Latest items:

Poetry

	onomatopeja
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (15) Photography (1) Diary (9)

latest best rating most commented

onomatopeja, 25 august 2016

grupa wsparcia anonimowych EN

znów zachłysnęłam się słono
wyobrażoną miłością
tak niecierpliwie wyczekiwaną

gaszę zielone płomienie
chłodnym od serca oddechem
zostały listy i czarne półcienie

cierpię na zespół EN
ktoś go zna? coś o nim wie?
nieporadnie zaleczam objawy

w telewizji nie znalazłam na to reklamy
są katary, zgagi, bóle i upławy
szerokie uśmiechy od bieli bluzki po czyste talerze
wywołują w/w i wpędzają w depresję

kardiolog rozkłada ręce
neurolog po cichu się śmieje
psycholog słucha i duma
nikt nie wie więc pisze receptę

może więc w zgodzie z hasłem
że w grupie zawsze raźniej
wesprzemy się anonimowo
emocjonalnie niepełnosprawni?

14-10-2014

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

onomatopeja, 24 august 2016

bez świateł i tuneli

zapadłam się niespiesznie
w pogodny wrześniowy dzień
wytrącona świadomości
uległam duszącej ciszy

na ogół majaczę w kolorach
tylko bliskie twarze blakną
w mokrych oczach tłumią strach
choć tak bardzo staram się uśmiechać

czuję gdy przychodzi pełen obaw
może już i jednak dziś odpowiem szeptem
widzę jak się stara być spokojnym
a ja leżę taka pusta drętwa wściekła

bo pamiętam jak potrafił buchać ogniem
i obrażać się na cały podły świat
dziś mi przyniósł bukiet małych żółtych kwiatów
których znów nie mogę przyjąć jak by chciał

24-05-2006

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

onomatopeja, 16 april 2016

wilgotna i szczęśliwa

połamanymi skrzydłami czołgam się
po spopielonej ziemi do źródła nadziei

nogi zapomniały kroków
znów uczę się samodzielnie stanąć pierwszy raz
szukam po omacku oparcia

wzrok straciłam patrząc w słońce
było dobre cierpliwie koiło
bez bólu

bardziej świadomie czuję
zmęczone dłonie wspieram na wierzbie
tulę korę i uspokajam oddech

mrówki łaskoczą szyję
zapomniałam jak przyjemne są pieszczoty

unoszę dumnie brodę
giętką gałęzią związuję skrzydła
ktoś kiedyś je naprawi

otrzepuję się i z drżeniem kolan
powoli zmierzam w stronę szemrzących plusków
mówią że wszystko będzie dobrze

nabieram garść i obmywam twarz
upijam kilka łyków na dalszą drogę
obudziłam się wilgotna i szczęśliwa

number of comments: 7 | rating: 12 | detail

onomatopeja, 8 february 2016

dochodzę etapami

1. nieświadome zaprzeczenie

pozalepiana babim latem
głucha na podszepty
ślepa na drobiazgi
ufam sercem

2. sprawiedliwe wkurwienie

TRZASK
WRZASK
RYK
BASS

3. bezskuteczne poszukiwanie

jakaś zmiana?
druga szansa?
zerowanie?

4. depresyjne żale

n i e m a n a s
j a t u
T y t a m

5. jawna akceptacja

mocniejsza
lżejsza
szczęśliwsza

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

onomatopeja, 10 january 2016

królowa śniegu

za siedmioma morzami
za siedmioma falowcami
w wysokiej i wietrznej wieży
skostniałe serce ani drgnie

błękitna krew zastygła i cierpliwie czeka
wciąż pamięta szaleństwo w żył zakrętach
szum i tętent pędzących ciał
nie straszny był marznący deszcz i wiatr
iskrzył się wokół cały świat

chmurne oczy mrożą najgorętsze zapały
lodowate palce uparcie wskazują drzwi
o kryształową posadzkę rozbijają się górnolotne marzenia
suchy trzask echem odbija się od pustych ścian
bo to nie to nie ten nie tak

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: równowaga, dobre wrażenie, Ruja, listopadowa panna z linii 227, deszczową porą, psia mać, gwałtownie, pustynna burza, berberys - z czym to się je?, będę szła, grupa wsparcia anonimowych EN, bez świateł i tuneli, wilgotna i szczęśliwa, dochodzę etapami, królowa śniegu,

Latest items:

Poetry

grupa wsparcia anonimowych EN

bez świateł i tuneli

wilgotna i szczęśliwa

dochodzę etapami

królowa śniegu

Latest comments:

contact with us