13 february 2012
Odbicie
Krzyczysz...
Może nie warto
Usta twe zacięte
Wypływa z nich jad
Truje się każdym Twoim słowem
Zabijasz mnie codzień tchnieniem
Przed oczami mam omam jeden
Widzę dwoje, widzę Nas
Czemu...
Nie ma mnie, nie ma nic
Latest items:
other poems: Stare czy nowe...?, Kim jestem..., Za karę (dziewięć ogonów*), Chłód serca, Przeszłość, Odbicie, ***, Melodia z głębi, xxx, Wybór,
Latest comments:
2 february 2025
Bezka
:))
2 february 2025
Weronika
Ba.
2 february 2025
Po prostu świetny!
2 february 2025
Cudnie!
2 february 2025
Ukłon ode mnie.
1 february 2025
Belamonte/Senograsta
brawo
1 february 2025
czaple są piękne, ale żurawie chyba jeszcze
1 february 2025
te kwiaty to były od niej właśnie, prezent
1 february 2025
dzięki, te zanikające zanikanie to taka zagwostka
1 february 2025
a to pech, ale proza, ja jednak gonie czasem
1 february 2025
wolnyduch
Tak, chyba każdy piszący ma podobne marzenia, myślę,
1 february 2025
violetta
Dziękuję ci bardzo :)
1 february 2025
wiesiek
1 february 2025
ajw
1 february 2025
ajw
31 january 2025
wiesiek
31 january 2025
ajw
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
28 january 2025
wiesiek