21 listopada 2017
Dziękuję Ci! Moja Polsko!
Wraca do serca słowo rzucone
z miłością, obawą, troską.
Echem odbite i powielone.
Dziękuję Ci - Moja Polsko!
Tu się pod strzechą rodzą poeci.
Dla Matki tworzą sonety.
Tu już uczymy malutkie dzieci,
że słowem potrafią wzlecić.
Pieśnią urosnąć. Modlitwą wspierać.
Zachwycić kraj poematem.
Kochać i walczyć. Bronić. Umierać.
Stawać przed Bogiem i światem.
Wraca do serca Słowo Ojczyste
i dumą piersi rozpiera.
Zdobi spojrzenia w myśli przejrzyste.
Pamięcią czci bohatera.
Nuto poetów i zwykłych ludzi,
chroniona opieką boską.
Potrafisz podziw na świecie wzbudzić.
Dziękuję Ci - Moja Polsko!
8 maja 2024
0805wiesiek
8 maja 2024
Światełka dla zbłąkanychSztelak Marcin
8 maja 2024
Pamięć silniejsza jestMisiek
8 maja 2024
Pamięć silniejsza jestMisiek
7 maja 2024
Gdzie coś się kończy -Marek Gajowniczek
7 maja 2024
Menukb
7 maja 2024
0708wiesiek
7 maja 2024
Requiescat in paceMarek Gajowniczek
7 maja 2024
DrzwiYaro
7 maja 2024
nieśmiertelnisam53