Latest items:

Poetry

	Kazimierz Sakowicz
	PROFILE About me Friends (6) Collections Poetry (989) Photography (427) Graphics (28) Postcards (2)

latest best rating most commented

Kazimierz Sakowicz, 13 april 2012

w przeddzień

w przeddzień wyroku diagnozy
wszystko było normalne bez znieczulenia
życie parło do przodu wedle azymutu wiary
troski były codzienne wieczność odległa
nierzeczywista
poezja dość oczywista i skrępowana
zapisana na wielu kartach
była jaka była choć mogła być lepsza
dziś zapętlona w domysłach lekarzy
próbuje zliczyć ile dni jeszcze zostało
gdy słowo przestanie być ciałem

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Kazimierz Sakowicz, 13 april 2012

na ogół

na ogół poezja jest tylko zlepkiem słów
niezbyt potrzebnych do życia
gdy w pogoni za dniem i sprawunkami
nic nie jest tak ważne jak ta chęć nabywania
dopiero w podszytej lękiem samotności
sięgamy po zakurzone tomiki wierszy
w poszukiwaniu sensu istnienia ostatnich godzin
gdy inni zaczynają odchodzić w naszą niepamięć

na ogół tylko poezja i miłość zostają w nas i po nas

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 13 april 2012

na styku wiary i nadziei

na styku wiary i nadziei
powoli wyrasta miłość
matka dobrych uczynków
i siostra cierpliwości
jedyna nauczycielka prawdy
nieodgadniona aż po ból śmierci
zapisana na skrawkach życia
zmartwychwstaje po wielokroć
zadając kłam niedowierzaniu
w to że jest jedyną sprawczynią chcenia
wszelkich poczynań i woli
dobra bez granic
trwa nawet jeśli wypali się wiara
a nadzieja przestanie popychać przed siebie
nieunikniona rodzi dzieci
aby i im było dane dokonywać wyborów

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Kazimierz Sakowicz, 13 april 2012

jak tu pusto i cicho o tej porze

powoli umiera we mnie poezja
z każdym kolejnym zastrzykiem na ból
znikają słowa
wszechświat skurczony do lęku karleje
a Bóg ukryty w cieniu spraw wielkich
zapomniał przeczytać wiersze

uchodzę sam z siebie wbrew wierze
stygnę
cholera jak tu pusto i cicho o tej porze
zimno mi
ciężkie powieki opadają wiekiem
cisza

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Kazimierz Sakowicz, 11 april 2012

wrzeciono czasu

dwoje równa się jedno gdy chcą tego oboje

gdy zanika z życia cień pierwocin
wrzeciono czasu się cofa
do punktu wyjścia

czasami trzeba upaść aby z dołu zobaczyć niebo

14.11.08

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 11 april 2012

niebo jest częścią ziemi

dzień podobny do wielu
wiersz przywiązany do ciebie
życie obolałe przestrzenią

zaprawdę powiadam ci
niebo jest częścią ziemi
miłość jest gdy jest nadzieja

14.11.08

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Kazimierz Sakowicz, 11 april 2012

pokolenie

przemija to pokolenia wolności
które mogło coś zmienić

świat można zmieniać latami
człowieka przez całe życie
tylko jak wykorzystać
przychylność opatrzności

przemija to pokolenie miłości
które świat miało odmienić

życie tak krótkie ucieka
odchodzi w poezji olśnienie
coś można stracić aby pozyskać
pewność swojej wartości
przemija to pokolenie prawdy
które miało być prawdą

są słowa które żyją wiecznie
i zawsze stają na przedzie
a w nas przelotność światła
stwarza miłość i nowe pokolenie

07.11.08

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 11 april 2012

początek

jutro jest w nas
zapisane marzeniem w rzeczy największe
rozłożone na lata
uczą cierpliwie spoglądać na siebie

dużo nie znaczy najwięcej
a przecież tyle ile akurat brakuje

poezja nie może zbawić
choć bywa początkiem drogi

otwarte drzwi nie muszą prowadzić do celu
bo w nas jest jutro na pewno

04.11.08

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 11 april 2012

nokturn zachwytu

skrywam się między twoimi palcami
w krajobrazie słów zapisanych
uczę się widzieć co dobrze ukrywasz
jestem choć mnie nie widzisz
poezją którą przeczytasz

mam taką przestrzeń w sobie
gdzie wiele pomieścić mogę
jesteś moim pragnieniem
wiarą że miłość może
palcami czterech dłoni
wygrać niejeden nokturn zachwytu

13.10.08

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 9 april 2012

ćwierć wieku

już ponad ćwierć wieku kocham się w tobie
prozaicznością dziejących się rzeczy
przestronnością wierszy gdzie mieszkasz na stałe
wiarą że jesteś bo inaczej być nie mogło

ćwierć wieku przemija a wszystko jeszcze przed nami

2010-01-10