Poetry

Max Rogov
PROFILE About me Friends (9) Poetry (14)


28 february 2012

Klepsydra

 
Gdy
niebo płakało ptakami,
ciągnącymi
ołowiem ku ziemi.
Gdy
lasy krzyczały drzewami,
chylącymi
swe głowy przed ludźmi.
Spadły
pierwsze ziarna....
Gdy
ziemia krwawiła raniona,
w
metalowym szarpana uścisku.
Gdy
woda w swej ciszy zdziwiona,
przeplatała
się z wrzaskiem przemysłu.
Spadły
pierwsze ziarna...
 
I
zawiesi ktoś na starej bramie,

gdzie
rdza jedynym śladem człowieka,
białą
kartkę z czarnymi literami,
prostym
napisem – odeszła.
 
 


number of comments: 1 | rating: 5 |  more 

bosonoga,  

Przesłanie wiersza - owszem... Ale spróbuj pokusić się o bardziej naturalny język :-) Bez: inwersji (W metalowym szarpana uścisku), archaizmów (swe), patosu (krwawiła raniona). Oczywiście to tylko moje skromne zdanie... Życzę powodzenia i pozdrawiam :-)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1