17 august 2012
17 august 2012, friday ( wczorajnik )
Czytam, że ludzie teraz o różnych rzeczach piszą. Polubiłam. Mam podobne w głowie, nie zwykłam (nie potrafię?) jednak o tym pisać, dziś się postaram. O miejscach, które mijam w drodze powrotnej z pracy, opatrzone przestają robić wrażenie. Nie dalej jak wczoraj wracałam z kolegą tą samą trasą, linią tramwajową nr 7 (jako że okres wakacji, żony, meżowie i dzieci na wypasie, poruszamy się wolniej, swobodniej z czasem na pogawędkę). Pokazał na co nie zwróciłam uwagi wcześniej. Drzewa owocowe rosnące przy drodze. Jabłonie, grusze, czereśnie, wiśnie, śliwy – wszystko wmieszane między dęby, klony i kasztanowce. Przez to może mniej widoczne. Mówi – i widzisz, one starsze od tych wyższych, silniejszych z pozoru, a młodszych. Jabłka z jezdni sprzątają służby miejskie - owoce takie ładne, dorodne, pewnie kiedyś cieszyły soczystym smakiem, a dziś w oparach smogu nadają się tylko do mauzoleum. Śliwy już mniej hojne, nie odchodzą tak łatwo od pestek. Rodzynieją na gałęziach. Opowiadał o drzewach i ogrodach. O tym że tu kiedyś były sady i gospodarstwa. Na dziś obiecał inną historię starej węglowni, ale wcześniej - mówi - to tam były zupełnie innego rodzaju fabryki. Np. czekolady.
Zastanawiam się ile więcej można zobaczyć patrząc przeszłością. Nigdy nic nie jest obejrzane do końca. Zawsze znajdzie się coś i rozbudzi ciekawość. Co dziś uda się „dostrzec” w znajomych bardzo, a jak się okazuje nie bardzo okolicach. Mówi, że to się nie kończy. Że historia się nie kończy. Ale sadów już tu nie będzie.
19 march 2024
The Pain Was Not YouSatish Verma
18 march 2024
1802wiesiek
18 march 2024
Ruda na platynowoabsynt
18 march 2024
Art In DyingSatish Verma
17 march 2024
W gotowościJaga
17 march 2024
takie tam ćwiczenieabsynt
17 march 2024
I Will SurviveSatish Verma
16 march 2024
1603wiesiek
16 march 2024
tu i teraz, zanurzając sięTomek i Agatka
16 march 2024
Drzewo recykling 2020Marianna Małgosia Bakanowicz