumany stojąc przed ruinami (szczątkami wręcz!) cerkiewki. Jest wczoraj, cofnąłem się na chwilę w czasie. Spojrzałem przez ramię, ogarnięty nostalgią za kończącymi (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 9 maja 2018

Kwadriduum (III.)

Pokościelny anioł o ospowatej twarzy, święty Ekstazjusz z ułamanym jednym skrzydłem, perforowany przez pokolenia korników, od zawsze służył za wieszak. Karolina uważała to niemal za profanację, według niej powinienem obchodzić się z szacunkiem z kupioną na starzyźnie figurą, może (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 6 maja 2018

Kwadriduum (II.)

Trzeba pogodzić się z nieuchronnie upływającym czasem ("jeszcze nie teraz, kretynie!" - odkrzykuje najstraszliwszy z potworów, czyhający za filarem mój sobowtór).
Tylko patrzeć, jak nie będę chciał rozmawiać z nikim, kto w moim mniemaniu jest "z niższej półki", (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Florian Konrad, 5 maja 2018

Kwadriduum (I.)

"Долго шли зноем и морозами,
Всё снесли и остались вольными,
Жрали снег с кашею берёзовой
И росли вровень с колокольнями."

Александр Башлачёв Время колокольчиков (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Najnowsze prace:

proza

Kwadriduum (VII.)

Kwadriduum (VI.)

Fikus i filodendron

Prawo do światła

Rodzinna tradycja

Kwadriduum (V.)

Kwadriduum (IV.)

Kwadriduum (III.)

Kwadriduum (II.)

Kwadriduum (I.)

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją