Poetry

VikZ.
PROFILE About me Poetry (20) Photography (12)


VikZ.

VikZ., 29 may 2012

Wieczorna cisza

Wtopiony  w miekkie , bezpieczne oparcie 
mojego starego fotela na biegunach,
wpatruje sie w stary kominek. 
Z szarych katow cieni biegna
do mnie moje sny zapomniane,
przestraszone trzaskaniem
palacych sie powoli polan.
Leniwe plomienie z reki mi nowe ,
pachnace zywica kawalki drzewa
                                         jedza
wdziecznie dziekujac goracym oddechem.
Zamykam oczy aby gleboka
cisze tego wieczoru w sobie
na zawsze zamknac.
Na zewnatrz zmierzch powoli
jak drapiezny jastrzab
rozposciera ciemne skrzydla
otulajac zmrokiem coraz bardziej
wyludniale, senne miasto .


number of comments: 19 | rating: 4 | detail

VikZ.

VikZ., 17 february 2012

Zachod slonca

Zachodzace slonce pochyla sie ku ziemi
calujac ja czule na dobranoc .
Niebo ,krojone smugami kondensacyjnymi samolotow
zarumienilo sie niesmiale
widzac ta pieszczote.
Ustami chmur w roznych odcieniach czerwieni
dotyka lekko feeria barw wspanialych
dusze moja....
....taki zmierzch obiecuje szczescie
ktore gdzies , tam za horyzontem
w miejscu
gdzie odbite sa ostatnie pocalunki
odchodzacego dnia
znalezc mozna .
Zarzucam stary plecak moich codziennych trosk
i na wedrowke sie udaje
szukajac przy drodze mojego szczescia
ktore moze w rowie przydroznym
jak lekkodusznie wyrzucony smiec
bezuzytecznie lezy.


number of comments: 4 | rating: 6 | detail

VikZ.

VikZ., 10 february 2013

Dla Matki

 
 
Strozkami lez przez coraz
bardziej nieporadne rece
zycie bezbarwne powoli
bezglosnie przecieka.
Nie ogladasz sie juz
tak czesto za siebie
nie oczekujac zadnych
niespodzianek.
Stare nogi nie chca
Cie dalej prowadzic.
Pare schodow sa niepokonana
gora kalwaryjskiego cierpienia.
Tylko serce gorace
bije jeszcze dalej
opowiadajac dobrze Ci
znana historie.
W Twoim pokoju zdjecia
mojego dziecinstwa drwia
z moich jakze posiwialych
wlosow.
Nie umiem Mamo powiedziec
jaki jestem wdzieczny
za to ze jestes.


number of comments: 3 | rating: 1 | detail

VikZ.

VikZ., 20 february 2012

Hustawka

Na hustawce marzen
bujam sie jak dziecko beztroskie ,
nad wypalona ziemia mojej
                          rzeczywistosci .
Zapominam bawiac sie
nowymi myslami ,
                o tym
co wazne jest tutaj naprawde .
Drzwi codziennosci za soba
glosno zatrzaskujac zamykam
ukrywajac za nimi cala prawde ,
co tak mocno boli.
Nie bede chyba
              tak dorosly
aby kare przyjac za bledy mlodosci .
Zapomnialem ze sam
zadnym nie jestem aniolem
w chmurach moich marzen
hustajac sie ciagle .


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

VikZ.

VikZ., 24 february 2014

Noc

 
 
Ciemnosci cisza, beztroski wypoczynek.
Marzen niespelnionych retrospektywa
wlacza kino w glowie czasami filmem
niemym, czarno bialym
czasami w Techikolorze i HD.
Moja nocna pokuta to ciagla
walka z samym soba i swoimi fobiami
ktore jak monstrum w moich myslach zyja.
Chcialem tak malo, moje oczekiwania
do zycia sa takie mizerne.
Chcialem slow mnostwo poznac
by nimi sens zycia wypelnic.
Zamiast sobie samemu spelnic
to co tak latwo jest osiagalne
pracuje z cala odpowiedzialnoscia
przeciwko jednemu roztropnemu celu.
Nocny spokuj nie daje ukojenia,
zmeczony snem do pracy wstaje,
slowa ktorych nie napisalem
gorycza leza na suchym jezyku.
 
Nie spelnione noce cisza nie wykorzystana
zamykam znowu nie zapisane strony
naiwnych pamietnikow.


number of comments: 2 | rating: 1 | detail

VikZ.

VikZ., 10 february 2013

Z listu dla Sylwii.(09.02.1983)

nie jestem stalym ladem
na drugiej stronie nie znanej rzeki
kontynentam za horyzontem
wielkiego morza naszych marzen
z goracych otchlani
wulkanicznego serca
wylewam kawe
parzacych Twoje usta,
nie dajacych sie zapomniec
pocalunkow.
Kocham Cie !
Te slowa jak kolec
tkwia w sercu
dajac blogie uczucie
ogromnego szczescia .


number of comments: 2 | rating: 2 | detail

VikZ.

VikZ., 24 august 2012

...z drugiego listu do B........

Myslami oddalasz sie od celu
ktory sobie sama wyznaczylas.
Oczekujac pomocy
nie wiesz gdzie kroki Twe wioda.
Rozrywana pytaniami
na ktore Ty tylko odpowiedz dac mozesz
mijasz nastepne skrzyzowanie zycia.
Codziennosc nie daje juz zadnej radosci ,
nie jest lekiem , jakiego szukasz dla duszy.
Uciekasz od dnia powszedniego
w nauki ktore sa madre
             ale nieprzenikalne.
Uwierzyc musisz w siebie
               i to czego chcesz .
Powrocic z tej drogi ciernistej
zawsze mozna jeszcze.
Musisz tylko chciec......
i nowa , moze lepsza droge znalesc .


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

VikZ.

VikZ., 19 february 2012

Czas przeszly

Snuje sie za swoim cieniem ,
scianom uszy malujac ,
zapominam dopiero co wypowiedziane
slowa .
Zatrzymuje niebo i ziemie
na czas tak nie okreslony,
by nakreslic szybkim pismem
swoje wlasne horyzonty
zycie malujac na nowo
wyblaklymi ze starosci farbami.
Czas przeszly warczy z pod stolu
dawno zbutwiale ogryzajac kosci ,
przypominajac mi znowu
czasy ktore przed
w moim poczuciu
 wiekami juz ,
w niepamiec odeszly.


number of comments: 2 | rating: 3 | detail

VikZ.

VikZ., 19 february 2012

Moje miasta .

W krajach snow zagubionych

za panoramami mglistymi

budze sie ,z nienacka otwierajac
oczy ,
ambrozji oczekujac ktora mnie
z amnezji zycia mego by wyrwala .
Nie otrzymam daru raz jeszcze
zobaczenia ulic ktorymi mlodosc moja
  szla mi tylko znanymi skrotami .
Stare drzewa na odrzanskim deptaku
nie schyla sie juz do mmnie
podszeptujac slowa z ktorych wiersz
nowy moglby moze powstac .
Dzwony katedry nie obudza mnie
spizowym spiewem z lat juz dawno
zapomnianych .
Nie poznam znowu mego miasta
ktore mi tak bliskie bylo .

Noca po opolskiej wenecji
w piastowska baszte zapatrzony
spacerowac byc moze juz nigdy nie
bede .

Inne miejsce na tym swiecie
znalazlem ,
inne ulice przemierzam zamaszystym
krokiem .
.......wiem....
to nie jest moje miasto...
Ale tutaj znowu odnalazlem slowa
szeptane czule platanami
w parku nad rzeka Kocher
i stukane obcasami
na znanych  schodach
Kosciola St.Michael .


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

VikZ.

VikZ., 24 february 2014

Laki

 
 
 
zle samopoczucie owija mnie niepokojem
ciezkie czarne zaslony
na slepe szczelnie zamkniete okna opuszczam 
odcinajac sie od otaczajacego mnie
bezbarwnego zawistnego swiata
zakwitla beznadzieja nieporzadanym chwastem 
zatruwajac duszacymi korzeniami
piekne laki moich marzen
jablko niepowodzen w przelyku stanelo 
duszac moja do tej pory tak radosna dusze 
przestalam byc optymistka
wszystko co do dzisiaj bylo 
jeszcze do polowy pelne 
jest na prawde puste
jak te moje  bezsensowne darzenia 
kogos na dobra droge skierowac
za moje proby uratownia czyjegos losu
laki moich marzen piekniejsze nie beda
 


number of comments: 1 | rating: 1 | detail


10 - 30 - 100  




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1