Latest items:

Poetry

	tadik
	PROFILE About me Friends (11) Poetry (30) Diary (2)

latest best rating most commented

tadik, 8 may 2013

poranek

za żaluzjami wstaje dzień. jak
olbrzym podnosi się
powieka słońca, po której dźwięk
ulic spływa do szczeliny ucha.

będzie ten sam ton osiedla,
i ona, co nocą przechodziła
nietkniętą wieczność,
astronomiczne śnienie.

number of comments: 34 | rating: 20 | detail

tadik, 14 february 2013

gęstnieje

oddech zapala pobliskie latarnie
kiedy na oku jak na zimnej wodzie

przemykają cienie myślę o twoim imieniu
jak brzmi w obcych ustach
w symetrii niewypowiadanych pokoi

w milczeniu zagęszczam światło
reszta świata kruszy się
i przesuwa za pełniami przeszłości

czasem można odpłynąć
w bezgwiezdny ocean

number of comments: 22 | rating: 25 | detail

tadik, 7 march 2013

mikroświat pani Whitaker

jesteśmy zamknięci pod szklaną kopułą
myślę że pani Whitaker z domu obok
wynajduje galaktyki swoim łyżeczkom
gdzie każda z nich tworzy cząstkę jej oka

z balkonu zazwyczaj słyszę dźwięk porcelany
pani Whitaker bo o niej mowa układa sobie
życie na powierzchni ilekroć leżą wzdłuż jej powiek
zagina czasoprzestrzeń w pustej kuchni

number of comments: 21 | rating: 17 | detail

tadik, 2 march 2013

Program przyrodniczy

Odkrywałem siebie na kanale
przyrodniczym.

Biegłem w oku zwierzęcia,
jakby w przyszłość.

Las. Podano mi zupę.
Na moich oczach pożarłem ofiarę.

number of comments: 19 | rating: 21 | detail

tadik, 4 february 2013

za oknem

wytopionym z deszczu
potrzebny namysł krótkie odbicie

jak flesz z idealnie obliczonego słońca
dźwięku pośród przestrzennych plam

obrazów wykutych z promienia

number of comments: 18 | rating: 23 | detail

tadik, 19 march 2013

niedoczekanie

wyszli na brzeg, nadzieja siwiała
od miesięcy. szary zapach
bryzy morskiej, szorstkość żagli.

niedoczekanie niosło się znikąd.

nazajutrz myśleli, że
wypchną ich fale.

number of comments: 16 | rating: 13 | detail

tadik, 12 february 2013

podróż do wspomnień

najpierw znalazłaś ogród cichy szmer
półgłos spleciony ze znudzonej księżniczki

nacechowaną pustkę napełniłaś
ze schnących zawirowań na której

konstruujesz łokcie oparte o dryfowanie

drgnięciem można wyprowadzić się
z teraźniejszości spakować źrenice

i zbudować łódź bez wytartych frazesów

number of comments: 16 | rating: 19 | detail

tadik, 27 february 2013

***

nie sypiam we śnie. ta
cząstka mnie przesypia w

rzeczy w ich ościach.

number of comments: 15 | rating: 13 | detail

tadik, 18 may 2013

Zaproszenie

Przez pryzmat gęstego powietrza
oglądałem animacje
na brzegu miasta.

Był wieczór.

Miałem wrażenie, że abażury są
w modzie, ogromne jarzące żubry
w sympatycznych kątach.

Poszukiwałem piękna na zachodzie.
Aura echolokacji namierzyła mnie

SMSem.

number of comments: 14 | rating: 10 | detail

tadik, 4 may 2013

Sama

Jak milczenie po ostatnim
słowie. Zostajesz sama na placu
z piasku. W otwartym świecie:
ziarenka i wiatr.

I teraz spoglądasz

na siebie przez pryzmat źrenicy,
gdy obecność światła staje się

obca.

number of comments: 13 | rating: 14 | detail

10 - 30 - 100