Latest items:

Poetry

	piórko
	PROFILE About me Friends (35) Poetry (21) Photography (2) Diary (23)

latest best rating most commented

piórko, 21 january 2019

puk puk

wypuść
niedługo wiosna
pierwsze kwiaty i pąki na drzewach
zieleń zaszaleje na świecie

a ty
zawsze chowasz w objęciach
usiądź i popatrz
jak maluje życie

number of comments: 6 | rating: 14 | detail

piórko, 19 january 2019

nie chciałam

wróciłeś
z tobą śnieżne drobinki
tulą się do powiek
przeganiane
na nowo poszukują miejsca

czemu pachną mrozem

ucichło
tylko oczy
rozglądają się wśród bieli

może róża zakwitnie bez wiosny

number of comments: 12 | rating: 9 | detail

piórko, 7 january 2019

znowu budzi noc
czas cicho przemyka
nuda

na powiekach wspomnienie godzin
tego dnia kiedy

inaczej śpiewa wiatr
o chwilach rozciągniętych błękitem
nabrzmiało

tamte promienie
dążą do zaspokojenia
twarz
     piersi
           uda
pospiesznie całują
ciepło
        cieplej
              wilgotnieję

tylko ta ciemność
usypia miarowym oddechem

number of comments: 9 | rating: 11 | detail

piórko, 5 january 2019

to tu to tam

nic
tylko
ślizgam się wzdłuż kołdry
na promieniu księżyca
zazdrosny zagląda w twarz
dzisiaj wieczór
deszczem zaklina
i pachnie

naucz mnie odmieniać słowa
zmuś
by zapomnieć o jutrze

number of comments: 13 | rating: 11 | detail

piórko, 20 october 2017

***

na moje pytanie odpowiadasz
przecież wiesz
tak nie jestem doskonała
lubię moje zdeptane kapcie
często udaję
zamykam powieki i jestem wierzbą
w zieloności rozpuszczam włosy
wabię szelestem
rosnę
tak łatwo dotknąć złudzeń

lecz codzienność to
niekończące się ciepło-zimno
przegrana poszukiwań
naiwne dążenie do kolorowych wspomnień
i utwierdzanie się że jest się kochanym

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

piórko, 26 may 2016

ucieczka w zielone bajki

którędy teraz
w myślach wstydliwe cienie
czemu nie
dzisiaj tryskam zielenią letniej sukienki
ale teraz nie ona moją ozdobą

zapomniany uśmiech
zwariowałam bo chwytam motylki
i woń rozgrzanego ciała

dziś każde słowo pachnie wanilią

czasami myślę że jesteś kotem
gdy ciepłem gościsz na moich kolanach

potrafimy się dotykać
róbmy to bez końca

number of comments: 3 | rating: 12 | detail

piórko, 9 february 2015

przekolorowanie

nie mów
znam cię tylko z jednej strony
nie wiem co chcesz znaleźć
w moim spojrzeniu i zamkniętej dłoni
kiedyś były w niej wiersze

czasami zatrzymuję się na słowach
wracają kolory
najbardziej lubiłam niebieski
pamiętasz niezapominajki
i chwile gdy miłość gubiła się w trawie
pachniało lawendą

po co pytasz dlaczego uciekam
nie będę gołębiem
gdy nie patrzysz nakładam grube swetry
ukrywam zimne dłonie
wtedy jestem spokojna

trudno przekolorować świat
kiedy jest się księżycem

number of comments: 30 | rating: 24 | detail

piórko, 26 november 2014

cisza i sweter

w szary wieczór ożywa cichy pokój
powolne minuty odmierzają w rytmie tik tak
mruczy czarny sweter o miodowym kołnierzu
wspomina ciepłe marzenia

gdyby spytał co u mnie
to dawno obrosły kurzem czułe słowa
nie mam
nie wiedzieć czemu
a może to hipokryzja

teraz w tej chwili
znowu proszę
wtulona w sweter niczym w perskiego kota
nic się nie stało
upajam się ciszą
tylko w oku niepewnie coś trzepocze

number of comments: 24 | rating: 20 | detail

piórko, 15 october 2014

o jesieni

wilgoć maluje na chodnikach obrazy
mokrymi liśćmi sypie każdy podmuch wiatru
ktoś powiedział jak tu nie kochać jesieni
królowej barw i tęsknoty

inny dodał ze wszystkich jest najczulsza
ubiera niebo w pierzaste chmury
krajobraz nakrywa ulubionym swetrem
w kolorze ciepłej szarlotki

jesień czasami też dorzuci goździki do grzańca
bukietem liści uśmiech obudzi
a mnie pogładzi po zimnych stopach
w kałuży przemoczonych

i jak tu nie kochać jesieni

number of comments: 34 | rating: 21 | detail

piórko, 15 september 2014

pomiędzy ziemią a niebem

na pierwszy plan
wskakuje on bez słowa
rozpościera ręce niby witając
wprawia w drżenie
i ściga myśli

przecież nie jestem wróblem
daleko mi do lekkości obłoków
siłą woli próbuję
zrzucam zmartwienia

teraz mogłabym utopić się we łzach
dośnić koronkową ciszę
lecz znowu on
ciężki

zawsze bałam się wznoszenia
ignorowałeś nerwowe czepianie się balustrady
mówiłeś spokój to potrzeba oparcia

emocje wysychają

zawsze chciałam latać

number of comments: 28 | rating: 17 | detail

10 - 30 - 100