Poetry

Kiedy boisz się własnego cienia
w nocnym mieście alkoholem płynącym
kiedy jedyny błękit dają światła radiowozów
zapomnij o swojej partnerce
nie inwestuj w kochankę
pierwsza nie wróci
druga wróci po więcej
 
każda noc
jak jednorazowa kobieta
jedna na milion
 
niebo świeci pustkami
zapomnij o nich
nie wracaj i nie zapominaj
świeć przed nimi oczami
mów jak nie było
lecz to co one chcą usłyszeć
usłyszeć miękkie słowa
 
neony nie pokazują drogi
a wskazują wspomnienia
dlatego wyjeżdżam stąd
zostawiam je wszystkie
nie dostaną już nic więcej.