Najnowsze prace:

Poezja

	erica
	PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (41) Proza (3)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

erica, 5 lipca 2013

Dwoistość

     Z flakonu perfum
     jak życie kanciastego
     kropla wonności ostatnia -

     A wtedy panią jesienną
     podmienia odbicie w lustrze
     na zielono ubrana dziewczynka
     i z warkoczykiem lnianym.

     Lecz te wspomnienia nie kolą
     bo zranić nie potrafią
     gdy Czas rozkwita Czerwcem
     różą stulistną Dobrej Przemiany.

     Dlatego z perfum flakonu
     niby życie obłego
     smuga wonności pierwsza...

     I choć jesienną dziewczynkę
     w lustrze odbicie podmienia
     będzie nim zawsze wiosenna
     słonecznie radosna pani

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

erica, 3 lipca 2013

Mini traktat o piorunach

Bywają
jak drzewa gałęziste
albo ogniste słupy.

Czasem horyzontalnie
faliste. Ściegiem płomiennym
spętane lub zamotane

splotem perełkowym
pioruny kuliste -

Tęczą premiowane
wyskakują zza topoli
rojem pszczelim brzęcząc

ogniem (s)trawią
wszystko...

4.08.2012

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

erica, 27 czerwca 2013

Jeszcze jeden z zapachów zieleni

Finis et basta z kwietnym aromatem
zieleń się rozprzestrzenia woskiem nabłyszczana
w skórzastą woń gorzkich łupin orzechów włoskich
i cytrynowych traw pośród trzcin wielopierzastych

Łagodzi zielna herbata suszu lipowego
za to łodyg zapach ostrych niczym lancet
ziół surowizna pobudza tych z szerokolistnych
jak Aqua Herba Fresca Monsieur Guerlaine’a

26.06.2013

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

erica, 21 czerwca 2013

Jeden z zapachów zieleni

Mateczników woń wiedźmowata
grząskich moczarów mchów i paproci
do okien pnącze jak twarz przyklejona
co wąsem mokre mury łaskocze.

Usypia cieplarni chloroform
i pachnie deszczówka z siwej
konwi nieba. Rozdeptana również
świeża darń murawy i drzewo

które horyzontalnie gałęzie
prostuje nie opodal śpiewającej
fontanny. Małej takiej ubogiej
krewnej wodotrysku Di Trevi...

lipiec 2012

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

erica, 20 czerwca 2013

Czerwcowa niedziela

Burza - jak gąsienica
czołga się nad Pogórzem
transporterowi podobna

Kosy - dziecięcym szczebiotem
wilgoć ogłaszają
rozpachnioną jaśminem

Zaszczepionym

16.06.2013

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

erica, 20 czerwca 2013

Antonio Vivaldi: L'Estate [Lato] - Concerto in sol minore

Allegro non molto

A capella woni
koloratury akacji goździków kapryfolium
liryczne soprany piwonii
dramatyczne - jaśminów
belcanto - samotnej róży
mezzosopran czarnych bzów
maciejki najsłodszy falset
ociężałej rezedy alt -
- - - - - - - - - - - - - -
Na morwowym na listku
popiskuje im w transie
ekstatyczny kapelmistrz
Antonio Vivaldi

Adagio

Pod skroplony na pogodę wieczór
włoskie topole tupiąc w groblę
zawijają wokół siebie cienie
oparów błękitnych albo różano fiołkowych

Już od godziny połowy
wilgocią pachnie rześką
mokrym zimnem rusałczanym
i chłodem tatarakowym

Na pajęczych gęślach
na lutniach komarzych
wraz ze zmierzchem koralowym
Tonio Vivaldi rzępoli płazom.

Presto

W kapsułce powietrza
kukułki matowy rezonans.
Na całe gardło wrzeszczy
zielenią poparzone Lato -
- - - - - - - - - - - - - - - - -
Po burzy
wsparty o laskę tęczy
Pan Bóg
z ukontentowaniem słucha -

jak na basso continuo
gra Mu i buczy
łopianem pachnący
wiatr...

I z łaski Jego
muzykus-ksiądz
L'Artefice
Antonio Lucio Vivaldi

Fragment większej całości

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

erica, 19 czerwca 2013

Zapach maciejki po zmierzchu

Rosista mgła
wonności rozcieńczonych
do molekułu fioletu
potencji homeopatycznej

płucnych pęcherzyków
w jedną stronę oddechu -

Tak zawsze
noc miękko pachnie
wyciszona skwarem

Albo ostrzej
wilgotniej. Po letniej
burzy tlenem skroplonym

ku srebrnemu nazajutrz

20.01.2012

liczba komentarzy: 4 | punkty: 4 | szczegóły

erica, 18 czerwca 2013

Harmonista

Inspiracja: rzeźba plenerowa dłuta Barbary Borowiec-Kowalczykowej pod tym samym tytułem

Jakiś Waśka czy Wania
Igor Borys Sieriożka -
wymoczek blady - niziołek
o pospolitej japie parobka.
Nosie perkato piegatym. Z przytupem.
Z pogiwzdem. W ogrodzie
kwitnącym. W transie muzycznym.
Rozciąga gąsienicę harmoszki.

Słyszy matuszka Wielkoruś. Towarzyszka
piersista w kołchozowych walonkach. Ta
wirtualna ojczyzna - bez krat i łagrów czy
innych katorg. Pracy przodownica bez Boga
w sercu lecz z zakopconą w kącie ikoną.

Ach gdzież harmonii do kunsztu i symfonii
panów Rachmaninowych, Szostakowiczów
bądź innych Skriabinów. Dźwięków Prokofiewa
przestrzeni tonów chłodnych i niskich. Żałobnego
Sybiru albo Bajkału błękitu?

Ale ta harmonia astmatyczna. Zapluta.
Natrętna. Deliryczna.
Harmonia jak śledź solony i wódka. Skręt
machorki w gazecie. Z bakaliami
chałwa. I perfumy "Biełaja s`ireń".

Harmonia - nostalgia. Ta poziomkowa
dziewczyna w berecie. W koronkowej
bluzce i spódnicy w kratkę na
Placu Defilad.

I tęsknota - harmonia o szczęściu nierealnym
w pobliżu laickiego spoczynku towarzysza
Władimira Iljicza Lenina.

Harmonia zaśpiewów chwytających za duszę.
A tej podobno nie ma.

Ta harmonisty rzeźba wiatr sobą
owijająca. Melodii przypomnienie
obdartej niby weterana szynel która
wciąż wraca do zgrzebnego TPPR-u.

7.11.2006

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

erica, 18 czerwca 2013

Czerwiec.Noc

NOC
kocio patrzy
zmrużonym nowiem

i jak kot
daje się pogłaskać
gwiezdnej czarodziejce

wtedy zwłaszcza

gdy Mleczna Droga
wylewa się ze dzbana
Wodnika

12.06.2013

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

erica, 18 czerwca 2013

Przegrana piękność

Migdałowe oczy patrzą niebiesko i bardzo przejrzyście
Koral kapryśnych ust jak jarzębina mrozem przesłodzona
Cieplarniana policzków biel z perłowosrebrnym odblaskiem
I ciemnej sukni chłód gdyż od ziemi akurat zaciąga

Czy jeszcze ktoś zapragnie posiąść ją obcą i daleką
Co wiele wiele przeżyła lecz wycierpiała najwięcej?
Artysta może niedzielny ten eksplorator kobiecości wiecznej
A ona razem z nim zakwitnie śnieżnobiałą gardenią

31.01.2013