Latest items:

Poetry

	Bernadetta
	PROFILE About me Friends (2) Poetry (17) Prose (6) Diary (1)

latest best rating most commented

Bernadetta, 3 february 2011

Usprawiedliwienie

Z sumienia zostały już tylko części pierwsze
-tak jakby jednak coś nas zespoliło
ale wyszło niedbale, jak pokraka,nie tak,
nie w tym momencie co trzeba.

Najgorsze, że to gnije we mnie w środku;
tymbardziej teraz
kiedy na dobre milczysz.

Więc to nie był seks.
Coś większego?
Mówiłam, że chce z nim być szczęśliwa.
Zachowam to dla siebie, ale bez ciebie
- nie jestem.

number of comments: 1 | rating: 6 | detail

Bernadetta, 22 march 2016

Oddychać

W mroku jaśnieje to jedno spojrzenie
Na dziewczynie śpiącej kładzie swe dłonie.
Gładzi po włosach magicznym tchnieniem
Pocałunkami obnaża skronie

Na pościeli i na dziewczynie roztacza swe blaski
Całe jej ciało dygocze - nie z zimna

Napina pierś w pulsującym oddechu
i oddycha
oddycha pełnią
ach pełnią księżyca

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

Bernadetta, 14 november 2015

Bang

Przed wielkim wybuchem
wszystko było lepsze

...na przykład czas
albo przestrzeń

number of comments: 7 | rating: 4 | detail

Bernadetta, 16 december 2016

Blue Curacao

Przez okno wpadało z uśmiechem.
Śmiejąc się szyderczo, a może z ironią.

Tańczyło na blacie, łapało za dłonie.
Wiedziało wszystko - mówiło nie wiem.

Nie oddychało. Żywiło się strachem.
Jaśniało od blasku, który zabrało.

Pachniało drinkiem z egzotycznym dodatkiem.
To nie bolało. To nie bolało

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Bernadetta, 16 november 2015

Noc

Zabrał mi wszystkie pieniądze
odszedł na zawsze z dorobkiem życia
okradł z osiągnięć i trzsnął drzwiami

Ubieram wczorajsze dżinsy
smaruję chleb dżemem.
Za dwanaście godzin znów będę bogata

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Bernadetta, 29 december 2016

Najbardziej

Najbardziej Cię kocham, gdy
się nie ruszasz.
Gdy Twoja nieobecność wypełnia Dom.
Z każdym twych echem i
śladem Twoim zanika coś
zanika ktoś.

Najczulej mówię, gdy
wodę mam w ustach.
Gdy szept po omacku pełznie jak cień.
Wtedy gdy coś między atomami
drży w nocy i
drży w dzień.

Najmocniej Cię pragnę, gdy
zamknę oczy
I obejmę z nostalgią cały swój sen.
Gdy wspomnienienie paruje końcówkami włosów
Zamykam Się.
Zamykam Cię

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Bernadetta, 15 november 2015

Atrament

Może
i byłaś piękna,
Miałaś
ambicje i plany.
Do przodu
na przekór.

Chciałaś iść.
Na obcasach sięgać

Do edenu.

Aniołom skrzydła kraść.

Byłaś.

Więc spójrz
Na co zamieniłaś wiarę:

Sukienki zżarte przez mole,

Nieme zdjęcia

I atrament.

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Najbardziej, Blue Curacao, Oddychać, Noc, Atrament, Bang, Lalki Papatou, Los czy wyzwanie, Dziewczynka, Rany, klepacz, Pułapka, Usprawiedliwienie, Po północy, Łapać szczęście, Złudzenie, Białe konie (dłonie),