Poezja

vladys
PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (62) Proza (1)


6 kwietnia 2014

savoir vivre

dłoń w dłoni
płoną uczucia
trzynaście lat
przeszło przez drzwi
śpiący telefon
Ona czeka
tuląc w ramionach
Owoc miłości
wyciągnięte rączki
słowo tatuś
ściskało jej krtań
nie wrócił
w ramionach kochanki
zagłuszał płacz dziecka
dźwięk telefonu
cisza
po chwili  wyznanie
„nie czekaj
nigdy cię nie kochałem”
zabolało
forma też


liczba komentarzy: 10 | punkty: 5 |  więcej 

Wieśniak M,  

On odszedł, do innej, młodszej, ładniejszej. Porzucił ją z dzieckiem, samą bezbronną, nezradną, niewinną. - Zastanawiam się ile w tym stereotypie jest mocy sprawczej. Jak silnie wpływa na świadomość płci?. Przychodzi moment i ...on odchodzi. Ona porzucona z dzieckiem zostaje (dobrze gdy choć mieszkanie zostawi). Żyję dość długo by widzieć takie sytuacje wokół mnie w ilościach przyprawiających o zawrót głowy. Najpierw znajomi znajomych, potem sami znajomi wreszcie rodzina. Stereotyp rozlewa się jak zaraza w populacji. I tylko gdy rozmawia się z tą drugą stroną, częstokroć milczącą i przyjmującą na siebie winę za rozkład pożycia, kiedy wydobędzie się z nich wreszcie potokiem słów - ich wersję. Nic nie pasuje do stereotypu./ i na koniec jeszcze refleksja do wiersza. Właściwie do puenty. Gdy autorka pisze o formie rozstania. O tym że ta zabolała najmocniej. - Nie fakt, a właśnie forma. Szczerze mówiąc to mnie zabolało najmocniej. Jeśli doszło do takiego etapu kiedy już tylko boli forma, to już nic między dwojgiem od dawna nie było. Odejście było kwestią czasu. Trwanie razem bez sensu.../ pozdrawiam autorkę:)

zgłoś |

vladys,  

dziękuję za komentarz pozdrawiam

zgłoś |

Jan Łukaszewski,  

Zgadzam się w pełni z przedmówcą.Stereotyp rozstania, ale puenta szczerze smutna bo życie bez sensu bez uczuć z przyzwyczajenia w związku bo tak wygodniej bo ma się razem dziecko. To tylko podświadomie przesądza a rychłym rozstaniu

zgłoś |

doremi,  

forma nie do przyjęcia

zgłoś |

vladys,  

Dziękuję panom za - szczere komentarze-każde rozstanie zostawia pustkę żal i pytanie -dlaczego?

zgłoś |

issa,  

"każde rozstanie zostawia pustkę żal i pytanie -dlaczego?". Pytanie może też brzmieć: po co?

zgłoś |

Damian Paradoks,  

wiemy zawsze. Tzn., zawsze ktoś wie. Jak Issa powiedziała, istotne jest 'po co?' :)

zgłoś |

Aśćka,  

boli? boli. forma też? też. a przecież, mogłoby być gorzej, mógłby nigdy nie powiedzieć, dając złudną nadzieję i czekanie. a przecież, mogłoby być gorzej, mógłby nie powiedzieć, zwodząc je obie i więcej. czasem koniec jasny i prosty, dla mnie zawsze jest lepszy, niż stos nie-do-powiedzeń, na które tchórzy jest stać i krętaczy, że "kocha" się wiele razy, a każdą inaczej. idź sobie, idź precz.

zgłoś |

vladys,  

dziękuję oięknie za komentarze-serdecznie pozdrawiam-vladys

zgłoś |

jeśli tylko,  

pozostaje pytanie czy kochanka była przyczyną czy skutkiem..

zgłoś |




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1