2 february 2011
Krajobraz nadreński [Landscape]
Ren wylał w styczniu tego roku zapachem smutku popielatym, drżą drzewa pomazane szronem sennie i smętnie, uwięzione w kałużach rzeki. Na niebie chmury wprost z fabryki, ciężkie od pracy robotników, pozasłaniały nowe słońce, to obiecane na dwa tysiące jedenaście. Cicha, jak dziecko, nos do szyby, by mgły nie spłoszyć, kropel deszczu, chodź ze mną, słyszę, załóż czapkę, a dłonie takie masz gorące - zresztą jak zawsze. I nic nie musisz więcej mówić, wystarczy, że otulasz płaszczem, oddechem włosy moje głaszczesz, topię się w myśli twej spokojnej, w myśli dobrej. Mijamy twarze mokre z deszczu, szepczesz, że to ich dusze płaczą, spływają ciepłem po policzkach, bo takie wszystkie są różowe, jak płatki bratków. Nie wiem, jak mogłam przetrwać zimy, żyć pośród ludzi i przestrzeni, której nie można wzruszyć gestem, chyba tam wcale mnie nie było, a teraz jestem.
technical information: Nikon coolpix s5 zdjęcie bez przeróbek
27 april 2024
By KissesSatish Verma
26 april 2024
2608wiesiek
26 april 2024
The EntitySatish Verma
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek